काव्यलेखन

अमेय२८०८०७ च्या या http://www.maayboli.com/node/41029 कवितेला झब्बू म्हणून ही कविता पाठवत आहे.
काव्यलेखनाच्या प्रांतात आम्ही हौशी कलाकार आहोत. अगदी र ला र आणि ट ला ट जोडून ओळी बनवणारे!! तरी तुमच्या प्रतिसादांची वाट पाहते.

असो तुमची स्कॉच,
आम्हाला तर बुवा प्रिय रक्तवारुणी
थोडी मधुर, थोडी तुरट,
भरपूर जुनी, गर्द अरुणवर्णी

घेता एक घुटका,
गुलाब फुलती मनी,
कशाला हे बाकीचे लोक
उगीच पितात पाणी??

या वारुणीचा स्पर्श होता
विसरु आम्ही विराणी
एक एक घुटक्यासरशी
दिव्य तळपते अमृतवाणी

अशीच कृपा राहु दे सखये
नाही दूर लोटणार राणी
थोडा अंमल अजून चढू दे
स्फुरतात ही आनंदगाणी

गाव ब्रम्हांड माझे

सांगताना अवेळीच सांगू कसे?
पोळलेल्या मनाचे असे हे हसे!

काल गर्दी किती; रांग होती इथे
आटतांना कुणी सोबतीला नसे

हात घेताच हातात का वाटले?
तप्त अग्नीत जळलेय मोती जसे

शिक्षणाने मिळालाय विश्वास की;
चंद्र तारे अता दूर ना फ़ारसे

पिंजरा तोडुनी मी सिमा लांघल्या
गाव ब्रम्हांड माझे "अभय" छानसे

                               - गंगाधर मुटे
----------------------------------------

मागे वळता दिसते जेव्हा
संसाराची चौकट हसरी
नकळत होते कशी अचानक
पापण्यांची या झालर भिजरी

आठवणी नव नवलाईच्या
लख्ख काही अन्‌ काही पुसटशा
काही गाफिल, सावध काही
चुकार अन्‌ लडीवाळ जराशा

कधी उतावीळ, कधी अनावर
शांत डोह कधी उगाच डचमळ
आवरतांना सावरतांना
सैरावैरा उठते मोहळ

आठवात त्या भिजतांना मग
काळ जरासा थांबून जातो
तुझ्यासवे या जगण्याचा मग
उत्सव होतो... उत्सव होतो.

जयश्री अंबासकर

आताशा मीही झालो आहे निर्वातासारखा रिक्त
ज्याक्षणी झालीस तू माझ्यापासून विभक्त

मांडलीस तू तुझीच बाजू फक्त
माझं मन अजूनही आहे तसंच अव्यक्त
का इतकं होतं आपलं प्रेम अशक्त?
आताशा मी झालो आहे निर्वातासारखा रिक्त

नाही म्हणून गेलीस तू खूप दूर
इतकी अलगद लावून गेलीस मनाला हुरहूर
अगदी सहजच झालीस तू सर्व बंधनातून मुक्त
आताशा मी झालो आहे निर्वातासारखा रिक्त

म्हणालीस तू मला, झाली आहेस तू आतुन दगड
कधीच जाणली नाहीस का माझ्या भावनांची मुकी ओरड?
का आहेस तू तुझ्या भावनांशी एवढी आसक्त?
आताशा मी झालो आहे निर्वातासारखा रिक्त

झाल्या असतील चुका पण त्याची हि कुठली सजा

धुंद मिठीची चिंब वेदना
पाऊस आला पहिला वहिला
ओलेता मी - ओलेती तू
गंधही ओला श्वासांमधला

ये जवळी अन ओढुनि घे मज
बोटांचे बोटांशी हितगुज
स्वप्नसुरांसम कोसळणाऱ्या
ह्या धारांच्या मौक्तिकमाला

नवलाईची जादू नवखी
आग लाविते ओली तलखी
दाहामधुनि शांतवणाऱ्या
सहवासाचा शोध आगळा

आज गवसती स्पर्श वेगळे
प्रेमसुखाचे मर्म आकळे
मनमोरांच्या शृंगाराला
हिरवाईचा वर्ख लाभला

तृष्णा नवथर आज निमाली
सागराकडे नदी निघाली
अधिऱ्या अल्लड तरुणाईला
पूर्णत्वाचा अर्थ उमजला

मी जरी आसावलेला वाळल्या झाडापरी
लाट नाही येत आता एकही काठावरी

आड आणी पोहर्‍यागत मैत्र अपुले भासते
मी तळाशी एकटा, तू दूर..वर कोठेतरी

आसवांनी मात केली निर्णयावर शेवटी
घेतल्या होत्या खुशीने वाटुनी वाटा जरी

तो जुना सन्मान नाही शिक्षकाला आज पण
'शाम' करतो आवडीने पाखरांची चाकरी

ओळखावा मी कसा रे नेमका तारा तुझा
तू कुठे आहेस नक्की सांग 'बाबा' अंबरी

...............................................शाम

http://www.maayboli.com/node/21656?page=12#comment-2566955 इथल्या चित्रांनुसार
तस्वीर तरही

जीर्ण वृक्षाच्या तळी मी या किनारी बैसता
स्तब्धता साधून गेली एकट्यांची एकता

शुष्कतेने ग्रासलेला आड एकाकी तरी
पोहर्‍याची साथ त्याला देतसे स्नेहार्द्रता

खिन्नतेने पाहतो मी आज या शाळांकडे
मंदिरे की कारखाने ही मनी संदिग्धता

एकटा मी, एकटी तू, एकटया रस्त्यामधे…………..
आजही त्या आठवांनी का ढळे एकाग्रता

नमस्कार मंडळी !

मायबोली वर माझी लिहिण्याची ही पहिलीच वेळ. फार दिवसांपासून इथल्या कविता वाचत, अनुभवत आलो आहे. कवितेत रममाण होणे हा माझा खूप जुना छंद आहे आणि माझ्या काही निवडक मित्रांसोबत मी नित्यनेमाने काव्यानंद उपभोगतो आहे. मित्रांनो, कालच मायबोलीवर जॉईन झालो आणि आज कुसुमाग्रजांच्या जन्मदिवशी 'मराठी भाषा दिवस' साजरा करण्याविषयीचा, होत असल्याविषयीचा लेख वाचला.

var aakash nile nile zakalun dongar
soneri kiran raviche padale shikaravar
hasali fule valivar oth ughdun
dolalya kalya mukya dole mitun
karavandichya jalivar fule pandhari najuk
katayanche ashtitv visarun fer dharala tayani sajuk
payathyshi girichya pasarali hiravigar zadi
tya zaditun dokave
char gharanchi vadi

संपादित संपादित संपादित संपादित संपादित संपादित संपादित संपादित संपादित संपादित