पाऊस म्हणजे

छान कविता.......आभाळातल्या गाण्यांचा रानभर शिडकावा...... ओळ जास्त आवडली...... कल्पना....

खुप आवडली, अभिनंदन !!!

व्वा!
वेद आणि ऋचा पोपटी हिरवे, सुंदर कल्पना.
शल्काताई, परत एक सुचवू का? हरकून नाही बहुतेक हरखून हवे का? तुम्हाला काही सुचवितांना अगदी कोंडल्यासारखे होते, रुजवा, गोंदण कसे छान छान शब्द आणि सुरेल कल्पना असतात तुमच्या.
आणि तरवा म्हणजे काय?

आणि तरवा म्हणजे तरंग का?
तुमची ही कविता(देखिल) खूप आनंददायी आणि समृद्ध आहे.

उफ्फ!!
मार डाला गं!

परत परत वाचताना नवा आनंद मिळतो , दरवेळी पाउस पडताना मिळ्तो तसा.

शलाका, तुझे खुप खुप आभार या कवितेतुन मिळालेल्या आनंदासाठी.

मी आणि अनु तुझे चाहते (fans) झालोत.

अगदी सुंदर... मस्त...

पाउस म्हणजे थेंब थेंब, पाउस म्हणजे गाण
थेंबा थेंबान आभाळाच धरतीवर येण....

मोतिया शिंपण, खुसू खुसू खळीतली, शब्द-सूरांचा रूजवा, ऋचा कोवळ्या पोपटी, वेद हिरवा बरवा ... वा वा, शलाका लहान मुलाला जसे सहज हसू फुटते तसेच सहज-संदर तुला शब्द फुटतात!

केवळ अप्रतिम !!! ......

आवर्जून दाद द्यावीशी वाटली... बर्‍याच दिवसांनी छान कविता वाचायला मिळाली...
खरंतर शब्दांचे अपभ्रंशसुद्धा वाचताना गोड वाटले! म्हणून आणखी एकदा दाद!

पाऊस म्हणजे ओली मेंदी, ओले मन,
अन भिजण्या, ओढून संगे नेलेला साजण

केवळ सुंदर!

फक्त एकच... बर्‍याच ठिकाणी लघू गुरूच्या चुका आहेत त्या टाळता येतील... (कवितेत यमकपुर्ती, वृत्तपुर्ती याकरिता लघू गुरू बदल आणि शब्दांचे अपभ्रंशही चालतात, पण इथे त्यांची गरज वाटत नाही)

पाऊस हेच बरोबर... पाऊसं असं करायची गरज नाही

आणखी काही...

नीळेपण... नाही निळेपण हवं...

खुण... खूण हे बरोबर

हरखुन... हरखून पाहिजे... मराठीत सगळेच ऊन हून प्रत्यय दीर्घ असतात... आणि मूळ कवितेत पण त्याने उच्चारताना फारसा बदल होईल असे वाटत नाही. कारण न वर मग अतिरिक्त दाब येईल...

शब्द-सूरांचा... शब्द-सुरांचा... सूर पासून सुरांचा... बोलतानाही ते लघुच आहे...

रूजवा... रुजवा हे बरोबर

Hope this helps...

सारंग

दाद, खूप सुरेख, आणि पावसावर असल्याने मनाला एकदम भिडली !

तुझी प्रत्येक कविता कितीतरी नवीन शब्द शिकवून जाते

झक्कास्स ....

पाऊस म्हणजे गाली टिचकीची खूण
मग मोतिया शिंपण, हरखून हरखून
..........क्या बात है!

पाऊस म्हणजे भाळी थेंब थेंब लेणे
खुसू खुसू खळीतली, लाज हळूच टिपणे

अगं काय कहर लिहितेस गं दाद.......!!

पालवुन ओठी यावा रानमंत्रांचा तरवा,
ऋचा कोवळ्या पोपटी, वेद हिरवा बरवा.....

कल्पना, शब्द आणि संवेदना यांचा अमूर्त संगम !! मस्त !!! आजचा मुहूर्तच टॉप लागलायसा दिसतोय. मूड आणि वेळ दोन्हींसाठी.

व्वा!
अप्रतिम उपमा
खुप आवडली कविता

व्वा !

गोर्‍या विजूने भारला, घनघन श्यामघन >>>

ऋचा कोवळ्या पोपटी, वेद हिरवा बरवा.....>>>

अप्रतिम !

आभाळातील गाण्यांचा रानभर शिडकावा!
वा! इथे नुस्तच भरुन भरुन आलय!

नुकतीच पुन्हा
पावसाची रुजवात..
भरीला अशा
कविता काळजात...

मस्तच

व्वा!

पाऊस म्हणजे धमाल नुस्ती
शिरशिर गारव्याची ओली मस्ती

पाऊस म्हणजे खंडाळा घाट
आठवात दडलेली धुंदली वाट

पाऊस म्हणजे जुनीच ओल
तिच्या घराचा रस्ताच गोल..

पाऊस म्हणजे गरम चहा
थरथर देहाचा स्पर्श हवा

पाऊस म्हणजे पाऊस म्हणजे
ओल्या दिसांचे हवेसे ओझे..

किरण

दादबाई न विचारता आगळीक केलीये लिहायची

मूळ कविता मात्र सुंदर आहे खूप..

पाऊस म्हणजे ओली हुरहुर
मनाच्या गावात कवितांचा पूर

पण मूळ कविता खूपच सुंदर

वा, सगळ्या पाऊसकविता अशा असाव्या.

अजून इथं पाऊस नाही आलाय, अजून तगमगच आहे. पण आता नक्की येईल. मी एकटीच ही इतकी सुरेख पाऊसकविता वाचतेय, म्हटल्यावर त्याला माझा मत्सर वाटेल आणि तो येईलच दाद द्यायला!

प्रतिसादही कवितेसारखेच चिंबचिंब! [तो धुसफुसत जमा करायला लागलाय आपली आयुधं! आता अस्सा बरसेल ना!]

पाऊस म्हणजे कागदी होड्या
गढूळ पाण्यात नितळ खोड्या

पाऊस म्हणजे पाण्याचे पाट
शेवाळलेली निसरडी वाट

पाऊस म्हणजे हिरवे डोंगर
बांधावरचे विसावले नांगर

पाऊस म्हणजे धरणीचा साज
उधान दर्याची प्रेमळ गाज

पाऊस म्हणजे चारा-पाणी
चराचरातून हिरवी गाणी

पाऊस म्हणजे रानभर हर्ष
ओलेत्या पंखांचा ओलसर स्पर्श

पाऊस म्हणजे टिपटिप आत
गळकं छप्पर नि दोनच हात