माग मी काढीत गेलो
आठवांचा माग मी काढीत गेलो
आसवांचे मी सडे टाकीत गेलो
कालच्या तंद्रीत आहे आज माझा
वर्तमानाला सदा हिणवीत गेलो
फाटक्या पदरी सखीच्या काय टाकू?
वंचनांची भीक मी वाढीत गेलो
ही मुकी श्रीमंत वस्ती सोडुनी मी
चार गप्पा मारण्या चाळीत गेलो
मी तुकोबाच्या कधी ज्ञानेश्वराच्या
पालखीसंगे सुखे वारीत गेलो
जीवनाचा चेहरा भेसूर इतका !
आरशाला नेहमी टाळीत गेलो
जे मिळाले, जीवनाचा साज होता
वेदना भाळावरी मढवीत गेलो
मित्र होते सर्व पण मज हे कळेना
मी कुणाच्या मारलो यारीत गेलो
प्राप्त "निशिकांता"स झाला अर्थ थोडा
जीवनाशी पैज मी लावीत गेलो
निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३