लेखनसुविधा

संतांचे उपकार

भक्तासाठी देव | होतसे प्रगट | येरा तो अदृष्ट | आकळेना ||

भाव ऐसा थोर | देवापायी नित्य | जीवभाव सत्य | लुप्त होई ||

आठविता चित्ती | एकमात्र हरि | लौकिक विसरी | पूर्णपणे ||

वेड लागे देवा | भक्ताचेच पूर्ण | सांडिले निर्गुण | अरुपत्व ||

ठाकतसे उभा | भक्ताचे ह्रदयी | निर्गुण सामायी | सगुणत्वे ||

आकळावे वाटे | कोणासी श्रीहरि | अभंग उच्चारी | सप्रेमाने ||

ज्ञानेश्वरी गाथा | मनन - चिंतन | स्वये नारायण | दृष्य होई ||

सुयुध्द त्रिनेत्री आणि एक भयानक गुहा.
सुयुध्द त्रिनेत्री आणि एक भयानक गुहा. भाग- 2
सुयुध्द त्रिनेत्री आणि एक भयानक गुहा. भाग- 3

ह्या मागील तिन्ही भागात आपल्याला सुयुध्द त्रिनेत्री व त्याच्या भुतकाळाची माहिती कळाली. हे तिन्ही भाग मिळुन कथेचा पहिला चॅप्टर 'शोध' पुर्ण झाला आहे. मागील भाग- 3 मध्ये आजोबांनी सुयुध्दला त्यांच्या घराण्याचा खरा इतिहास सांगितला पण सर्वकाही सांगायच्या आत. त्यांच्या घरात दैत्य घुसले. काया ती पहिली व्यक्ती होती जी त्यांना दाराच्या फटीतून पाहते व प्रचंड घाबरते. तिला घाबरलेले पाहुन चिरंतर तिला विचारतो.

सांगावा

आले सांगावा घेऊन
ढग गहिरे जरासे
येई पाऊस मागून
सोड मनाचे निराशे

येतो हवेत गारवा
वारा वाभरा दुवाड
किलकिले करुनिया
ठेव मनाचे कवाड

नवलाची येई खास
मत्त वळवाची माया
घेई ऊरात भरून
भुई-अत्तराचा फाया

पखरण थेंबुट्यांची
होत राही अविरत
सल कोरडे विरु दे
ओल राख अंतरात ....

प्रतिभा (भाग १)

बहुरुपी तुकोबा !!

नटनाट्ये अवघें संपादिलें सोंग । भेद दाऊं रंग न पालटे ॥१॥
मांडियेला खेळ कौतुक बहुरूप । आपुलें स्वरूप जाणतसों ॥ध्रु.॥
स्फटिकाची शिळा उपाधि न मिळे । भाव दावी पिवळे लाल संगे ॥२॥
तुका म्हणे आम्ही या जनाविरहित । होऊनि निश्चिंत क्रीडा करूं ॥३॥५६४

दूर आभाळाच्या देशात अनेक प-या राहत होत्या. सगळ्याच अगदी सुंदर, प्रसन्न आणि सदैव आनंदी.
या सगळ्यांत आपलं वेगळेपण जपत होती, ती सोनेरी केसांची परी. पांढरा शुभ्र पायघोळ झगा, गुलाबी गाल, लाल चुटूक ओठ आणि कुणालाही मोहून टाकतील असे लांबसडक मोकळे सोनेरी केस.
अप्रतिम सौंदर्य आणि सगळ्यांना आपलसं करेल असा उत्तम स्वभाव म्हणूनच ती सगळ्यात वेगळी असली तरी सगळ्यांची लाडकी.
एके दिवशी सगळ्या प-या मिळून वा-यासोबत आभाळी लपंडाव खेळत असतात. अनेक प-या स्वतः भोवती काळे पांढरे ढग गुंडाळून त्यात लपून बसतात.

जात पंचायत खल्लास

जातपंचायती राड्यांचा
आता ना ऊल्हास असेल
कायद्याच्या कचाट्याने
जातपंचायत खल्लास असेल

सामाजिक बहिष्काराचा
ढोंगीपणा हटला जाईल
कायद्याला साक्ष ठेऊन
समाजही नटला जाईल

विशाल मस्के
सौताडा,पाटोदा,बीड.
मो.९७३०५७३७८३

संतकृपादीपक

नित्य समाधान | संतांची संपत्ती | स्वस्थ चित्त वृत्ती | सर्व काळ ||

अहर्निश वृत्ती | वसे भगवंती | कसलीच खंती | उरेचिना ||

वैराग्य विवेक | बाणतो नेमक | सहजचि एक | योग घडे ||

असोनी संसारी | विरक्त अंतरी | नित्य सदाचारी | धन्य जगी ||

संत सहवास | घडता सहज | जीवनाचे काज | कळो येई ||

शांति लाभतसे | भाविका अपूर्व | वासना त्या सर्व | नष्ट होती ||

प्रेम जडतसे | सहज साधनी | अलिप्त राहूनी | करी कर्मे ||

उद्धरुन ऐसे | जाताच साधक | विशेष हरिख | संता वाटे ||

संतकृपा ऐशी | भाग्याने लाभता | येतसे पूर्तता | जीवनाते ||

प्रेम करणे वा एखाद्या व्यक्तीचे दास्यत्व स्वीकारणे ह्यात मुलभूत किती असा फरक आहे...

प्रेमात सगळं काही करायची तयारी असते. सगळं काही निभावण्याची कुवत आपसूकच येते. मानापमानाचे नाट्य नसते. रुसवा-फुगवी असली तरी तात्पुरतीच असते. जोडीदाराला सांभाळून घेत राहण्याची कसोटी असते.

दुसरीकडे, दास्यत्व स्विकारलेल्या ठिकाणी सगळं काही करावं लागतं. कुवत असो वा नसो, सगळं निभवावंच लागतं. मानापमानाच्या नाट्यावर ब्र सुध्दा काढायची सोय नसते. राग आला तर गपगुमानं गिळावा लागतो.