दूरच्या नादात होती जिंदगीभर पावले (खयाली तरही)

Submitted by -शाम on 2 February, 2013 - 09:59

जे जवळ होते न त्याचे मोल केंव्हा जाणले
दूरच्या नादात होती जिंदगीभर पावले

कोण जाणे ती निरागस माणसे गेली कुठे
वाढली गावात सार्‍या मुखवट्याची जंगले

चार असुनी लेक होते दूरदेशी नेमके
शेवटी शेजारच्यांनी प्रेत त्याचे उचलले

मी अजुनही जीवनाशी झुंजतो आहे तसा
सोबती असतीस तू तर कष्ट नसते वाटले

काल होते ठरविले की देव नाही या जगी
आज अडता श्वास थोडा कर पुन्हा मी जोडले

'शाम' उंची गाठताना भान मातीचे हवे
काय कुठल्या पाखराचे अंबरावर भागले?

.......................................................शाम

शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

कोण जाणे ती निरागस माणसे गेली कुठे
वाढली गावात सार्‍या मुखवट्याची जंगले... वा वा!

काल होते ठरविले की देव नाही या जगी
आज अडता श्वास थोडा कर पुन्हा मी जोडले...क्या बात !

काल होते ठरविले की देव नाही या जगी
आज अडता श्वास थोडा कर पुन्हा मी जोडले <<< खल्लास >>>

बढिया शेर...

काल होते ठरविले की देव नाही या जगी
आज अडता श्वास थोडा कर पुन्हा मी जोडले

'शाम' उंची गाठताना भान मातीचे हवे
काय कुठल्या पाखराचे अंबरावर भागले? >>> हे शेर विशेष आवडले. त्यातही 'उंची-माती' हा अधिक.

सुंदर गझल!

निरागस माणसे आणि जंगले यांचा संबंध कळला नाही. (तो असण्याची आवश्यकता नाही, असे वाटत असल्यास गोष्ट वेगळी.)

निरागस माणसे आणि जंगले यांचा संबंध कळला नाही.>>>> माणसेच उरली नाहीत तर अशा ठिकाणी जंगलच माजणार ना आया? ओळींना पुरेसा सहसंबंधयुक्त अर्थ आहे असे मला वाटत आहे.

धन्यवाद खूप खूप!