तेज

हिरवे स्वप्न

पांघरुन घेतो चादर काळी काळी
भय दाटे का ते मायेच्या पदराखाली

निजताना डोळे उघडे ठेवून पाही
स्वप्नातच हिरव्या रमून काही बाही

संपून स्वप्न ते कोंबातून फुलताना
मी दिगंतराला पुरते कवळू पाही

तेजात न्हाऊनी घेई ऊंच भरारी
मातीतून मिळता अमृत होत प्रवाही

उधळून लावतो मेघ
थैमान वादळाचे
नर्तनही विजांचे ।।१।।

तापलेल्या अंतराळी
अस्वस्थ इंद्रधनू
मार्गक्रमण मेघाचे ।।२।।

तेजाच्या आरतीने
अस्तित्वस्पर्श मेघाचा
जन्म ताऱ्याचा ।।३।।

..............वैजयंती विंझे - आपटे