देवबाग,तारकर्ली च्या वॉटर स्पोर्ट्स शी संबंधित

सहा महिन्याचे बाळ घेउन भर मे महिन्यामध्ये कोकणात जाऊन पाण्यातल्या जागी जाण्याचे धाडस करणा-या लोकांना सलाम.

सहा महिन्याचे बाळ घेउन भर मे महिन्यामध्ये कोकणात जाऊन पाण्यातल्या जागी जाण्याचे धाडस करणा-या लोकांना सलाम. >> +१ .

नुकतेच दुसर्‍या एका धाग्यावर माझा अनुभव लिहिला होता मी.. काश्मिर मधे ६ महिन्याची जुळी बाळे घेउन डोंगर चढायला आलेले आई वडील ( आई वडील घोड्यावर आणि बाळे २ स्थानिक लोकांच्या कडेवर चालत चालत... घोडा आणि चालणारे यात बरेच अंतर पडत होते... ), लहान बाळांना गुलमर्ग फेज १ जिथे भयंकर वारा आणि सोबत पाउस पण होता अशा ठिकाणी आणणारे आई वडील असे महान लोक दिसले.

खांद्यापर्यंत पाणी होते तरी उतरलो असे चुकुन लिहिले आहे का ? कमरेपर्यंत म्हणायचे आहे का ?

मलाही माथेरानच्या पावसात पाचसात महिन्यांचे भिजणारे बालक दिसले होते. आईबाप देखील हायक्लास सोसायटी होते. आम्ही जवळपास अर्धा तास एके टपरीवजा हॉटेलमध्ये चरत ऊभे होतो. तिथे ते आलटून पालटून आईवडिलांच्या कडेवर भिजत होते. पावसाची सर कमी जास्त होत होती. मी कंटीन्युअस तेच बघत होतो कारण तेव्हा माझी मुलगी दोनतीन महिन्यांची असल्याने ते जास्त रिलेट होत होते.

बाकी याचे कौतुक करावे की वेडेपणा म्हणावे समजत नाही..

सहा महिन्याचे बाळ घेउन भर मे महिन्यामध्ये कोकणात जाऊन पाण्यातल्या जागी जाण्याचे धाडस करणा-या लोकांना सलाम.>>अगदी अगदी हेच आलं डोक्यात

सरकार,व्यावसायिक सुरक्षिततेच्या उपाययोजना करतील तेव्हा करतील पण आपण आपली खबरदारी घ्यावी,
पाणी कंबरेएवढं असेल किंवा खांद्याएव्हढं पण बोटी मधून उतरल नाही तर कोणीही ढकलून देत नाही
त्यांनाही त्यांचा धंदा करायचा असतो त्यामुळे व्यावसायिक लोक सुद्धा आपल्या कलाने घेतात,त्यांची वागणूक अगत्याची ठेवतात (कामाचा भाग म्हणून)
अलिबागच्या नागाव काशीद ,मुरुड बीच,तारकर्ली येथे बरेचदा जाणे झाले आहे,वॉटर स्पोर्टची फारशी आवड नसल्याने एक दोन वेळाच केले आहेत पण बीच वर ते व्यवसायिक लोक आजूबाजूला वावरत असतातच त्यामुळे त्यांची वागणूक पाहिली आहे
लॉकडाउन नंतर तारकर्ली ला गेले नाही पण अलिबाग ला जाणे होतं

मिक्स ग्रूप असतो. काही लोकांना ते एडवेंचरस वाटते. तर काही लोकं ईथवर आलोत तर जरा रिस्क घेऊया म्हणतात. हे लोकं लहान मूलवाले नसतात. पण ज्यांच्याकडे असतात ते देखील मग त्यांच्या सोबत उतरतात.

तसेच अजून एक हुमायून नेचर म्हणजे लहान मुलांना सोबत घेऊन आलो ही चूक झाली हे तेव्हा कळलेले असते. पण मान्य करायचे नसते. मग अट्टाहासाने माघार घ्यायचे टाळतात.

आम्ही पावसाळ्यात गोव्याला गेलो होतो , पावसाळ्यात समुद्र खवळलेला असतो म्हणून समुद्रात जाऊ नका अश्या पाट्या होत्या किनाऱ्यावर, एवढंच नाही तर गार्ड ही गस्त घालत होते पण काही अति शहाणे जिथे गार्ड नव्हते तिथपर्यंत लांब चालत गेले आणि मग पाण्यात गेले.
तेव्हा मला वाटत पर्यटक ही काही वेळा आलोच आहोत तर करूनच राहू ह्या मूड मध्ये असतात.

स्थानिकांना ही धंद्याची हाव असतेच. हे सगळीकडेच घडत . साधी वांगी घेतली तरी तो पटकन आपल्या नकळत एखाद दोन किडकी वांगी गळ्यात करतोच. आंबे तर किती खराब निघतात विचारूच नका.

त्यामुळे दोन्ही बाजू थोड्या थोड्या जबाबदार आहेत असं मला वाटत.

आपल्याकडे भारतात प्रसिद्ध देवळांचे गाभारे खूप लहान आणि कोंदट असतात. एकदा लायनीत उभं राहिलं की परतीची वाट ही बंद होते. अश्या गर्दीच्या ठिकाणी मला लोटालोटीची, चेंगराचेंगरीची खूप भीती वाटते. अश्या ठिकाणी मी बाहेर बसणं प्रिफर करते . बाहेरूनच नमस्कार .

>>>>>>>>आपल्याकडे भारतात प्रसिद्ध देवळांचे गाभारे खूप लहान आणि कोंदट असतात. एकदा लायनीत उभं राहिलं की परतीची वाट ही बंद होते. अश्या गर्दीच्या ठिकाणी मला लोटालोटीची, चेंगराचेंगरीची खूप भीती वाटते. अश्या ठिकाणी मी बाहेर बसणं प्रिफर करते . बाहेरूनच नमस्कार .

अगदी बरोबर ममो.

कार्ल्याला बोकडाच्या रक्तात इलेक्ट्रोक्युशन होउन स्टँपेड वगैरे झालेला अशी बातमी वाचलेली आहे.
सप्तशृंगी का कोणत्या ठिकाणी गर्दीचा फायदा घेउन जमावाने , मुलीवर अत्याचार केल्याची बातमी वाचलेली आहे.

हे असले वाचले ना की खरच...

उन्हापावसात फिरवल्याने बालके शक्तिमान होतात असा समज असावा. परदेशी जोडपी आपल्या बालकांना टबातल्या पाण्यात तरंगवून धाडसी आणि धीट करतानाचे फोटो पाहायला मिळतात. मग ही कल्पना इकडे अजून import झाली नाही अशी धारणा असेल.
बाकी 'अभी नही तो कभी नही' असे लोकही असणारच. पर्यटन आता धार्मिक, मजेचे, न राहता साहसी होत आहे.

एकदा लायनीत उभं राहिलं की परतीची वाट ही बंद होते.
म्हणजे नाशिकची सीतागुंफा ना?

गोंदवलेकर महाराजांच्या समाधीचे दर्शन घेताना, तिथे उभा असलेला देखरेख करणारा मनुष्य वस्सकन ओरडलेला "पुढे चला - पुढे चला". बाप रे आपण कोणत्या मनोवस्थेत असतो आणि अचानक असा आवाज येतो तेव्हा दचकायला होते, त्रास होतो.
बरे गर्दीही नव्हती. अर्थात ही वोन्ट नो कारण तो आत गाभार्‍यात/समाधीजवळ होता.
पण एकंदर आपल्याकडॅ एटिकेटस, सुसंस्कृतपणा कमीच. इन फॅक्ट डाउनराईट रानटीपणा कधीकधी दिसून येतो.

हा व्हिडिओ बघण्यात आला जो सेन्सिबल आहे

https://youtu.be/xP-TZDAjFoc

यावर्षीच्या जानेवारीतच तारकर्लीलाच गेलो होतो. आणि तिथे नेमके हेच सगळे (त्सुनामी आयलंड, पॅरासेलिंग इत्यादी) केल्याने हे सगळे को-रिलेट झाले. भयंकर अनुभव आहे. "खांद्याइतके पाणी अतिशयोक्ती वाटते" याच्याशी सहमत आहे. वाचतानाच हा प्रश्न मनात आला होताच. कारण छातीच्या वर पाणी गेले कि पाय आपसूकच तरंगू लागतात. जिथे स्वत:चाच तोल सांभाळणे कठीण तिथे मुलांना कसे वागवणार? पण असो. जरी कमरे इतके पाणी असले तरीसुद्धा ते धोकादायकच आहे अशा ठिकाणी.

मागे एकदा पॅरासेलिंग करत असताना दोर तुटून एक जोडपे समुद्रात पडल्याची बातमी वाचली होती. याशिवाय, दरवर्षी समुद्रात पर्यटक बुडाल्याच्या बातम्या येतात. समुद्र हा धोकादायकच. पण गणपतीपुळे, गुहागर, मुरुड वगैरे ठिकाणचे जास्तच धोकादायक. मुरुडला तर एके वर्षी तब्बल १४ विद्यार्थी बुडाले होते.

या सगळ्यातून धडा घ्यायचा म्हणून कोकणात गेल्यावर समुद्रात कमरेपेक्षा खोल पाण्यात जायचे नाही आणि वॉटर स्पोर्टच्या वाटेलासुद्धा जायचे नाही असे ठरवले होते. निर्धार! पण तरीही यावर्षी पॅरासेलिंग केलेच. मुलाचा हट्ट, बरोबर आलेले कुटुंब आपल्या मुलांना घेऊन वॉटर स्पोर्ट करतात, अखिलाडू वृत्ती असल्याचा शिक्का आपल्यावर येण्याची शक्यता इत्यादी "पिअर प्रेशर" पुढे आपला हा निर्धार फार काळ टिकत नाही हे हि तितकेच खरे. मागे एकदा सोबत आलेल्या मित्रांची चार कुटुंबे एका धरणाच्या पाण्यात नौकाविहार करून आली. माझ्या "दुराग्रहा"पोटी आम्ही मात्र गाडीतच बसून राहिलो असे घडल्यामुळे मनाची समजूत घालून यावर्षी पॅरासेलिंग केले. सुदैवाने तो अनुभव खूप छान होता. विशेष म्हणजे ती बोट आणि त्यावरची सर्व साधने नवी आणि दर्जेदार होती. (मुलाला आधीच सांगितले होते, जर मला तिथे काहीही कळकट, मळकट, तुटके, फुटके असे दिसले तर आपण परत यायचे. "मरण्यापेक्षा परत आलेले परवडते" या भाषेत सांगितले होते )

त्सुनामी आयलंड मात्र मी गेलो नाही. पण जे गेले त्यांचा अनुभव असा कि तिथे पाणी नॉर्मली गुडघ्याखाली असते. पण भरती वगैरे असेल तर छातीइतके येते. पण अशावेळी तिथे टुरिस्टना घेऊन जातही नाहीत. तसेच, पाणी अगदी कमी असले तरी तिथे उतरण्याची जबरदस्ती करत नाहीत. (माझ्या सोबत जे होते त्यांनी सांगितले त्यांच्यापैकी काहींनी नावेतच थांबणे पसंद केले होते). शिवाय पाणी वाढू लागले (कोणत्याही कारणामुळे) तर लगोलग हाकारे घालून टुरिस्टना परत नेण्याची तत्परता दाखवली जाते.

अर्थात हे सगळे असले तरी धाग्यात लिहिल्यानुसार "पर्यटकांची सुरक्षितता" या दृष्टीने प्रशासनाचा अंकुश वगैरे काही कुठे दिसून येत नाही हे खरेच आहे. पण ते तसेही इतरत्र अनेक ठिकाणी लागू पडते.

'मी माझ्या जबाबदारीवर हे साहस करत आहे आहे बरे वाईट झाल्यास कुणी दोषी नाही' असं लिहून घेतलं पाहिजे.

तसं लिहून घेतातच ना सामान्यतः, प्रत्येक ऍक्टिव्हिटी ला वेव्हर फॉर्म भरून द्यावाच लागतो.

Hazardous activity त भाग घेणे हे सरकार किंवा इन्शुरन्स कुणीही कव्हर करत नाही.

हे फोरवर्ड व्हायरल झाला आहे. त्यात एका ग्रुपवर कोकणी लोकांच्या काही शेलक्या कमेंट्स अशा होत्या-
१. तुम्हाला कोणी आमंत्रण देऊन बोलावलं होतं का?
२. टुरिझम हा काही आमचा मुख्य व्यवसाय नाही. इतरही कामं असतात. त्यामुळे तुम्ही इथे गर्दी करून आमच्यावर उपकार करत नाही.
३. तुम्हाला मॉरिशस युरोप मालदीव काय अगदी गोवा पण परवडत नाही म्हणून तुम्ही कोकणात येता. मग तुम्हाला कमी पैशात एकदम मॉरिशस लेव्हलची सर्व्हिस कशी भेटेल?

थोडक्यात असं वाटलं की तिथल्या स्थानिकांना पर्यटकांचा उपद्रवच होत असावा. आजकाल ज्याचा कोकणाशी तसा काही संबंध नाही- म्हणजे मूळ गाव, कुलदैवत, भावकी यातलं काही कोकणात नाही- असेही लोक कोकणात जात असतात ते स्थानिकांना तितकं रुचत नसावं.

प्रदेशात जेव्हा पर्यटनासाठी लोक येऊ लागतात तेव्हा वाहनचालक,मालक,हॉटेलमालक आणि कर्मचारी यांना पैसे मिळू लागतात आणि पर्यटक यावेसे वाटतात. मग त्यांचे आचरट चाळेही खपवून घ्यावे लागतात .
कोकणात तशी वृत्ती नाही म्हणून तशा कॉमेंटस येतात. मलाही जाणवलं की कोकणातल्या लोकांना पर्यटक नकोच आहेत. फक्त कुलदैवतासाठी येणारे भाविक हवे आहेत.
दुसरी गोष्ट जाणवली ती म्हणजे एखादी गोष्ट कुठे आहे विचारले तर "माहीत नाही, इथे नाही" अशी उत्तरे देतात. खरं म्हणजे ती जागा,दुकान,हॉटेल तिथून जवळच असते. पण त्यांची खुन्नस असते. हलकटपणा करून पर्यटकांना कसं घालवता येईल हेच पाहतात. संस्कृती बुडू नये आणि शेजाऱ्याच्या व्यवसायाला हातभार लागू नये हीच इच्छा असते.
गोड बोलणे हे दुर्मिळ गोष्ट आहे.
केरळ,कर्नाटक,हिमाचल,राजस्थान राज्यातल्या लोकांना पर्यटक पाहण्याची सवय असते आणि यावेसे वाटतात तिथेच जावे.

पण एखादी जागा लोकप्रिय झाल्यावर 'तिथे इतकेच पर्यटक आलेले चालतील, जास्त झाले तर आम्हाला भार होईल' यातलं 'जास्त' ते पर्यटक कसं ठरवणार?जसं लोणावळ्याला ऐन पावसाळ्यात काही संख्येनंतर पर्यटक आत घेणं बंद करतात तसं काही करावं लागेल.किंवा हॉटेल बुकिंग होताना त्या गावात एकूण ठराविक संख्या किंवा वर झाल्यावर बुकिंग आपोआप बंद होणे असं काही.

'आम्ही बोलावत नाही तरी तुम्ही मोठ्या संख्येने येता आणि मग हे असं होतं बघा' हा युक्तिवाद काही पटला नाही.एखादं हॉटेल पुण्यात प्रसिद्ध झालं, गर्दी वाढली तर मालक 'तुम्ही का येता, मुळात आमची इच्छा नाही इतके लोक यावे,आमच्या व्यवस्थेवर ताण पडतो, तुम्ही प्रसिद्धी वाचली तरी येऊ नका' म्हणेल की येणाऱ्या लोकांची नीट वेटिंग व्यवस्था करेल?

आम्ही बोलावत नाही तरी तुम्ही मोठ्या संख्येने येता आणि मग हे असं होतं बघा' हा युक्तिवाद काही पटला नाही.
>>>>

हा युक्तीवाद पर्यटन व्यवसायातले करत असतील तर ते चूक आहे.
पण जर स्थानिक रहिवासी असे म्हणत असतील तर त्यांना नकोच असेल पर्यटकांचा ऊपद्रव.

सोसायटीतील चार घरात ट्यूशन घेतली जात असेल आणि त्याचा त्रास ईतरांना होत असेल तरीही त्यांनी ट्यूशनल येणाऱ्या जाणाऱ्यांशी सौजन्यानेच वागावे हि अपेक्षा चूक आहे.

मुळात कोकण पर्यटन आता केवळ समुद्र म्हणून सीमित आहे असे दिसते

1) किल्ले/ इतर ऐतिहासिक स्थळे - नॉन मराठी लोकांना फारसे देणेघेणे नाही याच्याशी , हल्ली मराठी लोकांना सुद्धा देणेघेणे नसावे. (अर्थात , सिंधुदुर्ग , विजयदुर्ग वगैरे ठळक अपवाद)

2) देवळे- उत्तरे/ दक्षिणेतील भव्य वास्तूंची सवय झालेल्या उत्तरी जनतेला कोकणातील देवळे आवर्जून पहावी अशी वाटणे कठीण आहे

3) गुढ, राईत दडलेले कौलारू देऊळ जाऊन त्या जागी जिर्णोद्धारीत चकचकीत देऊळ उभे राहिले तर मराठी जनतेला सुद्धा कितपत रुचेल माहीत नाही.

4) तास दीड तासाचा प्रवासकरून जो स्पॉट पाहायला जातो तो 10 मिनिटात पाहून संपतो. त्यामुळे आवर्जून साईट सीईनग करायला म्हणून कोकणात फिरण्याचा उत्साह कमी होतो

त्यामुळे कोकण = सी फूड + समुद्र इतकेच उरते
कोकणी लोकांनी जे नैसर्गिक असेट्स आहेत ते फायद्यासाठी वापरावेत. टुरिसम साठी असणारी इतर वैशिष्ट्ये लौकरच लोप पावणार आहेत.

कोकण खूपच ओव्हररेटेड आहे. गोव्याला जावे किंवा थायलँड - बँकॉक पटाया फुकेत मस्त आहेत. डोंट वेस्ट युअर टाइम. हौस असेल तर मिकॉनॉस सांतोरीनी. बघा कोणी येत असेल तर मी बस काढते आहे. पटाया हून पण स्पीड बोटीने एका आय लँड ला नेतात. पण सर्व सेफ्टी पत्करून जाकेट घातल्या शिवाय बोटीत पाउल ठेवु देत नाहीत.

भात फिश करी सोल कढी घरी पण करता येते. उगीच कोणी रुड अन प्रोफेशनल वागले तर मी तरी खप्वून घेणार नाही. व ते सहा महिन्यांची बाळॅ वगैरे मोस्ट अवॉइडेबल.

जोडपी बाळे नेतात कारण असे ही असू शकते की घरी बघणा रे कोणी नसेल. आजी आजोबा युरोप टुर वर व मुलगा सून कोकणा त असे झाले तर काय करतील तरूण जोडपी!!

मुलांच्या सुरक्षिततेच्या दृष्टीने मात्र मी असे करणार नाही. मुले चालती फिरती होईपरेन्त थोडे काँप्रमाइज. पण हे पूर्ण वैयक्ति क मत आहे जजमेंट नव्हे. माझी सुन मुलगी असती तर मी आपण हुन मुले सांभाळ ली असती व त्यांना जा बरं मज्जा करुन या म्हटले असते.

अमा सर्व पोस्ट=+१

कोकण खूपच ओव्हररेटेड आहे. गोव्याला जावे किंवा थायलँड - बँकॉक पटाया फुकेत मस्त आहेत.
>>>

सिंबा म्हणतात तसे आहे हे. बाहेरील पर्यटकांसाठी कोकण समुद्रापुरता आहे

सिंबा बरेच मुद्दे पटले

जसे.

3) गुढ, राईत दडलेले कौलारू देऊळ जाऊन त्या जागी जिर्णोद्धारीत चकचकीत देऊळ उभे राहिले तर मराठी जनतेला सुद्धा कितपत रुचेल माहीत नाही.
>>>
बिलकुल नाही.

4) तास दीड तासाचा प्रवासकरून जो स्पॉट पाहायला जातो तो 10 मिनिटात पाहून संपतो.
>>>>
कोकणाची खरी मजा स्पॉटवर नसून त्या प्रवासात आहे.

मागे ऑर्कुटवर कोकणातले गावातले आजूबाजूच्या परीसरातले फोटो टाकलेले. गणपतीतील असल्याने सगळीकडे छान हिरवळ, वाहणारे ओढे नद्या झरे वगैरे. रोजच्या आंघोळीचा वहाळ. कपडे धुवायची नदी, जवळच मोठा तलाव असल्याने त्याचाही फोटो. कौलारू घर, अंगण, तुळस, विहीर आणि या सर्वांना सामावून घेणारे हिरवळीने आच्छादलेले कुंपण.. जिथे चार दुकाने आहेत, जिथे एस्टीचा मोठा स्टॉप आहे, ती जागाही काही कृत्रिम आणि चकाचक नाही तर नजर जाईल तिथवर हिरवागार गालिचा आणि रस्त्याच्याही दुतर्फा असलेली मुद्दाम कोणी न लावलेली झाडे...
फोटो अल्बम बघून कोकणाबाहेरचे मित्र म्हणाले अरे सगळीकडे हे असेच असते का.. मी म्हटले माहीत नाही. जेवढे फिरलोय आमच्या आईवडिलांच्या आणि नातेवाईकांच्या गावात प्रामुख्याने सिंधुदुर्ग जिल्ह्यात तिथे हेच दिसले आहे.
उद्या या जागेला कमर्शिअल स्वरूप द्यायचे म्हटले तरी कसे देणार. आजकाल पर्यटक तर चार दिवस गोंधळ घालायला येतात. ना कि निवांतपणा शोधत. कोकणच्या निसर्गाला त्याच्या मूळ स्वरुपात अनुभवायचे असेल तर मला तरी नकोच वाटते हे.

कोकणाची खरी मजा स्पॉटवर नसून त्या प्रवासात आहे

मुंबई-गोवा रोड कोकणातून जातो तो मुळात समुद्राला साधारणपणे चाळीस किमी दूर ठेवून. महाराष्ट्रातल्या दूरच्या पर्यटकांची कोकणची चित्रे पाहून समजूत वेगळी झालेली असते. माडापोफळीच्या ( नारळ सुपारी) सावलीत असलेली नळीच्या छपरांची टुमदार घरे,किनारा जवळच. सावधान. रत्नागिरी, खेड,चिपळूण,कुडाळ. . . येथे धडाधड गृहसंकुले उभी राहात आहेत.

जोडपी बाळे नेतात कारण असे ही असू शकते की घरी बघणा रे कोणी नसेल. आजी आजोबा युरोप टुर वर व मुलगा सून कोकणा त असे झाले तर काय करतील तरूण जोडपी!!>>>>>>

आयुष्य असे लगेच संपत नाही हे गृहीत धरुन मुले जन्माला घातली की ती सहा महिन्याची नाही होत तर लगेच पर्यटनाला का बरे धावायचे? लहान मुल कधीही झोपते, कधीही भुकेजते, कधीही शी सु करते. त्याला झोपायला सुखासीन जागा हवी, या खान्द्यावरुन त्या, मांडीवरुन हातात असे करुन झोपवले तर त्या जीवाला किती तो त्रास.. हल्ली डायपर लाऊन ठेवतात, म्हणजे शी केली तर दिवसभर पोर तसेच.. तुमच्या पर्यटन विषयीच्या ईच्छा पु-या करायला त्या गरिब जिवाला का त्रास ???

आपल्याकडे सुरक्षिततेचा विचार कोणीही करत नाही. खोपोलीला झेनिथ च्या धबधब्याच्या इथे दरवर्षी कोणीतरी अपघात होऊन मृत्यू पावते. पालिकेने बोर्ड लावला आहे आणि जाळी देखील लावली आहे. अति हुशार जनता जाळीवरून उडी मारून पलीकडे जाते. तुमचा जीव तुमची जबाबदारी.
जिथे सुरक्षित नाही तिथे लोक गेलेच नाहीत तर आपोआप या व्यवस्था उभारल्या जातील.
कोकणात पर्यटनाविषयी एक मुद्दा असा ऐकला की पर्यटकांमुळे तिथे गोष्टींचे भाव (उदाहरणार्थ रिक्षा भाडे) अव्वाच्या सव्वा लावले जातात. त्यामुळे स्थानिकांना पण गोष्टी महागात पडू लागतात. याला लोक वैतागले आहेत.
शिवाय Srd यांनी लिहिल्याप्रमाणे कोकणचा समुद्र किनारा तसा समुद्र पर्यटनासाठी सुरक्षित नाहीच आहे.

मी आंबोलीत राहते जिथे बाराही महिने पर्यटक असतात. बाकी ऋतुत काही त्रास नाही, फक्त माझ्या घराच्या आजुबाजुला निवासी हॉटेले असल्यामुळे रात्री काराओकेवरच्या रेकण्याचा त्रास अधुन मधुन सहन करावा लागतो इतकेच :).

पण पुर्ण गावाला पावसाळ्यात खुप त्रास सहन करावा लागतो. इतकी वर्षे पर्यटक गावाबाहेरच्या धबधब्यावर गर्दी करत. पण ते आता गावात घुसुन कुठल्याही ओहोळात डुंबायला लागलेत. पुरुष अन्गावर जेमतेम कपडे घालुन असे डुम्बायला व नाचायला लागले की गावातल्या बायका घराबाहेर पडायलाही घाबरतात. २०२० मध्ये पर्यटकानी फक्त नियोजीत स्थळावर जावे, इतरत्र फिरु नये अशी तजवीज करायचे चालले होते पण तेव्ढ्यात लॉक्द्डाउन लागला. २०१९ मध्ये तिन चार किमीच्या ट्रफिक रांगा गावात लागलेल्या, कारण मुर्ख पर्यटक स्वतची गाडी सगळ्यात पुढे घालायच्या प्रयत्नात सगळ्यांनाच बुच मारत होते. त्यामुळे कामानिमित्त घराबाहेर पडणारुआंचे हाल होते होते.

या सगळ्यामुळे गावातल्या लोकांचे मत पर्यटक विरोधी बनलेले आहे. पर्यटक हवेत कारण पोट त्यावर अवलंबुन,०पण त्यांनी निट वागायला नको का? हा प्रश्न सगळे विचारतात.

नवीन Submitted by अश्विनीमावशी on 2 June, 2022 - 09:05
>>>>>> अगदी सहमत. तेवढं त्या बसमध्ये माझी एक सीट राखून ठेवा

मी आता नुकताच अंजर्ले ला जाऊन आलो
तिथे समुद्र किनारी मोठ्या संख्येने टेबल खुर्च्या टाकून, काही जण खाली वाळूत सतरंजी टाकून पीत बसलेले

क्षणभर गोव्याला आलोय का असा भास झाला

रिसॉर्ट च्या लोकांनी कचरपेटी ठेवली होती आणि रिकाम्या बाटल्या त्यात टाका असा बोर्ड ही लावला होता तरी सकाळी किनाऱ्यावर बियर च्या बाटल्यांचा खच पडला होता

एक कोकणातील मित्र म्हणाला आजकाल बहुतांश किनाऱ्यावर विकेंडला हेच दृश्य असते