Thread	Posts	Last Post
	Archive through November 22, 2006	20	11-22-06  2:40 am
	Archive through November 22, 2006	20	11-22-06  1:21 pm
	Archive through November 25, 2006	20	11-25-06  4:43 am
	Archive through November 28, 2006	20	11-28-06  4:08 am
	Archive through November 30, 2006	20	11-30-06  1:00 am
	Archive through December 01, 2006	20	12-01-06  5:55 am
	Archive through December 05, 2006	20	12-05-06  5:38 pm
	Archive through December 07, 2006	20	12-07-06  6:35 am
	Archive through December 08, 2006	20	12-08-06  10:56 pm
	Archive through December 11, 2006	20	12-11-06  4:34 am
	Archive through December 12, 2006	20	12-12-06  6:39 am
	Archive through December 14, 2006	20	12-14-06  5:38 am
	Archive through December 16, 2006	20	12-16-06  8:31 am
	Archive through December 21, 2006	20	12-21-06  3:51 am
	Archive through December 22, 2006	20	12-22-06  5:04 am

R_joshi Friday, December 22, 2006 - 5:29 am:      गणेश कुलकर्णि सुरवात उत्तम झाली. हल्लि वैभव येत नाहित कवितेच्या बिबीवर

Ganesh_kulkarni Friday, December 22, 2006 - 6:16 am:      प्रीती, "माज़े जीवन " मला वाट्त ही प्रत्येक कवीची भावना आहे.

Poojas Friday, December 22, 2006 - 7:47 am:      '' आयुष्यं . .'' घडले होते बरेच काही.. तरी नव्याने घडते आहे.. रोजच्याच त्या वाटेवरती.. पाऊल नकळत पडते आहे.. दिवस कालचा उगवून गेला.. रात्र पुन्हा मावळते आहे.. जुन्याच आशा.. नव्या उमेदी.. भविष्य चिंता छळते आहे.. गतकाळाच्या रम्य स्मृतींना.. पुन्हा उजाळा कशास देऊ..?? विसरु म्हणते झाले गेले.. चुकले तेव्हा कळते आहे.. भले जाहला उशीर थोडा.. वेळ जराशी निघून गेली.. अविचाराला सुधारण्याची.. नवीन संधी मिळते आहे.. म्हणून आता जगेन म्हणते.. व्यवहारी अन विरक्त होऊन.. आता कुठेसे आयुष्याशी.. सशक्त नाते जुळते आहे... !!!

Shree_tirthe Friday, December 22, 2006 - 10:23 am:      देवदत्त, गणेश, स्मि, कांचनगंधा, श्रीराम, पुजा तुम्ही सर्वांनी मस्त कविता लिहिल्या आहेत. ह्या गुलाबी थंडीत चांगलाच बहर आला आहे. प्रिति तुझ्या चारोळ्या आणि कविता वाचल्यावर काहीच सुचत नाही. अगदी मस्तं लिहिलय "माझं जिवन" माझा एक प्रयत्न. त्याच शिर्षकासाठी. माझं जिवन माझे जिवन तुझ्या जिवनासारखेच आहे पण, चार ओळीत रेखाटायचे राहिले ह्या नाजुक मूर्तिवर शब्दांची फुले वहायचे राहिले. तुझा स्पर्शही न होता माझ्या जिवनात तुझं अस्तित्व जाणवलं तुझ्या असण्याने मला जिवन मानवलं. माझ्या जिवनात तुझं नसणं मला आठवत नाही तुझ्या शब्दांशिवाय माझं मन काहीच साठवत नाही. तुला माहीत असेलच तु मला काय शिकवलं तुझ्याच शब्दांना मी दिवस रात्र गिरवलं. श्री

R_joshi Friday, December 22, 2006 - 11:28 pm:      श्री आता तुझ्यासाठी मला काहिच शब्द सुचत नाहित."माझ जिवन" खुपच छान धन्यवाद गणेश कुलकर्णि

Meenu Friday, December 22, 2006 - 11:41 pm:      अवलोकन जुन्या डायरीची पानं उलटताना, एकेक दिवस पुन्हा मनाने जगताना, वाटलं .. तसं बरच होतं की, का उगा खडतर वाटलं जगताना ..? आरशातुन आज स्वतला पाहताना, बदलणारी आपलीच रुपं आठवताना, वाटलं .. बराचं फरक पडलाय की, अनुभवांच्या मुशीतुन निघताना .. जुन्याचं वाटेवरुन नव्याने चालताना, जुन्या खळग्यांपाशी नव्याने अडखळताना, वाटलं .. अडखळणं खळगा नसतानाही ..? अजुन नाही विसरलो जुन्या खुणांना ..

Ganesh_kulkarni Saturday, December 23, 2006 - 5:42 am:      मीनु "अव लोकन" छान,

Jo_s Saturday, December 23, 2006 - 11:52 pm:      poojas '' आयुष्यं . .'' खासच, मस्त जमल्ये कविता. मिनू छान आहे अवलोकन

Shree_tirthe Sunday, December 24, 2006 - 8:08 am:      प्रिति मेरी बिल्ली मुझको मॅव. मीनु "अवलोकन" छान आहे. तिला सांगा कुणी तिला सांगा कुणी तिची सय झालीया जुनी पुनवेच्या रात्री ती येणार घरी सखे आता आपणात वाढलीया दरी लई दिसांनी तु येणार पण, संग दु:ख नेणार तिला सांगा कुणी तिला आडवा कुणी तिची सय आता मला झालीया जुनी कळेनासे झाले तिच्यापुढे कसे वदावे हिच्यासाठी हसावे का तिच्यासाठी रडावे? कर्तव्य आड आली सखे कसं वदु आता ही गार्‍हाणे घेऊन कोणापुढे रडु आई वडीलांनी हट्ट केला सखे तुझा सखा दुर गेला पुनवेच्या रात्री ति आली घरी माझा संसार पाहुन तिच्या काळजात दरी तिच्या आसवांचा महापूर आला घरात हाहाकार झाला तिला झाली जाण माझ्या सख्याचा जातोय प्राण तिने तिच्या आसवांची समजूत घातली हळव्या मनाने वदली," तू कात का टाकली " " सख्या तुझा अबोला माझा घेतोय जीव तु दयावान माझ्यावर दाखव कीव " मी म्हणालो, " अशाच एका रात्री वादळ आले कित्येक संसार उध्दवस्त झाले " आई-वडीलांचे हाल बघवत नव्हते कोणीतरी त्यांच्यासाठी हवे होते मला तुझी सय झाली पण तुही उशीरा आली आई-वडील म्हणायचे सुन आण बघवत नव्हते ग त्यांचे प्राण हिला सांगा कुणी हिची सय मजला झालीया जुनी श्री

Ganesh_kulkarni Monday, December 25, 2006 - 3:11 am:      श्री, " तिला सांगा कुणी " माला वाट्ते ही तुज़ीच कहाणी आणी आमची आहे असे होणारच नाही का

Neelay Wednesday, December 27, 2006 - 10:42 am:      पहिला प्रयत्न! एक कविता प्राजक्त सभोवताली पसरलेले रणरणते वाळवंट अफाट उन्हाचा पिवळा अजगर भाजतो अंग सारे सारे मी मात्र गोळा करत आहे नवीन बीज प्रजक्ताचे मला हवीत फुले प्राजक्ताची सडा त्यान्चा हवा पायापाशी पाणी करून माझ्या रक्ताचे फुलवले ते रोप इवलेसे त्याचा माझ्या अंगणात आता व्रुक्ष झाला आहे राक्षस-गिधडांची लाल छाया पडू नये माझ्या प्राजक्तावर म्हणून कुम्पण घातले मी त्याला पण ते फ़क्त मलाच दिसते आहे वाटले होते सुखाने राहीन प्राजक्त डोळ्यात साठवून फुले ओन्जळीत भरून अन त्यावरचे दव पिऊन पण वार्‍याची झुळुक आली अन ओन्जळीतील फुले उडाली कसे घालू मी त्याना पान्घरूण? कुठे कुठे बान्धू आत मी कुम्पण?

Neelay Thursday, December 28, 2006 - 9:53 am:      Need help with ITRANS scheme! देवनागरीत काही अक्षरे कशी लिहायची ते कळत नाही. आकारान्त शब्दान्वरचे अनुस्वर एम लिहून उमटत नाहीत. शिवाय व्रुक्ष मधल व्रु कसा लिहावा?

Nvgole Friday, December 29, 2006 - 1:34 am:      आकारांत शब्दांमध्ये कपिटल एम ऐवजी .n वापरून पाहा!