Kandapohe
| |
| | Wednesday, March 28, 2007 - 5:12 am: | 
| 
|
मिल्या नेहेमीप्रमाणेच जबरी रे!! अर्थात लोकांची मेमरी फार वाईट आहे. लगेच बांगला देशाचा दौरा आहे तेव्हा परत आपण आशा लावून याच लोकांना बघणार. 
|
Ashwini
| |
| | Thursday, March 29, 2007 - 2:13 am: |
|
|
मिल्या, सही विडंबन आहे.
|
Devdattag
| |
| | Thursday, March 29, 2007 - 3:37 am: |
|
|
मिल्या.. जबरी जमलय रे..
>>आपण आशा लावून याच लोकांना बघणार
केपी, निदान अशी आशा करू की याच लोकांना परत बघायची वेळ येणार नाही..
|
आमची प्रेरणा चिन्नु यांची गोड गझल <a href="/cgi-bin/hitguj/show.cgi?tpc=75&post=933507#POST933507">गोड गाणे</a>
मला वेड लावी सखे गोड खाणे
खुळावून खातो सखे गोड खाणे
कसे त्या शिऱ्याला विस्मरून जावे
मंतरून जाई सखे गोड खाणे
मला हालव्याची दिसे रोज वाटी
तरंगे मनाशी सखे गोड खाणे
जरी आज आले मला हे घशाशी
कसे सांग सोडू सखे गोड खाणे
उदासीन झाले किनारे दिलाचे
मधूमेह लावी सखे गोड खाणे
जरी बंद लाडू, मला आज झाले
सुरू रोज चोरी! सखे गोड खाणे ...
अता दात सुद्धा मला सांगती हे
तुझे "केशवा" रे पुरे गोड खाणे
|
Suvikask
| |
| | Thursday, March 29, 2007 - 5:36 am: |
|
|
व्वा... व्वा... व्वा... व्वा
|
Zakasrao
| |
| | Thursday, March 29, 2007 - 5:44 am: |
|
|
के. सु. ह्यात ice cream राहिल की.
अजुन थोडा पंच हवा अस वाटतय. बाकि तुमच्या विडंबनापे़क्षा डाव आहे पण बर जमलय.
|
मिल्या जबरीच लिहिल आहेस.... सचिन अणि टिम इन्डीआला पाठवायला हवी. उत्तम!!!
|
प्रेरणा: गिरीची 'ऋतू येत होते ऋतू जात होते' ही गज़ल
ऋतू येत होते ऋतू जात होते
तरी मग्न शोलेच बघण्यात होते
नका आस ठेवू तिच्या बोलण्याची
बसंती म्हणे हे न रक्तात होते
किती नाचली ती विरूच्या भयाने
जरा उतरता जोड हातात होते
जसे रोज रातीस दाटून येते
तसे हंगलाच्या डोळ्यात होते
जयाला जया मिळेना कशी ती
अरे प्रेम का खाक पाव्यात होते
नव्हते म्हणे हात त्या ठाकुराला
कसे घेत होते कसे खात होते
-देवदत्त
|
Suvikask
| |
| | Friday, March 30, 2007 - 6:26 am: |
|
|
देवदत्त, छान जमलेय.. शेवटचा शेर आवडला
**** नव्हते म्हणे हात त्या ठाकुराला
कसे घेत होते कसे खात होते
|
Meenu
| |
| | Friday, March 30, 2007 - 7:24 am: |
|
|
मिल्या सहीच जमलय रे ..
केशवसुमार अजुन जमायला हवं होतं गोड खाणे ..
देवा शोले अजुन जमायला हवे होते रे .. पण चांगलाय प्रयत्न
|
Milya
| |
| | Saturday, March 31, 2007 - 7:20 am: |
|
|
परत एकदा धन्यवाद सर्वांना...
केशव चांगले आहे विडंबन
देवा 
|
Jayavi
| |
| | Saturday, March 31, 2007 - 12:20 pm: |
|
|
देवा देवा..... झकास झालंय हं
|
Milya
| |
| | Monday, April 02, 2007 - 5:30 am: |
|
|
संदीपची अजून एक गज़ल, मेघ नसता वीज नसता चे हे विडंबन.
अर्थात एवढ्या romantic गझलेची अशी वाट लावल्याबद्दल संदीपची आणि त्याच्या पंख्यांची माफ़ी मागून
रात नसता, प्रेत नसता, भूत भासू लागले
जाहले इतकेच होते की तुला मी पाहिले
थोबडा भेसूर का हा पावडरिने रंगला
आरश्याला भिवविताना काल तुजला पाहिले
एवढा आकार देहाचा तुझ्या ह्या वाढला
बुरुज देखिल सिंहगडचे सूक्ष्म वाटू लागले
असुर लाखो जवळ असुनी दैत्यराजा हळहळे
दैत्यमाणिक हे तुझ्यासम मर्त्यलोकी राहिले
पाहुनी रंगास तुझिया कोळसा काळा पडे
शल्य हे त्याच्या उरातिल त्यास जाळू लागले
काळराती प्राक्तनाला दोष मी माझ्या दिला
शेवटी तुज धर्मपत्नी मज करावे लागले
|
Badbadi
| |
| | Monday, April 02, 2007 - 5:48 am: |
|
|
मिल्या, जबरी संदीप खरेची फुल उडवतो आहेस तू 
त्याला इकडे येऊन हे वाचायला दिलं पाहिजे..
|
Zakasrao
| |
| | Tuesday, April 03, 2007 - 4:22 am: |
|
|
मिल्या आयशॊट काय खतरा लिहिलयस रे. प्रत्येक पुढचा शेर मागच्या शेर पेक्षा भारी. मान गये उस्ताद. नवीन वर्षात तुझी प्रतिभा छान फ़ुलली आहे रे.
|
Disha013
| |
| | Tuesday, April 03, 2007 - 7:41 pm: |
|
|
आईशप्पथ!
मिल्या, चांगलीच वाट लावलिये की. कोणाला बघुन सुचलेय, हे सर्व?
|
Rajabhau
| |
| | Tuesday, April 03, 2007 - 8:57 pm: |
|
|
जबरदस्त ह. ह. पु. पु.
|
Suvikask
| |
| | Wednesday, April 04, 2007 - 11:47 am: |
|
|
मिल्याच्या धर्मपत्नीला द्या वाचायला... दुस-या दिवशी चेह-याचे विडंबन दिसेल...
|
Jayavi
| |
| | Thursday, April 05, 2007 - 5:19 am: |
|
|
मिल्या..... अरे काय रे....... एकदम जबरी!!
काळराती प्राक्तनाला दोष मी माझ्या दिला
शेवटी तुज धर्मपत्नी मज करावे लागले
........ भोगा आपल्या कर्माची फ़ळं 
दिवे घे सांगणे नलगे.....
|
Sati
| |
| | Thursday, April 05, 2007 - 8:34 am: |
|
|
छान. हे वाचून याच कवितेचं मी केलेलं एक विडंबन इथे द्यायचा मोह आवरत नाही.
रात्र असता वीज नसता दीप उजळू लागले
जाहले इतुकेच होते भारनियमन जाहले!!
वायरींवर टाकलेले चोरटे ते आकडे
वीजचोरांना तुम्ही रे आधी का नच पाहिले !!
एवढा भलताच आहे नियमनाचा काळही
रोजचा स्वयंपाक करणे भार वाटू लागले!!
लाख उपकरणे घराशी मन तरीही हळहळे
काल जे जे घेतले ते आज पडूनी राहिले!!
गोजिऱ्या सासूसुनांच्या साजिऱ्या त्या मालिका
पाहणे मी थांबले अन "हे" हसाया लागले!!
भर पहाटे फॅनची मी दृष्ट काढून टाकली
थांबला जागीच तो मी गरगराया लागले!!
|
