मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
हर शाम...उनके नाम!
काल मैत्रीण भेटली, हट्टून बसली - म्हणे माझ्यावरही एक कविता कर!
मी क्षणभर गोंधळलो, विचारात पडलो -
"चालत्या-बोलत्या कवितेवर कसली कविता करायची?" असं काहीसं साहित्यिक वगैरे पुटपुटलो...
एकवेळ गर्लफ्रेंडची समजूत काढणं सोपे आहे,
हे इतरांच्या अनुभवावरून माहित होतं..
पण हिची समजूत कशी काढायची?
आणि त्याहीपेक्षा महत्त्वाचं म्हणजे -
या मैत्रीला वय नाही, त्यामुळे चढ-उतारांचं भय नाही.
इथे आहे फक्त नितळता आणि निखळता..
ती कशी मोजायची?
पण म्हटलं - ’बघुया शोधून आतमध्ये, काही सापडतंय का?’
मग शिलकीत साठलेलं एक एक सापडायला लागलं...
मग आठवले चहाचे कप, फाटक्या नोटा,
बोलण्यातले हट्ट, अर्धवट गप्पा,
हरवलेलं गिफ़्ट, विसरलेले बर्थडे,
चुकलेले रस्ते, संपलेलं पेट्रोल,
भर दुपार, गोंधळ फार!
मिस न करताही उगाच मिस कॉल्स,
आणि कुठलीही स्कीम नसताना एका तासातले ६० मेसेजेस् - मग त्यावरून भांडण!
पण नाकावरचा राग नाकावरच रहायचा,
कितीही भांडलो तरी एकमेकांवरच निघायचा...
कदाचित मैत्री व्याख्येच्या बंधनात तेव्हा अडकली नव्हती
"स्वत:ची स्पेस" नावाची पोकळी आयुष्यात तोपर्यंत शिरली नव्हती..
बरेचदा संध्याकाळ अंगावरून मोरपीसासारखी निघून जायची...
खिसे रिकामे पण मनं भरलेली असायची...
हां.. त्या आषाढवयात एकमेकांना एकमेकांबद्दल
कधीतरी काही वेगळं वाटलंही होतं - पण तेवढ्यापुरतंच.
त्या आषाढातलं ते वादळ सहज पेलल्यामुळे
नातं श्रावणासारखं टवटवीत झालं होतं...
आठवल्या मग खूपशा पुसलेल्या रेघा - वहीमधल्या, पाटीवरच्या, वाळुवरच्य़ा...
ती हातावरची रेघ मात्र पुसून हवी तिथे नाही काढता आली कधी...
यालाच नियती म्हणतात हे तेव्हा गावीही नव्हतं...
आणि आता नातं तर व्याख्येपलीकडे पोहोचलेलं.
भाग्याचा स्पर्श, सहवासाचं कोंदण,
ओंजळभर तहान, ढगभरून दान!
अजून काय हवं?
शेवटी आठवला - तिचं लग्न ठरल्यावर सगळ्यांत आधी मला आलेला फोन.
फोनवर तिच्यापेक्षा मीच जास्त एक्साईट झालो होतो..
आणि फोन ठेवताना दोघांच्या तोंडून एकदम आलेलं वाक्य -
"तो? आजसे हर शाम, उनके नाम, हं?"...
मग खूप वर्षांनंतर काल भेटली ती! आणि हट्टून बसली -
म्हणे, माझ्यावरही एक कविता कर!
- नचिकेत जोशी
सुन्दर... !!!
सुन्दर... !!!
सही यार
सही यार एकदम ...................!
या
या मैत्रीला वय नाही, त्यामुळे चढ-उतारांचं भय नाही.
इथे आहे फक्त नितळता आणि निखळता..
ती कशी मोजायची? > अप्रतिम ..
गौरी.
लहान कशी
लहान कशी करता येईल पहा बुवा. बाकी छान आहे.
चांगल्याला चांगलं म्हणावं; वाईटाला सुधारून पहावं
कुणी ऐको वा न ऐको; कांहीही करो; आपण मात्र अलिप्त रहावं
आवडली
आवडली कविता.
जबरदस्त
जबरदस्त कविता..
मनाला छेदून गेली. मैत्रिचे क्षण जितके साठवावे तितके कमीच
हां..
हां.. आषाढवयात एकमेकांना एकमेकांबद्दल
कधीतरी काही वेगळं वाटलंही होतं - पण तेवढ्यापुरतंच.
त्या आषाढातलं ते वादळ सहज पेलल्यामुळे
नातं श्रावणासारखं टवटवीत झालं होतं...
कविता मस्तच
धन्यवाद
धन्यवाद दोस्तहो...
*********************
वाहत्या गर्दीत माझा चेहरा पाहू नको तू
मुखवटे आहेत तेथे, त्यात हा 'नचिकेत' नाही!
हां..
हां.. आषाढवयात एकमेकांना एकमेकांबद्दल
कधीतरी काही वेगळं वाटलंही होतं - पण तेवढ्यापुरतंच.
त्या आषाढातलं ते वादळ सहज पेलल्यामुळे
नातं श्रावणासारखं टवटवीत झालं होतं... >>>>>> एवढंच पुरेसं आहे .... खासच.
परागकण
वा!
वा! सुरेख!
-----------------------------------------------
I was born a Hindu. Soon I converted to Narcissism!
अप्रतिम....
अप्रतिम.... दिल को छू गयी बस्स....
अप्रतिम..जब
अप्रतिम..जबरदस्त...हलवून सोडणारी....
आरपार जाणारी..
खूप छान उतरवलीयस मित्रा. :स्मित:,
मस्तच! ------------
मस्तच!
-------------------------
God knows! (I hope..)
आणि फोन
आणि फोन ठेवताना दोघांच्या तोंडून एकदम आलेलं वाक्य -
"तो? आजसे हर शाम, उनके नाम, हं?"
खुप सुन्दर , नेहमी प्रमाणेच भिडली ...
ग्रेट वर्क ...
ऋतुवेद
सहीच ...
सहीच ... जबरी
परागकण, स्वातीताई, दीपिका,
परागकण, स्वातीताई, दीपिका, ऋतुवेद, सास, PSG
Thank you..
क्लास..!
क्लास..!
आषाढवयात एकमेकांना
आषाढवयात एकमेकांना एकमेकांबद्दल
कधीतरी काही वेगळं वाटलंही होतं - पण तेवढ्यापुरतंच.
त्या आषाढातलं ते वादळ सहज पेलल्यामुळे
नातं श्रावणासारखं टवटवीत झालं होतं...
जबरी!
सुरेख कविता. हार्दिक अभिनंदन!
सुरेख कविता. हार्दिक अभिनंदन!
फारच छान!
फारच छान!
very good
very good
कविता छान आहे. आवडली. -अनिता
कविता छान आहे. आवडली.
-अनिता
आवडली. मस्तय.
आवडली. मस्तय.
श्यामली, ITGirl, क्रांती,
श्यामली, ITGirl, क्रांती, मंजुषा, माणूस, D, ऋणी, (वयाने मोठे असाल तर ताई-दादा जोडून घ्या :-))
मनापासून धन्यवाद...
खुप छान!!
खुप छान!!
>>ऋणी, >> रुनी आहे ते.
>>ऋणी, >> रुनी आहे ते.
खास! म्हणजे एकदम खास!!
खास! म्हणजे एकदम खास!!
मस्तच ! एकदम वेगळी !
मस्तच ! एकदम वेगळी !
काय अप्रतिम लिहिलिये कविता.
काय अप्रतिम लिहिलिये कविता.
>>>>>>>>>मग आठवले चहाचे कप, फाटक्या नोटा,
हरवलेलं गिफ़्ट, विसरलेले बर्थडे,
संपलेलं पेट्रोल, भर दुपार,
बोलण्यातले हट्ट, अर्धवट गप्पा,
मिस न करताही उगाच मिस कॉल्स,>>>>>>>> अहाहा. सुरेख.
आठवल्या मग खूपशा पुसलेल्या
आठवल्या मग खूपशा पुसलेल्या रेघा - वहीमधल्या, पाटीवरच्या, वाळुवरच्य़ा...
ती हातावरची रेघ मात्र पुसून हवी तिथे नाही काढता आली कधी...
यालाच नियती म्हणतात हे तेव्हा गावीही नव्हतं...
आणि आता नातं तर व्याख्येपलीकडे पोहोचलेलं.
>>>>>>फार सुरेख ! आवडली कविता !
Pages