व्यसनाधीनतेकडून व्यसनमुक्तीकडे

प्रेरणा:-पंतांचा धागा: मदिरा प्राशन - पार्श्वभूमी, परिचय, व्यसनमुक्ती , अनुभव व मनःशांती

लग्नापूर्वी-सगळे अलबेल असतांना:

धुंदीत राहू मस्तीत गाऊ
छेडित जाऊ आज प्रीत साजणा

लग्नानंतर दारुड्या झालेल्या आणि वेगळ्यात धुंदीत रहाणार्‍या नवर्‍याविषयी बायकोचे मनोगत:

कोण होतास तू काय झालास तू
अरे वेड्या कसा वाया गेलास तू

नवर्‍याचे त्यावरचे उत्तर:

साकीसे मुहोब्बत होती हैं
हर रोज शिकायत होती हैं
पिने को मेरे पिना ना कहो
युं भी तो इबादत होती हैं

नवर्‍याच्या ह्या सवयीला कंटाळून बायको घर सोडून जाते. आपले सुखी संसाराचे स्वप्न भंग झाले, या दु:खात गाते:

ना कोई उमंग हैं
ना कोई तरंग हैं
मेरी जिंदगी हैं क्या
इक कटी पतंग हैं

तिकडे घरात एकटा असलेला नवरा गातो:

नसतेस घरी तू जेंव्हा
जीव तुटका तुटका होतो
जगण्याचे विरती धागे
संसार फाटका होतो

बायकोला कोणीतरी व्यसनमुक्ती केंद्राचा पत्ता कळवतो. तो द्यायला म्हणून ती घरी जाते. नवर्‍याला वाटते, ती परतलीच. तो गातो:

तुम आ गये हो, नुर आ गया हैं
नही तो चरागोंसे लौ जा रही थी

बायको म्हणते:

आले नाही मी तुम्हाला न्यायला आले
व्यसनमुक्ती केंद्रात धाडायला आले
सुधारणार असाल तर समजवायला आले
तुटणारा संसार सावरायला आले

नवरा म्हणतो:

तू म्हणशील ते ऐकणार आता मी
तू नेशील तिथे जाणार आता मी
तुझ्याशिवाय माझे पान हलत नाही
रममधे माझे मन आता रमत नाही

व्यसनमुक्ती केंद्रात नवर्‍याची दारु सुटते. त्याला स्वतःची वेगळी ओळख होते. त्याची पूर्वीची प्रतिमा त्याला आता स्पष्ट दिसू लागते. तो म्हणतो:

क्षणभर होतो बहकलेलो जाऊ कशाला साकीकडे
घरात हसरे तारे असता पाहू कशाला नभाकडे

आता घरात पुन्हा आनंदीआनंद होतो. व्यसनाकडून व्यसनमुक्तीकडे हा प्रवास असा सुफळ संपूर्ण होतो.