भटकंती

यहां पे कोई भी ट्रेन नही रूकती है - एक रहस्यमय रेल्वेस्टेशन (६)

Submitted by रानभुली on 16 February, 2021 - 10:46

(या आधीच्या भागासाठी कृपया इथे टिचकी मारावी )

अंतर थोडंच राहीलं होतं.
मला डुलकी लागली. डोळ्यासमोर मंडल बाबू उभे होते.

मोंडल बाबूंनी मोहनबाबूंची कहाणी शोधून काढली. मोहनबाबूनंतर जो स्टेशनमास्तर आलेला तो दाक्षिणात्य होता. त्याने हेडक्वार्टर मधे कुणा दाक्षिणात्य अधिका-याला भेटून ताबडतोब बदली घेतली.

मोहन बाबूंचा स्टाफही बदलून गेला होता. आताचा सगळाच नवीन होता.
त्यामुळेच मोंडल बाबूंना लगेचच हकीकत समजली नव्हती.

विषय: 

यहां पे कोई भी ट्रेन नही रूकती है - एक रहस्यमय रेल्वेस्टेशन (५)

Submitted by रानभुली on 15 February, 2021 - 10:34
bhutiya railway station

(या आधीच्या भागासाठी कृपया इथे टिचकी मारावी )
टीप - या मालिकेतील काही प्रचि जालावरून घेतलेली आहेत. इथे मिळतीजुळती असल्याने त्याचा वापर केला आहे.

विषय: 

यहां पे कोई भी ट्रेन नही रूकती है - एक रहस्यमय रेल्वेस्टेशन ( २ )

Submitted by रानभुली on 13 February, 2021 - 23:27

(याआधीच्या भागासाठी कृपया इथे टिचकी मारावी )

स्टेशन मास्तर बाबू मोंडल हे आलेल्या ट्रेन्सवर काय काय सामान चढवलं उतरवलं याचा हिशेब टॅली करत बसले होते.
इतक्यात सिग्नलम नरेन कुंडू समोर येऊन थांबला. त्याची फक्त चुळबूळ चालू होती. स्टेशनमास्तर कामात असल्याने विषय कसा काढावा हे त्याला समजत नव्हते.

यहां पे कोई भी ट्रेन नही रूकती है - एक रहस्यमय रेल्वेस्टेशन

Submitted by रानभुली on 13 February, 2021 - 14:19

भारतात अनेक रहस्यं आहेत. अनेक गूढ गोष्टी आहेत.
या अशा गोष्टींचा खजिना बहुतेक पश्चिम बंगाल मधे मोठ्या प्रमाणात आहे. इथे गुप्त धनाच्या, ट्रेजर हंटच्या गोष्टी समजतील, कुठे जंगलात कुणा राजाचा पुरून ठेवलेला खजिना अशा गोष्टी तर खूप ऐकायला मिळतात.

दोन माणसं, चार चाकं आणि पंचवीस राज्यं : भाग चौथा - मॉन्टाना ते वॉशिंग्टन स्टेट

Submitted by अनया on 12 February, 2021 - 22:35

ह्या मालिकेतील आधीचा भाग वाचण्यासाठी कृपया खालील दुव्यावर टिचकी मारा
भाग तिसरा : नेब्रास्का ते मॉन्टाना https://aparnachipane.blogspot.com/2021/02/blog-post.html

दोन माणसं, चार चाकं आणि पंचवीस राज्यं भाग तिसरा- नेब्रास्का ते मॉन्टाना

Submitted by अनया on 2 February, 2021 - 21:59
भाग तिसरा- नेब्रास्का ते मॉन्टाना

ह्या मालिकेतील आधीचा भाग वाचण्यासाठी कृपया येथील दुव्यावर टिचकी मारा
भाग दुसरा : व्हर्जिनिया ते नेब्रास्का

विषय: 

अमेरिकन गाठुडं!--४

Submitted by सुरेशकुलकर्णी on 30 January, 2021 - 23:39

येथे गरीब असो श्रीमंत असो कार आवश्यक आहे. 'कार' हि येथे, रोटी-कपडा-और मकान इतकीच गरजेची आहे. त्याला करणेही आहेत. विरळ आणि विखुरलेली रहिवाशी वस्त्या. दूर अंतरावरील गरजेच्या वस्तूंचे आउटलेटस, सार्वजनिक वाहतूक खूप अविकसित, त्यामुळे तिच्यावर अवलुबुन रहाणे अशक्य, स्वस्त कार्स, आणि त्या साठी सहज, कमी दरावरील कर्ज, उत्तम रस्ते, त्यामुळे चारचाकी वाहन गरजेचे झाले असावे. तसेच येथील कार चालवायला तश्या सुलभ आहेत. ऑटो गेअरचा गाड्या असतात. हाताने टाकण्याचा फक्त एकच गियर, रिव्हर्स गियर. हातात स्टियरिंग, पायात ब्रेक आणि एक्सलेटर! त्यामानाने टुव्हीलर्स, बाईक नगण्य होत्या. 'बाईक' हि येथे लक्सवरी समजली जाते!

अमेरिकन गठुडं!--३

Submitted by सुरेशकुलकर्णी on 28 January, 2021 - 01:52

न्यूयार्कच्या विमानतळावर एक गोष्ट मला जरा खटकली. आमची वरात(वरात म्हणजे व्हीलचेयर वरली बायको, त्यामागे चेयर ढकलणारी कन्या, तिचा सोबत त्या चेयरला अडकवलेल्या आमच्या चाकाच्या बॅगा,आणि त्याच्या मागे हातात पासपोर्ट घेऊन मी.) सामानासकट कार्गोच्या लाईनीत होतो. तिथे गर्दी होतीच. ती मॉनिटर करायला एक आफ्रिकन अमेरिकन ऑफिसर बाई होती. तिला माझे मोकळ्या हाताने चालणे आणि एका अमेरिकन व्यक्तींनी आमच्या लगेज मॅनेज करणे रुचले नसावे. तिने त्या व्हीलचेयरवाल्या पोरीला सांगून, चेयरला अडकवलेली मोठी बॅग माझ्या हाती सोपवली. मला हे थोडस लागलं. पण जरा विचार केल्यावर असे कळले कि, हा अनुभव आपल्याला नवा नाही.

दोन माणसं, चार चाकं आणि पंचवीस राज्यं : भाग दुसरा-व्हर्जिनिया ते नेब्रास्का

Submitted by अनया on 23 January, 2021 - 14:43
अमेरिका, रोड ट्रीप, usa, 25 state road trip

ह्या मालिकेतील आधीचा भाग वाचण्यासाठी कृपया येथील दुव्यावर टिचकी मारा
भाग पहिला : कल्पना, संशोधन, तयारी आणि खूप काही!

२२ सप्टेंबर २०१९ : फॉल्स चर्च,व्हर्जिनिया ते मौमी, ओहायो

विषय: 

दोन माणसं, चार चाकं आणि पंचवीस राज्यं : भाग पहिला कल्पना, संशोधन, तयारी आणि खूप काही!

Submitted by अनया on 14 January, 2021 - 17:26
भाग पहिला : कल्पना, संशोधन, तयारी आणि खूप काही!

भाग पहिला : कल्पना, संशोधन, तयारी आणि खूप काही!

तीन तास सलग गाडी धावत होती. गाडीच्या टाकीतले आणि आमच्या पोटातले कावळे अन्न-पाणी मागून मागून निपचीत पडायला आले होते. आसपास नजर जाईल तिथपर्यंत फक्त शेतं दिसत होती. थांबून पाय मोकळे करता येतील, पेट्रोल भरता येईल, आपलंही जेवण उरकता येईल, अशी जागा काही दिसत नव्हती. पुढे येणारं गाव मोठं, जरा सोयी असलेलं असेल असं वाटायचं. पण नकाश्यावर मोठं दिसणारं गाव प्रत्यक्षात मात्र चिमुकलं, मूठभर घरं असलेलं निघायचं.

Pages

Subscribe to RSS - भटकंती