आधार

मुंबईच्या 'फ़ाइव गार्डन' ह्या माटुंगा मधील भागात बरीच वर्दळ असते. गार्डन म्हटलं तर टांगे, छोटे पाळणे, भेळवाले, चणे-दाणे वाले आणि तत्सम विक्रेते असतात. लोकं आपल्या पोरांना घेऊन गार्डन मध्ये फिरायला येतात. कुठे दहा-बारा संघ वेगवेगळ्या खेळपट्ट्या पकडून एकाच मैदानात क्रिकेट खेळायची कसरत करीत असतात तर कुठे कुणीतरी संध्याकाळी तिथल्या कट्ट्यांवर योग किंवा कराटेचे 'क्लासेस' घेत असतात! जवळच २-३ कॉलेज असल्यामुळे तिथल्या जोडप्यांनी गार्डन मधील अंधारे कोपरे बऱ्याच चतुराईने शोधलेले असतात.

मुलं - काही नोंदी
गेले काही दिवस खूप वेगवेगळ्या प्रकारच्या केसेस हाताळायला मिळतायत. आलिप्त राहून काम करायचे ठरवले तरी मनात अस्वस्थता दाटून राहतेच. लिहिल्याने थोडे बरे वाटेल असं वाटतंय म्ह॑णून हा प्रपंच..लिहिताना अर्थात त्या त्या व्यक्तींच्या खाजगीपणाला कुठेही धक्का लागणार नाही याची काळजी घेत आहे.

अवनी. वय १७.

नमस्कार,
माझ्या एक ओळखीतल्या बाई आहेत त्यांची अडचण मांडत आहे.
वय वर्षे ५५ ह्या पुढे. नवरा, एक मुलगी, एक मुलगा.
नवरा चांगली नोकरी आता रिटायर्ड.
मुलीचे लग्न होऊन तिला दोन मुले, ती संसारात सुखी, तिची स्वतःची नोकरी, नवरा- सासू सासरे गुण्यागोविंदाने नांदतात. तिच्या बाबतीतली या बाईंची सर्व कर्तव्ये पूर्ण.
मुलगा शिक्षण पूर्ण, नव्यानेच नोकरीला लागला आहे, वेगळ्या गावात. त्याचे तिथे बस्तान हळूहळू बसते आहे. त्याचे लग्न पुढील २-४ वर्षात अपेक्षित आहे.
या बाई स्वतः ग्रॅज्युएट, एका खाजगी नोकरीत जवळ जवळ १२ वर्षे काम केलेले. परंतु मुलांसाठी नोकरी सोडावी लागली. सध्या घरीच असतात.

नमस्कार!
मी इथ खुप दिवसान्पासुन फक्त वाचन करत होते. हे कुठे टाकाव कळल नाही. खर तर सल्ला हवा आहे. मायबोलीवर चान्गले सल्ले मिळतात, हे माही त होत.
माझ्या नात्यातली एक मुलगी तिच्या १२ वर्षाच्या मुलासहीत माहेरी पुण्यात रहाते.विधवा आहे. नोकरी करते. महिना १८००० पगारात काटुनकुटुन १४००० हाती पडतात.

काल मी ' त्याच्याशी ' भांडलो ,
रड रड रडलो
मला माहित आहे सुखाचे क्षण खूप थोडे असतात
पण तो एक क्षण तरी माझा स्वत:चा असायला हवा होता
मला कधीच का जिंकता येणार नाही ?
ज्याने चोच दिली तो दाणा हि देतो
पण माझ्या हक्काचा दाणा कधीच का मिळणार नाही?
आतापर्यंत मनातल्या मनातच कुडत होतो
पण आता मात्र विस्फोट झाला
उजाड माळरानावर त्याची विनवणी करायला लागलो
सुरवात अर्थातच ढोंगी formality ने केली
" तुला माहीतच आहे किती अडचणी आहेत वगेरे
मला ह्यातून मार्ग पाहिचे , जर तू असशील तर ….
असं challenge वगेरे केल्याशिवाय काही होत नाही हि खुळचट भावना .
मधेच मनात विचार आला

माझ्या भारतातल्या शेजार्‍यांच्या फॅमेली मधे अर्जंट बायपास करायची आहे, १-१.५ लाख खर्च आहे.
मेडीकल साठी पैशाची मदत करणारी एखादी संस्था माहीती आहे का कुणाला?

पियु परी | 7 August, 2013 - 14:44

माझ्या एका ओळखिच्या आजोबांना ब्लड कॅन्सर झाला आहे. त्यांची महीन्याची औषधे ६५,००० पर्यंत जातात.

काही मदत मिळेल का?

ती औषधे जरी त्यांना कोणी कमी किमतीत किंवा मोफत देऊ शकले तरी खुप झाले. पैसेच हवे आहेत असे नाही.

हा जुना धागा संपादित करुन वर आणतेय.

घरी खुप जुने कपडे जमा झाले आहेत. काय करावं कळत नाही. पुर्वी आई जुने कपडे बोहारणिला देऊन भांडी घेत असे. आता सोसायटीत बोहारणी येत नाहीत. कुठे येत असतील तर त्यांना गाठायला आम्ही दिवसभर नसतो. विनाकारण भांडी जमा करायची सुद्धा इच्छा नाही.

जुने कपडे डिस्पोज करण्यासाठी काय करता येईल? मला खालील पर्यांयांबद्दल माहिती/ मदत हवी आहे. मी मुंबईत राहते.

१. एखादी सेवाभावी संस्था जर कपडे स्विकारत असेल तर उत्तम. परंतु घरी येऊन न्यायला हवेत. तुमच्या ओळखी मध्ये अशी संस्था असल्यास सांगा.

''एकसाथ नमस्तेऽऽ!'' इयत्ता पहिली व दुसरीतील ती चिटुकली मुलंमुली आम्हाला वर्गाच्या दाराबाहेर पाहूनच एकसुरात आमचे स्वागत करू बघत होती. जुनाट वाड्यात भरणार्‍या त्या शाळेतील लाकडी तुळया, पोपडे उडालेल्या भिंतींवरच्या रंगीबेरंगी कागदी पताका, तक्ते, चित्रे व फळ्यांनी सजलेल्या भिंती, बुटक्या उंचीची बाकडी यांना आम्ही न्याहाळत असतानाच वर्गातल्या मुलामुलींची लगबग सुरु झाली होती. वर्गाच्या दारात आम्ही थबकलो. त्यांच्या त्या लगबगीला, उत्साहाला आणि निरागसतेला मनात आणि कॅमेर्‍यात साठवून घेऊ लागलो.

नमस्कार,
मी सारिका, माझा नन्देचा मुल्गा १८ वर्शाचा आहे. त्याला आई- वदिल नाहित . ते लहान्पनिच गेले . त्यामुले तो आम्च्यकदेच राह्तो. pan atiladane to bighadla , aani khota bolne, chorya karne ase prakar ghadu lagle. to 10th fail aahe. to ekathikani nokrila lagla tar aata tyane tithun 2.5 lakh rs chorle aani baar madhe udhalle. tyacha tras aamhala hoto . police aani tya mansane aamchyakadun te paise vasul kele. tyala sudharvnyasathi kahi madat milu shakel ka. kahi sevabhavi sanstha madat kartil ka

आधुनिक जमान्यात आपापल्या नोकरी-व्यवसायांत व दिनचर्येत व्यस्त असणार्‍या पालकांसाठी वरदान ठरतात ती सुसज्ज व सुविधापूर्ण पाळणाघरे! आपले मूल आपल्या अनुपस्थितीत तेवढ्याच काळजीने व मायेने वाढविले जाणे, त्याला घरात वाटणारी सुरक्षितता व आश्वासन पाळणाघरातही वाटणे आणि तेथील वातावरण हे त्याच्या शारीरिक, मानसिक, बौद्धिक व भावनिक विकासासाठी पूरक असणे ही आजच्या काळातील पालकांची गरज आहे. जन्मदात्या मात्या-पित्यांच्या गैरहजेरीत मुलांचे मायेने संगोपन करणार्‍या संस्थांमध्ये व्यावसायिक सफाई व दर्जात्मकता आणून कालानुरूप नवा कल आणणार्‍या पुणे शहरातील पाळणाघरांमधील एक अग्रगण्य नाव म्हणजे ''आजोळ''.