गझल आणि काव्य

गझल आणि काव्य

हृदयातून येते खरी !
पण गझलची शिस्त भारी
नजर समोर, बंद ओठ
हाताची घडी, तोंडावर बोट

रविवर्म्याची चित्र सुंदरी
अवतरली जणु भूवरी
नटूनथटून नेसून आली
भासे कामिनी नऊवारी

साधी सरळ कविता बरी
वाटे सर्वां मनास प्यारी
शब्दांची केवळ भेळ नसावी
शब्दफुलांची माळ असावी

पवनसुतासम पारखून घ्यावे
परमात्म्याचे दर्शन व्हावे
शब्दांचे फोडिता रत्ने
प्रत्येकात राम पहावे