चहा?कॉफी? नाही नाही.... बोर्नव्हिटा! :P
सॉरी, धिस पोस्ट वॉज वर्थलेस, आय रियलाईज्ड इट टू लेटर
सॉरी, धिस पोस्ट वॉज वर्थलेस, आय रियलाईज्ड इट टू लेटर
सॉरी, धिस पोस्ट वॉज वर्थलेस, आय रियलाईज्ड इट टू लेटर
सॉरी, धिस पोस्ट वॉज वर्थलेस, आय रियलाईज्ड इट टू लेटर
सॉरी, धिस पोस्ट वॉज वर्थलेस, आय रियलाईज्ड इट टू लेटर
गोनीदांनी लिहिलेल्या 'पडघवली', 'जैत रे जैत', 'मोगरा फुलला', 'पवनाकाठचा धोंडी' इ. कादंबर्यांच्या अभिवाचनाचे १९७५ सालापासून सुमारे ५०० कार्यक्रम वीणाताईंनी केले आहेत. वाचिक अभिनयाचा अतिशय सुंदर असा हा आविष्कार असतो.
'परतोनि पाहे' हा वीणाताईंनी लिहिलेला व्यक्तिचित्रसंग्रह. 'वेल्हाळ माणूस' हे या संग्रहातील एक अतिशय हृद्य व्यक्तिचित्र. या लेखाचे वीणाताईंनी केलेले वाचन...
आता मात्र ठरवलं... बास झालं.... जेव्हा आरश्यामधे ही स्वतःची प्रतिमा मावेनाशी झाली तेव्हा काहीतरी केलंच पाहिजे... अगदी ६० नाही पण निदान ७०/७५ पर्यंत खाली उतरलंच पाहिजे...
कधी आपण एखाद्या प्रसंगावर चारोळी लिहतो... कधी एखाद्या व्यक्तीवर तर कधी कधी नुसतीच यमके जुळवत सुटतो....
उखाणा...
मराठी परंपरेतील एक गोड् रिवाज!
(सध्या ज्याच पेटंट बांदेकरांच्या होम मिनिस्टर कडे आहे )
कसा बर झाला असेल या प्रकाराचा जन्म?... कुणाच्या सुपीक डोक्यातुन निघाली असेल ही कल्पना?
आपण स्वतः रचलेल्या आरत्या इथे लिहाव्यात.