काव्यलेखन

तु फक्त एकदा हो म्हण...

तु फक्त एकदा हो म्हण
तुझी व्हायला तयार आहे..

तु फक्त एकदा हो म्हण
सगळं जग विसरायला तयार आहे..

तु फक्त एकदा हो म्हण,
सगळं समर्पित करायला तयार आहे..

तु फक्त एकदा हो म्हण
तुझ्यात आकंठ बुडायला तयार आहे..

तु फक्त एकदा हो म्हण
पूर्णपणे तुझ्यात सामावयाला तयार आहे..

तु फक्त एकदा हो म्हण..
आपल्या मैत्रीला सुंदर प्रेमाचं रुप द्यायला तयार आहे..

तु फक्त एकदा हो म्हण.... तु फक्त एकदा हो म्हण.....

सारेच गेले निघून माझ्या सोबतीचे
छप्पर सुद्धा उडून गेले इमारतीचे

----------------------------------------

उगाच देऊ नको मुलामे सजावटीचे
वरवरचे बस रूप बदलेल इमारतीचे

कशास द्यावे इतरांचे तू मला दाखले
माझे आहे सारेच माझ्या पद्धतीचे

व्यस्त असते प्रमाण नेहमी तुझे नि माझे
योग्य उदाहरण असू आपण विसंगतीचे!!

माझ्या प्रश्नावरती पाहुन मौन तुझे मग
उत्तर सुद्धा मीच दिलेले तुझ्यावतीचे

विचारायचे प्रश्न न काही कुणी कुणाला
करार होते तुझ्या नि माझ्या मुलाखतीचे

शिकवण्याची आवड होतीच, शिक्षक झाले!
काम मिळाले मला परंतू शिरगणतीचे

महागाईची झाली आता सवय अशी की

नावातकायआहे...(असं आय.डी.नेम धारण करणार्‍या) आमच्या एका मित्राच्यामुळे आज आमच्या मनातुन ही वेगळीच शांति बाहेर आली,,, तिचे बीजंरोपण केंव्हा झाले?-ते शोधायची हुरहुर लाऊन...

नावातकायआहे,म्हणती मला इथेही
लागणार करावी शांती ,या नवं वर्षी ही...

आंम्हासी आहे येथे, रोजचाची मुहुर्त,
लाकडे पेटवा फक्त, आग लाऊनी...

होम हवन शांती,करायची कोणी?
पापांच्या भरल्या गोणी,ते शांत झोपिले बा...

नसे कोणी येथे,भला वीर ऐसा
जो आत्मबळे सार्‍यांना,देऊ शके शांती...

मी ही सांगे मना,टाक थोडी आहुती
संसारास निगुती,ऐसी मानवे ना...

खरे तेची मर्म,जे हाती घडे कर्म
प्राप्य अ-प्राप्य सारे,सामावले त्यात...

तव कृपेचा झरा आत
हळू हळू आहे वाहत
अन पावुले नकळत
तुजकडे आहे चालत ll१ ll
संपले आता रागावणे
संपले उगा खंतावणे
तुच काढिले गळ्यातून
मुढ अहंतेचे लोढणे ll२ ll
पाहतो होऊन चकित
मीच होते काय हे केले ?
लोढणे मानुनिया प्रिय
कैसे चैतन्य नाकारीले ? ll३ll
अवघी काजळी भ्रमाची
पूर्णपणे आता मिटली
जाणीवेत आणि कोवळी
आत्मप्रभा आहे दाटली ll४ll

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

आपले छंद या दीपावली अंकात हा लेख प्रकाशित झाला. त्यांच्या पूर्वपरवानगीने येथे देत आहे.

-'बेफिकीर'!

====================================

गझल
तुला पाहून मदिरेचा रिकामा झिंगला प्याला!
पिण्याआधीच बोभाटा पिण्याचा केवढा झाला!!

कुणाची चाल ती होती? कुणाचा खेळ तो होता?
असो काही, अता माझा, जिण्याचा फैसला झाला!

बहरण्याचा तुम्हाला घ्यायला लागेल परवाना....
तसा बागेत ह्या यंदा फुलांनो कायदा झाला!

उगवला सूर्य ह्या अंधारल्या वस्तीतही अंती!
कुणाचा त्यामधे तोटा, कुणाचा फायदा झाला!!

कधी मी शोधले त्याला, कधी मज शोधले त्याने....
कधी परक्यापरी माझा किनारा चालता झाला!

-------प्रा.सतीश देवपूरकर
भूशास्त्र व खानिज तेल तंत्रद्न्यान विभाग,
नौरोसजी वाडिया महाविद्यालय, पुणे.
फोन नंबर: ९८२२७८४९६१

देह कीटक जन्म कीटक

कीटकांची या कटकट सतत १

भोग कीटकी रोग कीटकी

कीटकीचे स्वप्न कीटकी मनात २

कीटकी घरात जन्मती कीटक

निघाले कीटक तीच वाट ३

जरा कीटकी मृत्यू कीटकी

संपला कीटक कुठे अज्ञात ४

विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/
प्रेरणा - वि .वा. शिरवाडकर, नटसम्राट

लिहण्या सारखे काही नाही
तरीही लिहितो आहे
गाण्या सारखे काही नाही
तरीही गातो आहे
तरु वेली पाने फुले
उगाच पाहतो आहे
पर्वत आकाश तारे
सारे मीच होत आहे
झरा वारा प्रकाश
यात मीच वाहत आहे
कुणा काही देणे नाही
पुन्हा काही घेणे नाही
देणे घेणे तरीही
नि:संकोच होत आहे

विक्रांत तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

आई मलाही जगायचं आहे
मलाही हे जग पहायचं आहे
प्रत्येक वाईट गोष्टीशी लढत
मलाही पुढे जायचं आहे

आई येऊ देशील का मला जगात
बघु देशील का हे सगळं
की जन्माला येण्या अगोदरच
करून टाकशील मला वेगळं

आई थांबवशील का गं कधीतरी
माझ्यावर होणारा अन्याय
वचन दे आता मला
मिळवून देशील न्याय

मी बनेन तुझा मुलगा
मी धरेन तुझा हात
आतातरी सांग मला
देशील का माझी साथ

मुलगाच असतो तो
जो मुलींवर अन्याय करतो
स्वप्नांनी भरलेल्या डोळ्यांमधे
अश्रुंचीही भर पाडतो

काय म्हणून आम्हीच फक्त
हे सगळं सहन करायचं
तुमच्या पापांमुळे
आम्ही कशाला बळी पडायचं ?

आमचा जिव घेण्याआधी
स्वत:ला विचारून बघा

जरा अपॉइंटमेंट हवी होती... वेळ काढुन देशील का?
मनातली चीड सांगायची होती... जरा लक्ष देशील का?

तुझ्याशी भरपूर भांडायचं आहे... डोळ्यात पाणी आणायचं आहे
माझ्या असण्याचा तुझ्या लेखी अर्थ काय?... विचारायचं आहे
हिशोब काही मांडायचेत, जुनेच पाढे गिरवायचेत...
आवाज चढवून थरथर कापत प्रश्न काही सोडवायचेत...
माझ्या डोळ्यांत डोळे मिसळून निखार माझा सोसशील का?
जरा अपॉइंटमेंट हवी होती... वेळ काढुन देशील का?

विचारायचेत खुप खुप जाब, कसलीच भीड ना कुणाची आब
नात्याच्या या पारतंत्र्यात, आज होऊदे इंकलाब!
घुसमट झाली पुरे आणि पुरे झाला अ-संवाद...
याच भिंतींच्या साक्षीनं आता उकरुन काढू सगळेच वाद!