रामकृष्ण परमहंस

एकदा नदीच्या काठावर रामकृष्ण परमहंस अंघोळीला बसायच्या तयारीत होते.

समोर एक मोठं घंगाळं ठेवलेलं होतं ज्यात अंघोळीचं पाणी भरलेलं होतं, त्याबरोबर एक चंबू ( गडवा ) ठेवला होता, ज्याने त्या घंगाळ्यातुन पाणी घेउन अंघोळ करायची असे.

रामकृष्ण त्या समोर एका लहान चौरंगावर बसले होते.

इतक्यात काही लोकांच्या मोठ्याने आपसात बोलण्याचा आवाज त्यांच्या मागच्या बाजुने आला. त्यांनी वळुन मागी पाहिले, ते लोकं नदीकडे निर्देश करुन काही दाखवत होते . . . .

तिकडे पाहिले तो काय ? एक साधु पाण्यावरुन सरळ चालत येत होता इकडच्या किनार्‍यावर.