रुधिर

श्रीनृसिंह अवतार

कडाकडाड खांब तोड फोडुनी धडाडले
अफाट तेज वज्र घाती आसमंत लोपले

विराट गर्जना उठे दहा दिशा निनादली
दणाण पाउले ठसे धराही कंप पावली

लकाक नेत्र ज्वाळ लाल भासले वीजेपरी
सुवर्णी केश दीप्तसे मुखा भले सभोवती

मुखास शार्दुला दिसे नरास ऊग्र लाभता
लळालळाल जीभ ती कराल दंष्ट्री ठाकता

क्षणात दैत्य घेउनि खराखरा निखंदला
भळाभळा रुधिर स्त्राव जीव तो विसावला
----------------------------------------------
पुढे उभा नमून बाळ भक्तीयुक्त ओंजळी
प्रभो जरा निवांत व्हा प्रशांतवी ह्रदीतळी

क्षणैक अवघा रुधिर सांगे
का लुप्त साऱ्या धमन्या
अन शिरा शिरांमधे येथल्या
आटला तप्त ज्वाला रुधिर सांगे

झाली जखम कशी मनगटी
सांधल्या मी शिरा साऱ्या
अणू अणूतून पुनश्च संचरले
रोम रोम अंगी रुधिर सांगे

त्याच शिरा अन त्याच धमन्या
अबोल रिक्त झाल्या कशा
पानगळ होई जशी ऋतुकाळीं
प्राजक्त विरला रुधिर सांगे

कोण आपुले कोण परके
हा नसावा विद्रोह मनी
हीच धमनी अन हीच शिरा
रुजवात होवो अंगी रुधिर सांगे