स्वाभिमान-लघुकथा

" मावशी, जाऊ का गं मी? सगळे माझी वाट बघत असतील." स्वाती
तिच्याकडे रागाने बघत मावशी कडाडली, " जा की! नाहीतरी आम्हाला दुसरं काय काम आहे?दिवस रात्र राबायचं, आणि तुमचे नखरे पुरवायचे! तुझ्याशिवाय काय तो शाळेतला नाच थांबणार आहे काय? कशाला नसते ताप डोक्याला?"
१२ वर्षांची पोरगी ती. पार कोमेजून गेली. कॉटवर जाऊन मान गुडघ्यात घालून रडू लागली. तिच्या कडे बघून मावशीच्या पोटात कालावलं.तिची माया नव्हती काय? पण परिस्थिती तसं वागायला भाग पाडत होती.
ती जवळ गेली स्वतीच्या.तिची मान वर करून म्हणाली,