विराम - २
Submitted by आस्वाद on 29 January, 2019 - 11:24
इतके दिवसांनी ती मनमोकळं कोणाशी बोलली होती. त्यामुळे मोकळं मोकळं, हलकं हलकं वाटत होतं. मैत्रीण जाताना तिला धीर देऊन गेली, चेहऱ्यावरचं हरवलेलं हसू देऊन गेली. मैत्रीण गेली तशी ती कामाला लागली. बाळ उठायच्या आत तिला जमेल तितकी कामं उरकायची होती. काम करता करता तिचं मन भूतकाळात गेलं.
विषय:
शब्दखुणा: