प्रवास

दरवर्षी रेल्वे सप्ताहात रेल्वेनं एखादा प्रवास करायचा माझा अनेक वर्षांपासूनचा शिरस्ता. यावेळी जरा वेगळ्या पद्धतीनं प्रवास करायचा ठरवलं. त्यानंतर मी माझ्या भाच्याबरोबर परतीसाठी मिरजेहून 12493 दर्शन एक्सप्रेसची निवड केली आणि आरक्षणही करून टाकलं.

✪ अदूचं सायकल चालवणं- आनंद सोहळा!
✪ छोटे "मैलाचे दगड" पण आनंद अपरंपार
✪ अरे, मला वाटलं तू मागून धरलं आहेस, पण तू तर केव्हाच हात सोडला होतास! ओ येस्स!
✪ समवयस्क सायकल सवंगडी नसल्याने लागलेला वेळ
✪ तिला सायकलिंग व ट्रेकिंग करताना बघणं!
✪ आपल्याला मिळालेल्या गोष्टी शेअर करण्यातला आनंद
✪ चिमुकल्या रोपट्याचा वृक्ष होणं अनुभवणं

काम थोडे कमी असले की मी कधी कधी आरामात आवरून जिवाचे मुलुं ड - पाच रस्ताच खरेतर - करुन हपिसात अवतार घेत असते. नडलेल्यांचे फोन कमी येतात. सुकून हा मुंबईत कधीही न मिळणारा पदार्थ १०० ग्राम चाखा यला मिळतो. तर परवाच्या
शुक्रवारी एक गम्मत घडली. मी अशीच घरातुन निघून पाच रस्त्यात मेडिकल शॉप मध्ये धडपडत आले. तिथे ही गर्दी म्हातार्‍यांचीच. मग नेहमीचा शिरस्ता असा की दवा घ्यायची. मग रस्ता क्रॉस करुन कीर्ति महल मध्ये जायचे. निवांत उपमा ,वडा नाहीतर ऑनिअन उत्तपम खायचे व आटो करुन हपीसात जायचे.

संदीप खरेच्या 'साहेब म्हणतो चेपेन, चेपेन' या कवितेचं विडंबन

बस म्हणते चेपेन, चेपेन, टॅक्सी म्हणते चेपेन, चेपेन
गर्दी मोठी, रस्ता छोटा, ट्रॅफिक म्हणतो चेपेन, चेपेन

आट्यापाट्या खेळत खेळत बाईकवाला आला रे
पोलीसाचा चुकवत डोळा सिग्नल तोडून गेला रे
डोके तिरके साधून कोन, खांद्यामधे धरला फोन
पब्लिक म्हणतं सुटला, सुटला, कॅमेरा म्हणतो पकडेन, पकडेन

बस म्हणते चेपेन, चेपेन, टॅक्सी म्हणते चेपेन, चेपेन

भाग १ : https://www.maayboli.com/node/84575
================================================================

अल्बर्टा मधील बान्फ (Banff), जास्पर, कॅनमोर सारख्या प्रसिद्ध जागा फिरून झाल्या होत्या. उन्हाळा संपला होता आणि हिवाळा सुरु होण्याआधी फॉलचे काही दिवस हाताशी शिल्लक होते. कॅल्गरी पासून जवळच कुठेतरी फिरायला जावे असा विचार डोक्यात सुरु होता तेव्हा मॅप वर एक भव्य तलाव दिसला, जो कॅनडा आणि अमेरिका अश्या दोन्ही देशात पसरलेला होता व आजूबाजूला डोंगर रांगा दिसत होत्या. तिथे कुठला ट्रेक करता येईल का अशी माहिती काढत होतो, तेव्हा हा तलाव म्हणजे वॉटरटन तलाव असून हा एक मोठा नॅशनल पार्क आहे अशी माहिती इंटरनेट वर मिळाली. या तलावासोबतच इथे बघण्यासाठी बऱ्याच जागा आहेत असेही लक्षात आले.

अधिक श्रावण मास संपायला ८-९ दिवस शिल्लक राहिले असताना वडिलांनी निज श्रावणी सोमवारी पशुपतिनाथाचे दर्शन घेण्याची इच्छा आपल्या 'रावण' बाळाकडे व्यक्त केली. त्रेतायुगातील 'श्रावण बाळाला' आपल्या माता-पित्यांची तीर्थयात्रेची इछा पूर्ण करण्यासाठी कावड खांद्यावर घ्यावी लागली होती, पण कलियुगातील ह्या रावण बाळाला प्रवासासाठीचे अनेक आधुनिक पर्याय उपलब्ध असल्याने तेवढे कष्ट घेण्याची गरज नसल्याने त्याने त्वरित होकार भरला आणि त्यादृष्टीने तयारी सुरु केली.

पहिल्यांदाच मुंबईला पुण्याहून संध्याकाळी जायचं होतं. मग इंद्रायणीचं आरक्षण केलं आणि प्रवासाच्या दिवशी पुणे जंक्शनवर पोहचलो. तपकिरी रंगातलं कल्याणचं WCAM-2 इंजिन आज इंद्रायणीचं सारथ्य करत होतं. राखाडी-आकाशी रंगसंगती आणि त्यावर बसवलेल्या खिडक्यांच्या काळ्या फ्रेम्समुळं आमचा डबाही आकर्षक दिसत होता.

लक्षद्वीपमधे बघण्यासारखे काय काय आहे?
तिथे जाण्याचे, रहाण्याचे व खाण्याचे पर्याय कोणते आहेत?
स्थानिक खाद्यपदार्थ मिळण्याचे उत्तम ठिकाण कोणते?
स्वतःचे अनुभव लिहिल्यास उत्तम.