Submitted by पेशवा on 2 September, 2008 - 01:37
नीळा पक्षी
मिटून बसला
पंख उराशी
झेप झोपली,
निळाईचे ओघळ उरले
चिकट थारोळ्यात ...
रुतू बहराचे
थर थरावर
उजेडातला अंधार
नीळा पक्षी
जखम भोगतो
पाते सुखाचे जाड
शीळ सुजली
स्वप्ने सुजली
त्याचा सुजला साक्षात्कार
गुलमोहर:
शेअर करा
वाह ! पेशवा,
वाह ! पेशवा, फाऽऽऽरा दिवसांनी.
>>> निळाईचे ओघळ उरले
चिकट थारोळ्यात
सही !
***
...s a Moebius signature. This is a Moebius signature. Th...
शीळ सुजली..
शीळ सुजली.. ?
पेशवे????????
पेशवे???????? नक्की पेशवेच का?
निळाईचे ओघळ उरले
चिकट थारोळ्यात ...
हे सुचक आहे, तु निळ्या राजकराणाला मरलेला चाबुक आहे का?
असो नेहमी सारखिच, गुंतागुतीची.
शीळ सुजली,
शीळ सुजली, स्वप्ने सुजली...
.. अजुन ४-५ अन्तरे लिही मग कविताही सुजेल तुझी..
अहो पेशवे,
अहो पेशवे, जरा अर्थ सांगा हो कवितेचा !
काय गूढ
काय गूढ अर्थ आहे कोणास ठाऊक?पेशवे कविता जर उलगडून दाखवा ना!!!!
डो़क्यावर
डो़क्यावरुन गेले मालक. उलगडले तर आनंद मिळेल.
काय
काय उलगडणार आता ? पक्ष्याचे पन्ख उलगडण्यापल्याड गेलेले आहेत एवढाच अर्थ ..!