कविता

सरता सरेना वैशाख
उन्ह, वाढता वाढता वाढे
वितळलेला डांबरी रस्ता
त्यावरून मृगजळ वाहे..

मृगाची फसवी चाहूल
बळिराज वरती पाहे,
फुटलेल्या कृष्ण ढगातून
लालबुंद सुर्य झळाळे..

घागरीतला चिंब वाळा
मुळामुळातून गंधाळे,

ह्या चिनी बेटाची
आकृतीबंध रचना,
कमनीय वृक्ष-वल्लरी,
आखीव्-रेखीव रस्ते,
मिनी-मिडीतील पोरी,
गगनचुंबी ह्या इमारती,
विलायती डोक्यांची
सतत भरती ओहोटी,
हे व्यावसायिक चेहरे,
बारोमास धारा कोसळती;

जीव विटला ह्या सर्वांना

आता सगळीच मनं, डोळे
इतके आटलेत
म्हणून तर, अश्रूंचे मुखवटे
आम्ही बनवलेत

घेता का घेता?
पाहिजे तो मिळेल
प्रसंगानुरूप, हवे तेवढेच,
अश्रू तो ढाळेल

हो, हल्ली त्यालाही
पैसे पडतात
फायदा नसेल तर तिथे
अश्रूही अडतात

तुझे हे डोळे
किती अतृप्त,
जसे हे आकाश
अथांग अन रिक्त

तुझ्या स्वप्नांची फुलपाखरे
होतील कधीतरी मुक्त,
उघडता पापणी
सांडतील रंग फक्त?

- बी

नुकतीच वाचनात आलेली गंगाधर महांबरे यांची एक मालवणी कविता

ऐनाच्या बैना शबय शबय शबय शबय | मालवणाच्या बंदरात म्हावरा लय |
घेऊ किती नावा सुळे, मुडदुशी | कोळंबी, शेवटे, पालु, तांबुशी |

झाडांपासून घ्यायला हवेत
स्वच्छ राजकारणाचे धडे..

काही उंच, काही बुटके,
काही डेरेदार, काही निष्पर्ण,
काही डवरलेले, काही झडलेले,
दाटीवाटीने एकमेकात गुंफलेले
तरीही कधी वैर न करणारे...

मजबुत, भुईला घट्ट धरणारे,

लाक्षागृहात शिजले तसे
खदखद शिजणारे,
पण पुर्णब्रम्ह नसून
संपूर्ण अमानुष असणारे

करपलेले अन्न बरे;
भ्रष्टाचाराचा दर्प पसरवून
नराधमांची भुक शमवणारे

अमर्याद सत्तेचे इंधन वापरून
विद्रोहाची भट्टी पेटवणारे,

घड्याळात बाराचे ठोके
दिवे अजून न विझलेले
वाहणार्‍या रस्त्यावरचे
निऑन आकाशात पोचलेले

हे शहर दाटीवाटीने भरलेले
चोवीस तास व्यस्त-व्यापलेले
सर्द दुलईतील झोप सोडून
कागदांच्या ओझ्यानी वाकलेले

येईल हळूच जरा वेळानी
लगबगीची ती प्रभात रोजची
अन सुरू होईल वर्दळ पुन्हा
चेहर्‍याचेहर्‍यावर दिसेल सुस्ती!

- बी

रात्रीच्या कभिन्न काळोखात
प्रकाशाचा आधार न घेता
तो खरं प्रतिबिंबं दाखवितो,
ते इतकं प्रखर असतं की
पापण्या झुकुनं जाव्यात

मग त्याला विन्मुख होऊन
पुन्हा सवयीच्या आरशात
मी माझं नखशिखांत रुप
न्याहाळत बसतो.. पण छे!

आपल्यातील आपण जेंव्हा पोटचा गोळा म्हणून
जन्म देणार्‍या आईसारखे नसतो,
पालनपोषण करणार्‍या बापासारखे नसतो,
नऊ मास एकाच उदरात वाढलेल्या
सख्ख्या भावंडांसारखेही नसतो,
सगे-सोयरे-प्रियजन ह्यांच्या पैकी