पर्वा कुणास आहे???

काय झालं टोके उदास व्हायला?

हिमतीने जगण्याची इच्छा कवितेत अनेक ठिकाणी प्रकट होतेय.
परंतु,
"टोकू उदास आहे!"
इथे अचानक मूड का बदललाय ते लक्षात येत नाही.

उकाकांना अनुमोदन, शेवट हतबल झाला.

खंबीर या मनाला, शौर्याची कास आहे
ठाकले जग हे विरूद्ध, पर्वा कुणास आहे??>>>>>>>
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<कवयित्रीचे मन उदास आहे, त्याला हिमतीने जगायचे आहे, पण कुणालाही त्याच्या उदासीनतेची भनक लागलेली नाहीये, अन लागलेली असली तरी दुर्लक्षिले गेल्यामुळे खंबीर बनू पाहणारे मन पुन्हा उदासीनतेच्या गर्तेत ओढले जात आहे.
>>>>>>विरोधाभास वाटतो.
रचना सुंदर आहे,शेवट सकारात्मक असता तर कविता खुलली असती.
वाटे खरेच आता, पर्वा कुणास आहे??
डोळे जरी बोलकेसे, टोकू उदास आहे!!>>>>>>
वाटे खरेच आता, पर्वा कुणास आहे??
काळा टक्कर देण्या,टोकू तयार आहे!!

टोके, आवडली खरयं....

सरलीत सुखे मागे, जगणे भकास आहे,
येवोत लाख दु:खे, पर्वा कुणास आहे??>> सुंदर

सरलीत लाख दु:खे जगणे भकास आहे
येवोत लाख दु:खे पर्वा कुणास आहे>> असेही एकदा वाचून पाहिले. अर्थात, आपण बदल वगैरे करू नयेत, सहज आपले मनातले मांडले

का गं टोके? काय झाले उदास व्हायला.... बाकी छान आहे कविता

सटवी ? सटवाई म्हणायचय का ?

बागुलबुवा, मीही हेच विचारणार होते. पण वाचताना मी सटवाई असाच अर्थ घेतला.

छान .....

कशाचीच पर्वा नाही, शौर्याची कास आहे, तर मग जगणे भकास का? झकास तरी म्हणा. कविता मात्र सुरेख.

सटवी ही शिवी आहे, सटवाई ही देवी.

भिडेकाकांचा प्रश्न संयुक्तिक आहे पण आपले नंतरचे विवेचन पटले. अर्थात त्या विवेचनाची गरज नव्हती. काय वाटते हे वाचकाला वाटू द्यावे.

आवडली

छान आहे गं कविता

नेहा म्हणजे टोकुरिका होय !!

@बाबु +१.
सटवी हि शीवी आणि सटवाई हि देवी आहे. काहीतरी गल्लत होतीये.

वाटे खरेच आता, पर्वा कुणास आहे??
डोळे जरी बोलकेसे, टोकू उदास आहे!! >>> टोकु, सुंदर कविता ! पण ही हतबलता कशासाठी ? अग, तुच म्हणतेयस ना,

खंबीर या मनाला, शौर्याची कास आहे
ठाकले जग हे विरूद्ध, पर्वा कुणास आहे?? >>> तरमग हतबल मनाला पुन्हा खंबीर बनव. निराशेची जळमटं झटकुन टाक आणि नव्या जोमाने, नव्या उमेदीने पुन्हा समर्थपणे उभी रहा !