गझल रचना.... तरही गझल.

Submitted by डॉ.कैलास गायकवाड on 4 December, 2010 - 04:49

गालिब्,मीर आदि शायर मैफिल संपल्यावर एक ओळ देत्,की ज्या ओळीचा उपयोग मतल्यात सानी मिसरा म्हणून करुन पुढच्या वेळेस त्यावर आधारीत एक गझल तयार करून आणायची असे.

असाच प्रयोग्,गझल सागर प्रतिष्ठान च्या वतीने मुंबई इथे काही काळ चालला. .... माझ्याशी नियमित संपर्क असलेल्या काही शायरांनी त्यात उत्तमोत्तम गझल रचून गझल हा काव्यप्रकार लोकप्रिय व्हावा,सर्वमान्य व्हावा म्हणून बराच हातभार लावला आहे.

गप्पागोष्टी या गप्पांच्या पानावर्,प्रसादपंत्,भुंगा यांचेशी गप्पा मारताना गेली काही दिवस एक मैफिल्,एक गझल अश्या तून काही सामूहिक गझलांची निर्मिती झाली. हीच कल्पना पुढे नेवून नियमित पणे तरही गझल रचाव्यात ह्या कल्पनेतून हा धागा सुरु करतोय.

ह्यात दर आठवड्याला एक ओळ देण्यात येईल व ती ओळ मतल्यातील सानी मिसर्‍यात चपखल बसवून गझल रचावयाची आहे. आपणा सगळ्यांचे यात स्वागत आहे.

आजची ओळ आहे.

ओळ क्र.१ = जाळुन उगी जिवाला,जगण्यात अर्थ नाही

वृत्त : आनंदकंद
काफिया : जगण्यात किंवा अर्थ
रदीफ : अर्थ नाही किंवा नाही
लगावली : गागाल गालगागा गागाल गालगागा

ओळ क्र.२= सावली तुला दिली नि राहिलो उन्हात मी
वृत्त : चामर
काफिया : उन्हात
रदीफ : मी
लगावली : गालगाल गालगाल गालगाल गालगा

ओळ क्र.३= कधीकाळी तुझ्यासाठी जगावे वाटले होते
वृत्त : वियदगंगा
काफिया : वाटले
रदीफ : होते
लगावली : लगागागा लगागागा लगागागा लगागागा

ओळ क्र. ४ = तुझ्याविना या जगात माझा जगावयाला नकार आहे
वृत्त : हिरण्यकेशी
काफिया : नकार
रदीफ : आहे
लगावली : लगालगागा लगालगागा लगालगागा लगालगागा

ओळ क्र.५ = दु:ख आता फार झाले
वृत्त : मनोरमा
काफिया : फार
रदीफ : झाले
लगावली : गालगागा गालगागा

ओळ क्र.६ = थांबणे सोसेल तोवर लागते चालायला ( श्री.भूषण कटककर,''बेफिकिर'' यांची ओळ )
वृत्त - कालगंगा
रदीफ - गैरमुरद्दफ
काफिया - चालायला, वाकायला, जायला, यायला, व्हायला वगैरे स्वरुपी ('आ'यला समान)

ओळ क्र.७ = वादात या कुणीही सहसा पडू नये
वृत्त - विद्युल्लता
रदीफ - नये
काफिया - पडू
लगावली - गागाल गालगागा गागाल गालगा

ओळ क्र.८ = ठरेन या जगात मी,महान एकदा तरी ( श्री.भूषण कटककर,''बेफिकिर'' यांची ओळ )
वृत्त : कलिंदनंदिनी
रदीफ : एकदा तरी
काफिया : महान
लगावली : लगालगा लगालगा लगालगा लगालगा

ओळ क्र.९ = थेट माझ्या सारखा तो कोण होता ? डॉ.अनंत ढवळे यांची ओळ.
वृत्त : मंजुघोषा
रदीफ : कोण होता
काफिया :सारखा
लगावली : गालगागा गालगागा गालगागा

ओळ क्र. १० = अपुलीच आपल्याला छळतात माणसे ही
वृत्त : आनंदकंद
रदीफ = माणसे ही
काफिया = छळतात
लगावली= गागाल गालगागा गागाल गालगागा

ओळ क्र. ११ = कोठे मनाला वाटतो आराम पहिल्यासारखा ( श्री.भूषण कटककर,''बेफिकिर'' यांची ओळ )
वृत्त - मंदाकिनी
काफिया - आराम, दाम, ठाम, उद्दाम वगैरे
अलामत - आ
रदीफ - पहिल्यासारखा
गागालगा गागालगा गागालगा गागालगा

ओळ क्र.१२ = षंढ म्हणती लोक सारे,ऊठ तू आता तरी
वृत्त - कालगंगा
काफिया = सारे,तारे,वारे,न्यारे,उतारे,दारे,यारे, वगैरे
अलामत -आ
रदीफ - ऊठ तू आता तरी
लगावली - गालगागा गालगागा गालगागा गालगा

ओळ क्र.१३ = माणसे व्यर्थ मी जतन केली ( श्री.भूषण कटककर,''बेफिकिर'' यांची ओळ )
वृत्त = लज्जिता
काफिया = जतन, गहन, सहन इ.इ.
अलामत - अ
रदीफ - केली
लगावली - गालगा गालगा लगागागा

ओळ क्र.१४ = विसरणेही तुझ्या लक्षात नाही ( श्री.भूषण कटककर,''बेफिकिर'' यांची ओळ )
वृत्त - मृगाक्षी
मात्रा - १९
लगावली - लगागागा लगागागा लगागा
काफिया - लक्षात, गावात, रस्त्यात, कोणात, जात, आत इत्यादी
अलामत - आ
रदीफ - 'नाही'
किमान शेर - मतला धरून पाच

ओळ क्र.१५=अजूनही मी तुझ्याचसाठी जिवंत आहे ( श्री.भूषण कटककर,''बेफिकिर'' यांची ओळ )
वृत्त - सती जलौघवेगा
लगावली - लगालगागा लगालगागा लगालगागा
मात्रा - २४
काफिया - जिवंत, महंत, संत, वसंत, आसमंत इत्यादी
अलामत - अं
रदीफ - 'आहे'
शेर - मतला धरून किमान पाच

ओळ क्र.१६=आला पाउस गेला पाउस ( श्री .प्रसाद गोडबोले,''पंत'' यांची ओळ )
वृत्त - पादाकुलक
लगावली - गागागागा गागागागा

ओळ क्र.१७ = श्वासांचा या ब्रेक दाबता मृत्यूचे ये गांव मनोहर (उमेश कोठीकर यांची ओळ.)
वृत्त - गागागागा * ४ - किंवा ३२ मात्रांचे मात्रावृत्त
काफिया - मनोहर, घर, उत्तर, जर, तर, अंबर इत्यादी स्वरुपाचे
रदीफ - रदीफ नाही
अलामत - 'अ'
शेर - मतला धरून किमान पाच

ओळ क्र. १७ = खोल खोल आतवर तुझी नजर
वृत्त = श्येनिका
काफिया = नजर्,उदर्,अधर्,शहर इ.
अलामत = अ
रदीफ = नाही.गैरमुरद्दफ
लगावली =गालगाल गालगाल गालगा

ओळ क्र.१८ = काय होती वेदना आनंदण्याची कारणे?
वृत्त = कालगंगा /देवप्रिया
काफिया = आनंदण्याची, ......... पेरण्याची,तारण्याची,वाकण्याची,अंधारण्याची इ.इ.
अलामत्=अ
रदीफ= कारणे
लगावली = गालगागा गालगागा गालगागा गालगा.

ओळ क्र.१९ = ही जगाची रीत नाही
वृत्त : मनोरमा
काफिया : फार
रददीफः नाही
लगावली : गालगागा गालगागा

ओळ क्र. २० = चांदणे आहे खरे की भास नुसता ?.......नचिकेत जोशी,आनंदयात्री यांची ओळ
वृत्त : मंजुघोषा
रदीफ :नुसता
काफिया :भास्,खास्,आभास्,त्रास्,इ..इ..
लगावली : गालगागा गालगागा गालगागा

ओळ क्र.२१ = जगावेगळे मागणे मागतो मी......... नचिकेत जोशी ( आनंदयात्री ) यांची ओळ.
वृत्त : भुजंगप्रयात
काफिया : मागतो,ठेवतो,पाहतो ,बोलतो
रददीफः मी
लगावली : लगागा लगागा लगागा लगागा

ओळ क्र.२२ =************************************************
वृत्त : सुमंदारमाला
काफिया : जावे,खावे,विसावे,जडावे इ.इ.
रददीफः कुठे
लगावली : लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगागा लगा

ओळ क्र.२३ *********************************************************************************************************
वृत्त :तोटक
काफिया :खरा,जरा,बरा,धरा,करा
रदीफ : गैरमुरद्दफ
लगावली :ललगा ललगा ललगा ललगा

ओळ क्र.२४ :शेवटी संपायला आलीच ही एकांकिका......भूषण कटककर,''बेफिकिर'' यांची ओळ.
वृत्त - कालगंगा
रदीफ - गैरमुरद्दफ
काफिया - एकांकिका, मालिका, विका, शिका, टिका, राधिका, इत्यादी
अलामत - र्‍हस्व इ
शेर - मतला धरून पाच
लगावली = गालगागा गालगागा गालगागा गालगा.

ओळ क्र.२५ : या इथे कधी काळी देखणे शहर होते.......... बेफिकिर यांची ओळ
वृत्त : रंगराग
रदीफ : होते
काफिया : शहर्,गजर्,अधर्,पदर्,इ.इ.
अलामत : अ
लगावली : गालगाल गागागा गालगाल गागागा

ओळ क्र.२६ :कशास त्याची वाट पहावी,जे घडणे आहेच असंभव....... अमितदेसाई, बागुलबुवा यांची ओळ
वृत्त : वनहरिणी ( मात्रा वृत्त्, अष्ट मात्रिक ४ आवर्तने )
रदीफ : नाही..गैरमुरद्दफ
काफिया : असंभव्,अनुभव्,वैभव्,संभव्, उद्भव,

ओळ क्र.२७ : हा कोणत्या दिशेचा,आहे प्रवास अजुनी............नयना मोरे, मी_ आर्या यांची ओळ
वृत्त : आनंदकंद
रदीफ : अजुनी
काफिया : प्रवास्,भास्,तास्,निवास्,श्वास
लगावली : गागाल गालगागा गागाल गालगागा

ओळ क्र.२८ : तुझ्या पत्रातला मजकूर का ओलावला होता
वृत्त : वियदगंगा
रदीफ : होता
काफिया : ओलावला, पाणावला,भंडावला,पावला,धावला,इ.इ...
लगावली :लगागागा लगागागा लगागागा लगागागा

ओळ क्र.२९ : सोड चिंता मीच माझे पाहतो आता '' कणखर'' यांचि ओळ
वृत्त : राधा
रदीफ : आता
काफिया : पाहतो,वाहपाहतो,वाहतो,साहतो,राहतो,नाहतो
लगावलि : गालगागा गालगागा गालगागा गा

ओळ क्र. ३०: जिथे रमलो कधी नाही तिथे रेंगाळतो आहे.
वृत्त : वियदगंगा
रदीफ : आहे
काफिया : रेंगाळतो,जाळतो,टाळतो,हेटाळतो
लगावली :लगागागा लगागागा लगागागा लगागागा

ओळ क्र. ३१: हृदय एवढे धडधडत का असावे?
वृत्त :भुजंगप्रयात
रदीफ : असावे
काफिया : सौतीकाफिया " आ'' कारान्त स्वरकाफिया
लगावली :लगागा लगागा लगागा लगागा

ओळ क्र. ३२: कितीक प्रश्न का असे अनुत्तरीत राहिले ? डॉ.राम पंडित यांची ओळ.
वृत्त : कलिंदनंदिनी
रदीफ : गैरमुरद्दफ
काफिया : राहिले,पाहिले,साहिले,वाहिले,दाहिले,
लगावली : लगालगा लगालगा लगालगा लगालगा

ओळ क्र. ३३: जीवनाचे रंग सारे बोलती माझ्यासवे डॉ.राम पंडित यांची ओळ.
वृत्त : देवप्रिया
रदीफ : गैरमुरद्दफ
काफिया : माझ्यासवे, चालवे,आसवे, कालवे, काजवे,आठवे, जाणवे,पारवे,
लगावली : गालगागा गालगागा गालगागा गालगा

ओळ क्र. ३४: पिंजर्‍याला मानती आकाश रावे गझलसम्राट सुरेश भट यांची ओळ.
वृत्त : मंजुघोषा
रदीफ : गैरमुरद्दफ
काफिया : रावे, व्हावे, असावे
लगावली : गालगागा गालगागा गालगागा

ओळ क्र. ३५ : येत जा देवून थोडी कल्पना
वृत्त : मेनका
रदीफ : गैरमुरद्दफ
काफिया : कल्पना,प्रार्थना,वंचना,वासना,साधना,कामना,वेदना
लगावली : गालगागा गालगागा गालगा

ओळ क्र. ३६ : दाटते आहे निराशा फार हल्ली
वृत्त :मंजुघोषा
रदीफ : हल्ली
काफिया : फार्,चार्,आजार्,बाजार्,व्यापार.....
लगावली : गालगागा गालगागा गालगागा

ओळ क्र. ३७ : आज आहे नेमका शुद्धीत मी
वृत्त : मेनका
रदीफ : मी
काफिया : शुद्धीत्,रीत्,प्रीत्,विपरीत्,गीत्,भीत्,आश्रीत,
लगावली : गालगागा गालगागा गालगा

khal.jpg

ओळ क्र. ३८ : चालला आहे कशाचा खल इथे
वृत्त : मेनका
रदीफ : इथे
काफिया :खल्,चल्,निश्चल्,बल्,कल्,दल्,कोलाहल
लगावली : गालगागा गालगागा गालगा

ओळ क्र. ३९ : सारे जुनेच आहे काही नवीन नाही....... शाम यांची ओळ.
वृत्त : आनंदकंद
रदीफ :नाही
काफिया : नवीन्,लीन्,दीन.विहीन्,हीन्,लगीन्,तीन्,अधीन्,मशीन,
लगावली :गागाल गालगागा गागाल गालगागा

ओळ क्र. ४० :कवेत माझ्या अखेरचे, भिजून तू विरघळून जा.... रसप यांची ओळ.

लगावली - लगालगागा लगालगा - यती - लगालगागा लगालगा

वृत्ताचे नांव - ज्ञात नाही, कोणाला ठाऊक असल्यास कृपया नोंदवावेत.

काफिया - विरघळून / जळून / पळून / वळून इत्यादी

अलामत - 'ऊ' (दीर्घ ऊकार)

रदीफ - जा

ओळ क्र. ४१: आजही जखमेत माझ्या वेदना तितकीच आहे
वृत्त : व्योमगंन्गा
रदीफ : तितकीच आहे
काफिया : वेदना , साधना, वन्चना,
लगावली : गालगागा गालगागा गालगागा गालगागा

ओळ क्र.42 : सुरू होतील आता वादळे माझ्या विचारांची ( वैभव वसंत कुलकर्णी यांची ओळ )
वृत्त : वियद्गंगा
लगावली: लगागागा लगागागा लगागागा लगागागा
काफिये: ताज्या, माझ्या, साध्या , गेल्या
अलामत : तंत्रानुसार आ ह्या स्वरांतयमकाची अलामत..बाकी त्याच्या आधीच्या अक्षरावर आलेली जोडाक्षरातील उछारात येणारे वजन हेही अलामतीसारखे वारंवार येणारे ठरावे अश्या काफियांची अपेक्षा !!
रदीफ : विचारांची

ओळ क्र.४३ : आतला माणूस माझ्या जळत आहे.
वृत्त : मंजुघोषा
काफिया : जळत्,कळत्, वळत्,पळत्,हळहळत
रदीफ : आहे
लगावली : गालगागा गालगागा गालगागा

गुलमोहर: 

मिट्ट दाटली असूनही अमावस्या इथे
शोधतो कशास शुभ्र चांदणे नभात मी

वा वा .. फार सुंदर शेर विजयराव.... अमावस्यात व चा उ च्चार र्‍हस्व करावा लागतोय एवढंच कमी आहे... बाकी फार छान गझल.

धन्यवाद डॉक्टर,

तशी शंका होतीच मनात 'व' बद्दल परंतु कुठेतरी असेही वाटत होते की बर्‍याचदा तो र्‍हस्वही उच्चारला जातो. म्हणून वापरला.

भुषणजी, ह.बा., मुटेजी इ. कडून ह्यावर अजून प्रकाश टाकण्यात यावा म्हणजे शंका निरसन होईल.

धन्यवाद!!

सावली तुला दिली ....

आजही तसाच तेवढाच बंधनात मी
सावली तुला दिली नि राहिलो उन्हात मी

तूच दाविलेस विश्व प्रीतिचे दवात ज्या
थेंब निरखतोय तेच रोज अंगणात मी

ज्ञानदेव बोलताच ब्रह्म शोधलेस तू
अन तिथेच पाहिले तुला कणाकणात मी

अडखळू नकोस पाहुनी उन्हे घरावरी
मी जसा उन्हात बघ तसाच श्रावणात मी

निष्कलंक लाभली जिथे प्रभूस जानकी
तेथ देव पाहिलाय दैत्य रावणात मी

- हबा

अडखळू नकोस पाहुनी उन्हे घरावरी
मी जसा उन्हात बघ तसाच श्रावणात मी

निष्कलंक लाभली जिथे प्रभूस जानकी
तेथ देव पाहिलाय दैत्य रावणात मी>>> वा वा!

अत्यंत आवडलेले शेर!!

तूच दाविलेस विश्व प्रीतिचे दवात ज्या
थेंब निरखतोय तेच रोज अंगणात मी

निष्कलंक लाभली जिथे प्रभूस जानकी
तेथ देव पाहिलाय दैत्य रावणात मी>>> सुरूवातीस वश करायचा आटोकाट प्रयत्न करून हरल्यानंतर मग वाटेला न जाण्याचे ठरविले होते असे वाचल्याचे स्मरतेय. अर्थात त्याच्यात थोडासाही देव शिल्लक नसता तर तो काहीही करू शकला असता हे मात्र खरे!!

धन्यवाद!

मिट्ट दाटली असूनही अवस चहूकडे
शोधतो कशास शुभ्र चांदणे नभात मी

असा बदल केलाय...धन्यवाद कैलासजी, भुषणजी

माझा नवीन ओळीसंदर्भात एक नम्र सहभाग! धन्यवाद!

===========================================

फुलवला नसेनही कधीच पारिजात मी
सावली दिली तुला नि राहिलो उन्हात मी

दाखवू नकोस तू रुबाब विभ्रमातुनी
आणले असेलही प्रिये तुला वयात मी

चालतात वाट ही लयीत सर्व माणसे
चाललो असेन या इथून गात गात मी

बघ सुखात ठेवतो स्वत:विना स्वतःस मी
वाटलो कसा तुला तुझाच तहहयात मी?

त्या तिथेच भाकरी मिळायची कधी मला
काल ज्या घरावरून काढली वरात मी

या जगात गाजुनी भ्रमात पोचतो खरा
क्षुद्र वाटतो मला घरातल्या घरात मी

लेखनास लागलो विधी न संपले तरी
काय हासताय 'बेफिकीर' जन्मजात मी

-'बेफिकीर'!

बघ सुखात ठेवतो स्वत:विना स्वतःस मी
वाटलो कसा तुला तुझाच तहहयात मी?

त्या तिथेच भाकरी मिळायची कधी मला
काल ज्या घरावरून काढली वरात मी

या जगात गाजुनी भ्रमात पोचतो खरा
क्षुद्र वाटतो मला घरातल्या घरात मी

लेखनास लागलो विधी न संपले तरी
काय हासताय 'बेफिकीर' जन्मजात मी

फार आवडले हे शेर!!

अरे व्वा चांगला उपक्रम कैलास... चालू ठेवावात हा उपक्रम...

भूषण धागा वर आणल्याबद्दल धन्यवाद..
पहिला जो मिसरा दिला आहे 'जाळुन उगी जिवाला...' त्यावर काही सुचले आहे... तुम्हा सर्वांसारखे लगेचच पूर्ण गझल लिहिण्याइतपत माझ्यात कुवत नाही... पूर्ण करता आली तर एक दोन दिवसात पूर्ण करून टाकतो...

तूच दाविलेस विश्व प्रीतिचे दवात ज्या
थेंब निरखतोय तेच रोज अंगणात मी

अडखळू नकोस पाहुनी उन्हे घरावरी
मी जसा उन्हात बघ तसाच श्रावणात मी >> हबा मस्त शेर

बघ सुखात ठेवतो स्वत:विना स्वतःस मी
वाटलो कसा तुला तुझाच तहहयात मी? >>> मस्त भूषण

रच्याकने : हा धागा गझल विभागात अधिक योग्य दिसेल काय?

तसेच तरही गझल लिहिताना उला मिसरा देतात ना? इथे दोन्ही वेळेला सानी दिलाय म्हणून विचारले

धन्यवाद मिल्या...... वेल.... माझे प्रेरणास्थान असलेले अण्णा त्रिभुवन यांनी तरहीच्या ऑळीचा सानी मिसरा बनवावा असे सांगीतल्याने मी दोन्ही सानी मिसरे दिले आहेत. Happy

डाक़्टर, मी नव्-लेखक असल्याने, थोडे सम्भाळून घ्यावे.

प्रेम होते तुझ्यावर, अन आता तूच नाही
जाळुन उगी जिवाला,जगण्यात अर्थ नाही

तुझे नाव स्मरता, विसरलो स्वहतास मी
असे निनाव करूनि मला, जाण्यात अर्थ नाही

खोडलीस वाट माझी, तु घेता मागे पाउल
शोधु कुणाचा पत्ता, उरले मलाच गाव नाही...

प्रेम होते तुझ्यावर, अन आता तूच नाही
जाळुन उगी जिवाला,जगण्यात अर्थ नाही

हा माझा सहभाग... Happy

प्रेमभावना न रोखली कधी मनात मी
सावली तुला दिली नि राहिलो उन्हात मी

बांधला महाल मी तुला सुखात ठेवण्या
घर कधी करेन गे तुझ्याच काळजात मी?

साथ लाभता तुझी,कसे तरूण वाटते
केस पांढरे तरी अजून यौवनात मी

मीच येत राहिलो नि मीच जात राहिलो
तू न भेटलीस शोधले कणाकणात मी

घेवुनी हजार मुखवटे जगायचे इथे
का स्वतःस शोधतो उगाच आरशात मी?

जीवनात पोकळी, तुझ्या उपस्थितीविना
जिंदगी भरीव ''त्वा'' मुळे,तुझ्या ऋणात मी

काळ-वेळ विसरलोय गुंतुनी तुझ्यात की,
लख्ख कोरडा असेन ऐन श्रावणात मी

लाख लोक मानती,मला अधार आपुला
शोधतो सदा तुझा अधार संकटात मी

----डॉ.कैलास गायकवाड

मीच येत राहिलो नि मीच जात राहिलो
तू न भेटलीस शोधले कणाकणात मी

घेवुनी हजार मुखवटे जगायचे इथे
का स्वतःस शोधतो उगाच आरशात मी?

काळ-वेळ विसरलोय गुंतुनी तुझ्यात की,
लख्ख कोरडा असेन ऐन श्रावणात मी

लाख लोक मानती,मला अधार आपुला
शोधतो सदा तुझा अधार संकटात मी

तुफान शेर आहेत गुरूजी. फार आवडले!!!
मला शिष्य केल्यापासून चांगल्या गझला लिहायला लागलाय तुम्ही.
असेच माझे नाव मोठे करा!!!

बेफिकीरजी, विजयजी, मिल्याजी,
आपला आभारी आहे.

आजची ओळ.,

कधीकाळी तुझ्यासाठी जगावे वाटले होते

वृत्तः वियदगंगा
काफिया : वाटले
रदीफ : होते
लगावली : लगागागा लगागागा लगागागा लगागागा

जवळ जवळ अशीच माझी एक जुनी गजल होती.
.............................................................
कधी काळी कुणाला मी स्वतःचे मानले होते..
असावा सोबती तेव्हा असे का वाटले होते!

जसे फैलावले बाहू गळ्याशी लावण्या त्याला..
दगाबाजीमधे त्याने गळ्याला कापले होते!

फुले वेचून घेण्याला पसरला हात मी जेव्हा..
निसर्गाने पुन्हा मागे वसंता घेतले होते!

पुनव येता चकोराच्या मनी त्या चांदणे नाचे..
अशा वेळीच ग्रहणाने कसे अंधारले होते!

कुणाला दोष मी द्यावा? नशिबाला? कपाळाला?
अरे! आयुष्य हे सारे जळाया लागले होते!

गळाया लागली नौका, पळाया लागले सारे,
'शरद' तेव्हा गजल आली, तिने मज तारले होते!!
............................................................

फुले वेचून घेण्याला पसरला हात मी जेव्हा..
निसर्गाने पुन्हा मागे वसंता घेतले होते!

क्या बात है.... फार सुंदर खयाल.... मस्त गझल शरदराव. Happy

फुले वेचून घेण्याला पसरला हात मी जेव्हा..
निसर्गाने पुन्हा मागे वसंता घेतले होते!>>>> जबरदस्त!! खूप आवडला

जसे फैलावले बाहू गळ्याशी लावण्या त्याला..
दगाबाजीमधे त्याने गळ्याला कापले होते!.............."अप्रतिम ! एकदम मनाला स्पर्श करुन गेल्या !

माझा एक प्रयत्न

अताशा आपुले नाते, जरासो आटले होते
कधीकाळी तुझ्यासाठी जगावे वाटले होते

अता सारे जुने धागे, विराया लागले होते
तरीही पंख माझे मी कशाला छाटले होते?

तुझे धादांत खोटे ते बहाणे बेगडी होते
तरी का ते मला सारे निराळे वाटले होते?

अता ते संपले सारे मला जे भावले होते
कशाला आठवांचे ह्या पिसारे दाटले होते?

सुखाचे दान हे माझे, तुला मी मानले होते
न ठावे हे मला की तू मलाही "वाटले" होते

कळेना कोण हे माझ्या नशीबा हासले होते
कुठे आभाळ हे माझे जरासे फाटले होते

गळाले पान जे होते, पिकाया लागले होते
तरीही का तुझ्यासाठी झुरावे वाटले होते?

तुझे धादांत खोटे ते बहाणे बेगडी होते
तरी का ते मला सारे निराळे वाटले होते>>> वा वा!

कविता, आपण वृत्तात लिहीले आहेत. (प्रत्येक ओळीच्या शेवटी आपण रदीफ घेतलेली आहेत. ते चालते हे खरे असले तरी त्याची गरज नसतेच हे आपण जाणताच. त्यामुळे 'होते' हा शब्द टाळलात तर कदाचित तुम्हालाच आणखीन काही करायला स्वातंत्र्य मिळावे.)

धन्यवाद!

-'बेफिकीर'!

Pages