भटकंती

लक्ष्मीकेशव आदिसनातन, कोळिसरे ग्रामी | शिळागंडकी मूर्ती शोभे, अतिसुंदर नामी ||

२००७ च्या मे महिन्यात आम्ही नागपूरला होतो. तेव्हा एक दिवस कुठे तरी सहलीस जावे असा विचार पक्का झाला. मग परस्पर सहमतीने पेंच प्रकल्पाची निवड झाली. ती मे महिन्याची ८ तारीख होती. उन्हाळा कडाडला होता. ४८ अंशावर पारा चढला होता. तरीही अरण्यास भेट देण्याकरता तो काळ योग्यच होता. कारण उन्हाळ्यात अरण्यातील पाणवठे ओसरत जातात. जिथे अजूनही ते बाकी असतात, त्यांच्या अवती भवतीच निरनिराळे प्राणी-पक्षी आढळण्याची शक्यता दाट असते. म्हणूनच उन्हाळ्यात, नैसर्गिक पाणवठे हुडकत अभयारण्यांतून भटकणे आनंददायी ठरू शकते. त्यातून माझा भाऊ वनाधिकारी असल्याने, सहलीसोबत सुसंगत निरुपणाची उत्तम सोय उपलब्ध होती.

उन्हाळा मस्त मी म्हणत होता, पण तुम्हाला माहीत असेलच, आपण गड-दुर्गांच्या धारकर्‍यांना घरी बसवेल तर शप्पथ!! शनिवार,रविवार आला की पाठीला लगेच पाठपिशवीचे भास व्हायला सुरुवात!!! तर मी अभियांत्रिकीचा विद्यार्थी आणि परिक्षा संपल्याने सह्याद्रीच्या अंगाखांद्यावर खेळण्यास मस्त वेळ मिळाला होता!! लगेच mumbaihikers.org पिंजुन काढायला सुरुवात झाली आणि समजले की "ट्रेकमेट्स" नावाचा ग्रूप येत्या रविवारी पदरगडावर जाणार आहे. गेल्यावर्षी मी पदरगड कोथळीगडावरुन न्याहाळला होताच! लगेच "मनसुबा" ठरला,चलो पदरगड!! मी लगेच ही "मसलत" माझा "सह्यमित्र" सलीलशी केली. तो सुद्धा एका पायावर तयार!!

पावसाळा आला, लोको.

आपल्यापैकी प्रत्येकच जण कुठे ना कुठे तरी पिकनिक/ट्रेक किंवा ववि ला जायचा प्लॅन आखत असणार - कदाचित माबो च्या टोळक्यासोबत किंवा स्वतंत्र ग्रुप सोबत किंवा मग घरच्यांसोबत.

बर्‍याचदा असं होतं की जाण्याचं तर ठरतं पण नक्की कुठे जायचं हे शोधण्यापासून पूर्वतयारी सुरु होते. मग नेट वर शोधा, मित्रांना हाकाट्या द्या (फोन वरून ), माहिती मिळवा, चौकश्या करा या चक्रातून जावे लागते. तर या त्रासापासून वाचण्यासाठी हा लेखनाचा धागा सुरु करत आहे.

उन्हाचा पारा चांगलाच वाढलाय.अंगाची लाही-लाही होतेय.म्हणुन हा पाण्याचा शिडकावा...मागच्या वर्षी पावसाळ्यात केलेल्या ट्रेकची सफर......कोहोज गड........