या दिवाळीत .... बघ माझ्ही आठवण येते का !!!
[दिवाळीत मला सोडून "फराळ" करणाऱ्या माझ्या मित्र-मैत्रिणी माझ्हे हे original समर्पण.... ]
अमेरिकेत मी ऑफीस मध्ये असताना
दिवाळी ची तुझ्ही गडबड सुरु असेल
आजुबाजू ला माणसांची वर्दळ असली तरी ...
त्यात पहिल्या सारखी मज्जा नसेल .......
बघ माझ्ही आठवण येते का ........ [१]
सकाळ होईल ...भूक लागेल
"फराळ" आई स्वतःच आणेल ....
कारंजी आवडीने खाशील ग तू .......
पण तुझ्या ताटातल्या चकल्या पळवणारे कुणीच नसेल ...
बघ माझ्ही आठवण येते का ....... [२]
दुपार होईल ...बोअर होशील ...
ऑफीस चा ग्रुप CCD मध्ये जमेल ....
तुला पाहीलं चाफ्याच्या फांदीवर
आणि भूतकाळात हरवले
डोळ्यापुढील अंधारलेल्या आठवणींनी पछाडले
इथेच हिंदोळ्यावर झुलताना सारे दिवस मावळले
याच बागेत याच चाफ्याखाली माझे बालपण हरवले
हसत-खिदळत बागडताना आपली मैत्री जुळलेली
चाफ्यालाही बहर येऊन कळीन-कळी फुललेली
याच फांदीवर बसुन तू गायचाच रोज गाणी
सुख-दू:खात आपणच शिंपल झाडाला घालुन अश्रूंच पाणी
मी झाडाखाली आल्यावर रोज फांदी हलवायचास
वेचलेल्या जागेत पुन्हा फुलं पाडायचास
अशाच एका दिवशी ती तुझ्या जीवनात आली
ओबड-धोबड चाफ्याची फांदी सुंदर घरट्याने ल्याली
"काय, ओळखलंस का मला? हो, तोच मी - ज्याची वर्षभर वाट पहायचास तू. माझ्या पहिल्या स्पर्शानं आनंदीत व्हायचास, नाचू लागायचास. आठवतंय का काही? यंदा झालंय तरी काय तुला? माझ्या येण्याची चाहूल लागली की लगेच दारं-खिडक्या बंद करुन घेतोयस. अरे, मन मोकळं करुन बोल की माझ्याशी. नेहमी बोलायचास तसाच... पुन्हा..."