जो तो झुरतो मोक्षासाठी
जो जातो तो येण्यासाठी
कोणी थोडी घेतो आहे
थोडे थोडे जगण्यासाठी
कोठे होतो कोठे आलो
दोन्ही वेळा गिळण्यासाठी
माझे नव्हते माझे नाही
माझे कोणी म्हणण्यासाठी
जातो, येतो,जातो ,येतो
कोणासाठी? पोटासाठी!
-जयदीप
जो तो झुरतो मोक्षासाठी
जो जातो तो येण्यासाठी
कोणी थोडी घेतो आहे
थोडे थोडे जगण्यासाठी
कोठे होतो कोठे आलो
दोन्ही वेळा गिळण्यासाठी
माझे नव्हते माझे नाही
माझे कोणी म्हणण्यासाठी
जातो, येतो,जातो ,येतो
कोणासाठी? पोटासाठी!
-जयदीप
का रे बा विठ्ठ्ला का न भेटी मला?
का रे बा विठ्ठ्ला का न भेटी मला? ||धृ||
गेलो तुळशी मंजीरा घ्याया
तेथे न तू गावला राया ||१||
गेलो राऊळी शोधाया
शोध व्यर्थ गेला वाया ||२||
चंद्रभागेकाठी तू न सापडेना
तुझ्याविण मन शांत होईना ||३||
शोध घेतला शोध घेतला
अंती नाही तू भेटला ||४||
पाषाण म्हणे का शोधसी इथेतिथे
चित्ती तुझ्याच विठ्ठल वसे ||५||
- पाभे
या मूळ रचनेवर रचलेले हे काहीच्या काही विडंबन. मूळ गझलकाराची अजिबात माफी न मागता. 
------------------------------------------------------------------------------------------------
बेदरकारपणाला मार थोडी टांग तू
चुकवून लाल पळतोस कसा रे सांग तू
जे राखतात कायदा ते आले इथे
नियम झाकती फ्लेक्स त्यांना सांग तू
नियम पाळणारा तू नाहीस हे मी जाणले
आज कुणाला उडवलेस मजला सांग तू
तो कायदा पाळणार्‍यांस केवळ पावतो
का लावतो आहेस येथे रांग तू
हाकताना गाडी बोलतोस मोबाईलवरी
की झिंगतो आहेस पिऊन भांग तू
उगा काढूनी गाडी कशाला फिरवली
तू मला सांगू नको मी झिंगलो होतो किती...
माहिती माझे मला मी संपलो होतो किती !
तू मनाशी ठरवले -मी रंगलो होतो किती
ना, तुला ना उमगले- मी रापलो होतो किती !
गुंतताना कळत नाही गुंततो आहे किती
थांबल्यावर जाणतो मी गुंतलो होतो किती !
उत्तरांनाही हवासा प्रश्न माझ्यासारखा
उत्तरे स्वीकारण्या मी झुंजलो होतो किती?
दु:ख पडले अंगवळणी, दु:ख वाटे आपले
आपला माझ्या सुखा मी वाटलो होतो किती?
का नशीबा मिरवशी हे जिंकणे असले तुझे...
मी तुला हरवूनही मी जिंकलो होतो किती?
कडवेपणाला मार थोडी टांग तू
देऊ नको इतक्या पहाटे बांग तू
जे लावण्या रचतात ते आले इथे
गझलेत नसतो सेक्स त्यांना सांग तू
माणूस तू नाहीस हे मी जाणले
ब्राह्मण मराठा दलित किंवा मांग तू
तो कष्ट करणार्‍यास केवळ पावतो
का लावतो आहेस येथे रांग तू
का झिंगतो आहेस ह्या जन्मामधे
की मानतो आहेस ह्याला भांग तू
दमछाक करणारा निघाला शेवटी
चालायला गेलास जो फर्लांग तू
सध्या असा मी वागतो आहे उथळ
सध्या नको लावूस माझा थांग तू
नाकारतो आहेस अस्तित्वास ह्या
की फेडतो आहेस माझे पांग तू
मोजत मात्रा वृत्त पाळले, गझल तरीही जमली नाही
वाचकांस ती आवडली पण विद्वानांना रुचली नाही
जरी कराग्रे वसे लक्ष्मी, खिशात केंव्हा दिसली नाही
तिचा राबता महालात ती झोपडीत वावरली नाही
तू दिल्यास त्या भळभळणार्‍या जखमांचीही तर्‍हा निराळी
काळाच्या मलमाने त्यांवर कधीच बसली खपली नाही
बेगम झाली जरी कुणाची, बेग़म(*) होणे अवघड आहे
जनानखाना विश्व तिचे पण कधी कशी गुदमरली नाही?
मूठ झाकली तोवर होते मुल्य जरी सव्वालाखाचे
उघडे पडले पितळ ज्या क्षणी, बजारी पत उरली नाही
किती निर्भया आल्या गेल्या, क्षणेक आक्रोशाच्या लाटा
जरी कायदे झाले, त्यांची फरपट कांही सरली नाही
मैत्रीत भेटल्याचा जो हावभाव केला
घेता मिठीत त्यांनी पाठीत घाव केला
माझ्या घरात आले होऊन पाहुणे ते
मजलाच काढण्याचा त्यांनी ठराव केला
मी जिंकलो तरीही राहून शल्य गेले
माझेच दोस्त ते हो ज्यांनी उठाव केला
आमंत्रणे कशाला देता कलेवराला
'गेल्या'वरी प्रितीचा खोटा बनाव केला
मागावयास आले माझेहि देत गेलो
सारे लुटून आता माझाहि भाव केला
माझ्या विरोधकांचा त्यांनी विरोध केला
राहीन एकटा हे जाणून डाव केला
युगे जाहली जळून पण अंगारा अजून दाही
कलेवरे उरली स्वप्नांची डोळा भरून कांही
काजळ वाटा धूळ फ़ुफ़ाटा दिशा व्यापल्या दाही
सुकलेला पाचोळा भिरभिर उडवत वारा वाही
अंध मोहरे काळे गहिरे पोत मानवत नाही
वठलेल्या रेषांचे व्रण अवशेष वाहती भोई
पराधीन मायामय जीवन झुळुक वादळे तीही
ओहटीत कवने वचनांची जगणे लाट सदाही
उलगडणे वाळूसम काठावर लोटांगण घेई
खोल तळातिल दडलेले सागर पृष्ठावर येई
फेस दुधी विरघळे उफाळे फुटे अंगभर लाही
श्वासांचे दळणे आदळणे चिर अंदोलत राही
…………………. अज्ञात
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.