पाऊस कविता

युगलगीत: रंग हिरवा ओला ओला

तो: रंग हिरवा ओला ओला आला निसर्गाला
ती: प्रित तुझी माझी यावी अशीच बहराला ||धृ||

तो: थेंब नभातून खाली झरती
तो: पडता त्यांना ओठांवरती
ती: चुंबून घ्यावे थोडे प्यावे
ती: एक होवूनी वेडे व्हावे ||१||

तो: कधी प्रकाशात दिसते
तो: इंद्रधनू ते सात रंगांचे
ती: हवेत तसले रंग धनूचे
ती: हाती भरल्या लग्नचुड्याचे ||२||

तो: मोहरलेला श्वास श्वासात
तो: हात गुंतले तुझ्या हातात
ती: निसर्गात या वेडे झाले
ती: दोन जीवांचे नाते जडले ||३||

तुच माझा पाऊस ..

तसा तु आमच्याकडे आता खुप कमीवेळा येतो
तरीही मनाला नेहमीच भरपुर आनंद देऊन जातो

तु येताना नेहमीच खुप पाऊस आणावस अस मनाला वाटतं
पण कधी कधी तु तसा येऊनही फक्त निराश करुन जातो

तु कधी कधी अचानक येऊन असा अंगावर कोसळतो
मग पुढे न भरुन येणारं नुकसान देखील करतो

तु कधी कधी नको असताना अवेळीही येतो
सुरळित चाललेलं सगळं बिघडवुन जातो

तु कधी कधी जा म्हंटल्यावरही परत जात नाही
तरीही पुन्हा या जीवाला तु हवाहवासा वाटतो

आजकाल तु तसा पुर्वी सारखा जोराचा कुठे येतो
मीही मग त्या जुन्यां आठवणींवर दिवस काढतो

वीणा बासनी बांधली तरी तरसल्या तारा
पाश मोकळे सोडावे अशा बरसल्या धारा

कीती दिसामाजी आज नभ धरेला भेटले
कशा कोरड मातीला आज गवसल्या गारा

चकोराचे चांदण्याशी काय असावे मागणे?
नभ मेघानी दाटावे वाट हरवल्या तारा

पशू पक्षी भीजलेले आडोशाला थांबलेले
कशा घरोघरी माइ घालू विसरल्या चारा

कशी तरूणपणात पाने गळाया लागली
वाचा फुटेल का कधी त्यांच्या लपवल्या मारा