विनोदी लेखन

"कोंबडी आधी की अंडं?"
मानवजातीला आजपर्यंत अनेक सनातन,कूट प्रश्न पडलेले आहेत, ज्यांची उत्तरं अजूनतरी मिळालेली नाहीत. पण त्या सर्व प्रश्नांचे विषयही तसेच तोलामोलाचे, भारी होते! पण अश्या एक नव्हे दोन सनातन प्रश्नांचा विषय झालेलं आहे ते साधसुधं,सरळ,सोप्पं "अंडं"! हे एक महदाश्चर्यच नाही का? ते प्रश्न म्हणजे "कोंबडी आधी की अंडं?" आणि "अंडं veg की non-veg?". हे प्रश्न विचारले जातात तेच अश्या अविर्भावात की त्यांचं उत्तर मिळणं हे विचारणारयालाही अपेक्षित नसतं.

दिवाळीला खास भेट,किल्ले करण्यासाठी माती,
शाळकरींना फुकट- तयार केली हंवी तशी,
योजना ही नेत्याची- उदार अ‍न्‌ मोलाची.
केलेत खळगे कुठेकुठे, त्यांनाच असणार माहिती !

जागा नसेल घरात तर अन्य कुठेही बांधा,
रस्त्यावर, पायरीवर-पाठिंबा माझा- नाही वांधा.
राजांची-देवांची मूर्ति सजवा, काळजी नको,
आम्ही हेच केलं,म्हणून निवडणूक जिंकलो.
अतिक्रमण नाही अर्थशून्य- मिळेल मोबदला,
सेवा नगराची - निवडून पुन्हा द्या माला !

दक्षिण फ्रान्समध्ये स्थित असलेल्या नीसमध्ये फिरताना, त्यातल्या एक रेस्टॉरंटमध्ये हिरव्या न्युऑन साइनने चमकणार्‍या अक्षरातला 'Paella' (पाएया) असा जादुभरा शब्द पाहिल्ला आणि एकदम "या अल्ला" असा उद्गार निघाला. मग नवर्‍याच्या मागे धोशा. 'राया मला शालू आणा पैठणचा' च्या चालीवर माझं आपलं सुरू - 'राया मला पाएया खिलवा ना!'. पण या ना त्या कारणाने ते नीसमध्ये राहूनच गेलं.

नीसचं पाएया हुकलं ते डायरेक्ट जेव्हा शेवटच्या मुक्कामाच्या ठिकाणी पोचलो तेव्हा पुन्हा उसळी मारून वर आलं. मार्सेइलमध्ये मी पणच केला की इथे पाएया खाणार म्हणजे खाणारच.

एक मराठी दिवाळी अंक 'आपले छंद' यात माझा खालील सहभाग प्रकाशित झाला होता.

-'बेफिकीर'!
===================================

कलियुगात द्रौपदी असती तर? कसे असते तिचे जीवन? वस्त्रहरणाप्रसंगी काय झाले असते? याबाबतचा काल्पनिक आढावा! कोणत्याही व्यक्तीच्या भावना दुखावण्याचा हेतू तर नाहीच, पण अनाहुतपणे तसे झाल्यास आधीच माफी मागतो.

=============================================================

कुंती - आज उकडीचे मोदक करायचे आहेत गं..

पाठमोर्‍या द्रौपदीने नाक उडवून अबोलपणे नाराजी व्यक्त केली. धर्म पेपर वाचत होता.

कुंती - बरं का गं? काय म्हणतीय मी?

द्रौपदी - ऐकलंSSSSय...

"अहो दिवाळी जवळ येत चाललीय." दसर्‍याच्या दूसर्‍याच दिवशी सौ. मोठ्या उत्साहात म्हणाली.

डिव्हीडी प्लेअरमध्ये किशोरच्या गाण्यांची सीडी टाकत असतानाच मी चपापलो.

"मग?" मी दिर्घ श्वास घेत म्हणालो.

"थोडी खरेदी करावी म्हणते." पदराचं एक टोक आपल्या बोटाला गुंडाळीत सौ.

'खरेदी' हा शब्द ऐकताच माझ्या श्वासांची गती विलक्षण वाढली.

"अगं नुकत्याच नवरात्रीत तुझ्या हट्टापायी प्रत्येक दिवसाला एक याप्रमाणे नऊ रंगाच्या नऊ साड्या घेतल्या की. आता तुला आणखी साड्या पुरवायला तू काय द्रौपदी नाहीस किंवा मी श्रीकृष्णदेखील नाही." बोटात सीडी अडकवून मी भगवान श्रीकृष्णाची पोझ घेतली.

"अहो सर, ह्याचं हिंदी खूप छान आहे. हिंदी फारच छान बोलतो" पांडे सरांनी पाटील सरांना आश्वासन दिले.

"खरंच ना? नाहीतर साहेबांपुढे धांदल उडायची" पाटील सरांच्या चेहर्‍यावर थोडा ताण होता.
वकृत्व स्पर्धेचं आयोजन शेवटी त्यांच्याच हातात होतं. "सर, ट्रस्ट मी " पांडे सरांच्या चेहर्‍यावर आत्मविश्वास होता.

"ठीक आहे , याचं नाव मी फायनल यादीत टाकतो , काय नाव म्हणालात याचं ? रोहित ना?" पाटिलजी उवाच!
पांडे सर तत्परतेने- "होय"
सरांचा आत्मविश्वास त्यांच्या आवाजातून जाणवला आणि मला माझी जबाबदारी कळाली. त्यावेळी सहावीत होतो मी.

खरंतर हे लिखाण विनोदी कलाकुसर ह्या भागासाठी योग्य आहे. पण असा विभाग नसल्याने इथे टाकत आहे !

दसर्‍याच्या एक-दोन दिवस आधी पोगो, सीएन वर दशावतार, बालकांड असले अ‍ॅनिमेशन चित्रपट सारखे लागत होते.
सृजनने (लेकाने) विचारलंच, " अरे हे लोक तेच-तेच का दाखवतायेत परत ?"
त्याला विजयादशमीबद्दल सांगितलं. त्या दिवशी सगळीकडे साजरा होणारा रावणवध ऐकताना त्याचे डोळे चमकले.
" आई, आपण पण बनवूया एक रावण. मी राम होतो. मी रावणवध करणार."
दसर्‍याच्या आदल्या दिवशीची फर्माईश.
ऐनवेळी कशाचा रावण बनवावा, हा प्रश्न पडला.
शेवटी पाण्याच्या रिकाम्या बाटल्या वापरायच्या ठरलं.

(खर तर ही गोष्ट `विनोदी' या सदरात बसणारी नाही. पण गोष्टींची सुरूवात तेथूनच झालेली असल्यानं ईथेच पोस्ट करत आहे)

आत्याबाईंच्या गोष्टी - भाग २

एकदा गप्पांच्या ओघात राजाकाकांची आठवण निघाली. राजा काका म्हणजे राजा माणूस,
शांत सौम्य स्वभाव, स्थितप्रज्ञ माणसा सारखे डोळे. लग्नात फ़ोटोग्राफ़रन ’स्माईल प्लीज’
अस म्हणता क्षणी मंडळींच्या चेह-यावर पसरतो तसा भाव नेहमी चेह-यावर.

"हा आपला राजा तान्हा होता ना तेंव्हा ची गोष्ट". आत्याबाई सांगु लागल्या.
आता आत्याबाईंच्या पोतडीतून काय बाहेर पडत ते आम्ही कुतुहलानं पाहू लागलो.