हितगुज ग्रूप

बरीच वर्षे झाली. ज्या काळात संगणकावर डिस्क ऑपरेटिंग सिस्टीम अजून अस्तित्वात होती आणि विंडोज बाल्यावस्थेमधून तारुण्यात पदार्पण करत होती त्या काळात युनिवर्सिटी मध्ये कॉम्प्यूटर सायंस शिकत असताना आम्ही दोघा मित्रांनी मिळून एक तांत्रिक उपद्व्याप केला होता. अर्थातच त्या काळात मेसेंजर वगैरे कोणाला ऐकूनही माहित नव्हते. तेंव्हा फाईल सिस्टीम आणि नेटवर्किंगचे ग्यान वापरून आमच्या कॉम्पुटरच्या लॅबमध्ये आम्ही एक साधा मेसेंजर बनवला होता. नेटवर्कने जोडलेल्या फक्त दोन कॉम्पुटर मध्ये चालणारा. त्या सेमिस्टरला आम्हाला आर्टीफिश्यल इंटेलीजंस होते. व त्याचीच चर्चा विद्यार्थ्यांच्यात असे. मग काय?

इना मीना डीका
डाक्टरीन बाई स्पर्शिका
सुईचे भ्या घालवते बर्र का
वाइंच जीटॉक कर गो तीका

मिपा माबोला हिच्या हाका
बापयांनु मह्यासङ्गे बोलू नका
बोलताच पयला डाउट आलो माका
लगट कराया ही मारतेय फेका

धागों उडालो थयसुन शिका
हिच्या दशावताराक फ़सु नका
सुई बाई एकदम डांबिस असा
परतून ईल तर मारा एक ठोसा

― कल्पेश

"आदित्य..., ऐ आदित्य, आदित्या....."

"काय आहे ग" laptop वरून लक्ष न हटवता आदित्य बोलला.

नेहा खूप आनंदात स्व:त बनवलेला एक नवा पदार्थ घेऊन आली होती. आदित्यला प्रेमाने भरवण्यासाठी. पण आदित्यच नीट लक्षच नव्हता. नेहा हिरमुसली.

आदित्य एक software engineer होता. नामांकित कंपनी मध्ये चांगल्या हुद्द्या वर काम करत असलेला. आदित्य नेहा ला वेळ च देऊ शकत नव्हता. घरी सुद्धा तो ऑफिस ची काम करत बसलेला असायचा. नेहाशी त्याचे एक वर्षापूवीच लग्न झाल होत. पण अजून हि ते दोघे एकमेकांना अपरिचितच होते आणि औपचारिक बोलायचे. आदित्य दिवसभर स्व:ताच्या कामा मध्ये व्यस्त असायचा.

( शतशब्दकथा वाचून वाचून inspire झाले खरी पण लिहायला गेल्यावर काही आटपली नाही शंभर शब्दांत. पहिलाच प्रयत्न. गोड मानूनी घ्यावा. )

हातात वाफाळलेला चहा आणि डोक्यात धूसर विचार. घरातील खिडकीच्या ऐका कोपऱ्यात उभा राहून चहाचा एक एक घोट घेत पाऊसाचा आनंद लुटणाऱ्या त्या चिमुकल्या मुलांना बघत असताना नकळतच त्याच्या चेहऱ्यावर स्मितहास्य रेखाटले. कधी त्या मुलांना तो निरखत होता तर कधी आकाशाकडे बघत होता. जमिनीवर अचानक पडलेल्या गुळाला जश्या मुंग्यांनी घेरा घालावा तसं आकाशात ढगांनी दाटी केली. काही क्षणापूर्वी पांढरं शुभ्र वाटणारा आकाश आता काळकूट दिसू लागलं . खिडकीतूनच त्याची नजर बस स्टॊपवर उभ्या असलेल्या त्या मुलीवर गेली. तिने बहुदा छत्री विसरली असावी.

मायबोलीवर भोंदू फॉर्वर्डस असा एक धागा आहेच. त्याच धर्तीवर, पण हा उपयुक्त असणाऱ्या फॉर्वर्डस साठीचा धागा.

सोशल मीडियामध्ये खोटे व दिशाभूल करणारे मेसेजेस जसे असतात तसेच अनेकदा आपल्याला उपयुक्त माहिती असणारे मेसेजेस पण वाचावयास मिळतात. खातरजमा करून ते मेसेज इथे शेअर केल्यास इतरांना त्याचा उपयोग होऊ शकतो. पण ते खातरजमा केलेले असावेत. त्यासाठी आधी आपण स्वत:हून खात्री करून संबंधित बातमीची अथवा विकिपीडियावरची अथवा तत्सम विश्वासू संकेतस्थळची लिंक द्यावी हि विनंती.

बळी
(शतशब्द कथा)
______________
.

आज संध्याकाळ पासून तिची शोधक नजर भिरभिरत होती. गेल्या अख्ख्या आठवड्यात एकही कामाची गोष्ट न मिळाल्याने ती उपाशी होती. शारीरिक स्तर केव्हाच ओलांडलेली भूक आज तिला शांत बसु देत नव्हती. तेवढ्यात तिने सावज टिपले. शिकार आटोक्यात होती. त्याच्या मरण्याने कोणी दुःखीही होणार नव्हता.

होय ! तोच ज्याच्यावर दूसरीतल्या आसिफाची छेड़ काढल्याचा आरोप होता. अखेरचा पाश आवळण्यापूर्वी खात्रीसाठी समोरून पुन्हा पाहुन आली. हेतुपुरस्सर वाकत सर्व उभार दाखवल्याने सावज अलगद गळाला लागले.