Raadhika
| |
| | Thursday, February 22, 2007 - 12:56 pm: | 
| 
|
'दहा हजार रुपये पडतील...'
मला आजपर्यंत असं वाटायचं की प्रकाशक लेखकांना पैसे देतात म्हणून...
BTW , तुमची ही कथादेखील खूप सुंदर आहे... खूप आवडली.
|
Manuswini
| |
| | Thursday, February 22, 2007 - 1:17 pm: |
|
|
सुमॉ, अग मी वाद नाही ग घालत होते. माझे आपले विचार मांडले.
तुच बघ ना तुझी कथा कीती विचार करायला भाग पाडते जरी ती फक्त एक 'कथा' आहे.
जर ही पौर्ण कल्पनीक नाही मग खचितच ह्या गोष्टीने मन विषद होते की अजुनही हे असे होते.
|
Shonoo
| |
| | Thursday, February 22, 2007 - 1:56 pm: |
|
|
मनस्विनी
विषण्ण म्हणायचयं का तुला? विषद ( मला वाटते विशद असावा शब्द) म्हणजे स्पष्टीकरण करणे clarification, explanation इत्यादी!
रॉबीनहूड हाजीर हो!!!!!!!!!!!!!!!
|
Manuswini
| |
| | Thursday, February 22, 2007 - 2:32 pm: |
|
|
मला वाटले विषद म्हणजे 'मन दुखीः होणे, एकदम वाईट वाटुन regret करण्याला काय म्हणतात ते'
regret ह्याच साठी के अजुनही असे होते.
त्याला शब्द काय आहे मराठीत? 'विषण्ण' आहे का? कधी कधी मला मरठी शब्दच आठवत नाही खरोखर सांगते.
मग विषद म्हणजे काय?
mods, sorry इथे विचारले म्हणुन. उदवुन टाका एकदा का मला अर्थ समजला की.
|
Chandya
| |
| | Thursday, February 22, 2007 - 4:01 pm: |
|
|
विषाद- दु:ख
विशद- समजावणे, सांगणे
विषण्ण- दु:खी
|
इथे वाद झाला कुठे? आणि कधी?.. (सुपर्मोम वाद नव्हतो घालत आम्ही)
चंद्या ने सांगितलेले अर्थ बरोबर आहेत, मनु लक्षात ठेव ग.  ..
|
Manogat
| |
| | Friday, February 23, 2007 - 4:18 am: |
|
|
Supermom
मी तुमच्या लेखनिचि fan आहे, तुम्हि अगदि अल्गद पणे प्रत्येक विषयल सादर करता कि तुमचि प्रत्येक कथा मनाला भिडते.
अप्रतिम कथा!
|
Princess
| |
| | Friday, February 23, 2007 - 5:50 am: |
|
|
सुमॉ, खुप खुप आवडली तुझी ही कथा.... छानच लिहितेस. keep writing
|
Manuswini
| |
| | Friday, February 23, 2007 - 1:26 pm: |
|
|
thanks chandyaa and lopa
|
Psg
| |
| | Saturday, February 24, 2007 - 1:17 am: |
|
|
सुमॉ छानच लिहिली आहेस कथा.. नंतर जबरदस्त वेगाने घटना घडल्या.. शेवटची ओळ (सोनसाखळ्यांची) तर सहीच. आवडली कथा
|
Asmaani
| |
| | Saturday, February 24, 2007 - 7:05 am: |
|
|
सुपरमॉम, कथा अतिशय आवडली. पण तो माधव फारच लेचापेचा वाटला. काही दिवसांपूर्वी घरात आलेली सून संतापाने बेभान झालेल्या सासर्‍याचा हात आवरु शकते तर शिकला सवरलेल्या मुलाने वडीलांवर जरा वचक ठेवायला हरकत नव्हती. माधवच्या वागण्याच्या पद्धतीलाच बोटचेपे धोरण असे म्हणतात का?
|
Jayavi
| |
| | Thursday, March 01, 2007 - 2:48 am: |
|
|
सुपरमॉम........ अप्रतिम !! फ़ारच जबरदस्त पकड आहे तुझ्या लिखाणाला. पूर्ण होईस्तोवर वाचायची नाही ठरवलं होतं. इतके आलेले प्रतिसाद बघून उत्सुकता वाढवत होते.........शेवटी आज मुहूर्त लागला. फ़ारच सुरेख लिहितेस तू.
पुस्तक काढण्याबद्दल लिहिलं आहेस ना तू....... अगं एकदा सुमती वानखेडेशी बोल. तिची बरीच कविता, कथांची पुस्तकं प्रकाशित झालेली आहे. ती तुला नक्की मदत करेल.
तुझं पुस्तक विकत घेऊन वाचायला खूप आवडेल तुला खूप खूप शुभेच्छा!!
|
Chinnu
| |
| | Thursday, March 01, 2007 - 3:18 pm: |
|
|
सुमॉ सहीच. समोर चित्रपट असावा अशी उलगडत जातेय गोष्ट.
|
Disha013
| |
| | Tuesday, March 06, 2007 - 6:26 pm: |
|
|
सुपरमाॅम, सुन्दर कथा. cute असतात तुझ्या कथा एकदम.
|
Rajasee
| |
| | Thursday, March 15, 2007 - 10:03 am: |
|
|
sorry!!! malaa kalale nahi -- sonasakhalyaa tyanchyaa payaat chamakat hotya --- hya vakyacha artha?
|
