अवांतर

मला आलेले काही अनुभव आणि त्यावरचे मला सुचलेले उपाय . तुमचे मत आणि असेच काही अनुभव तुम्हाला आले आहेत का ?

१. रद्दी . आपल्याला वाटते कि रद्दीवाले हे गरीब बिचारे लोक. त्यांनी मारले थोडे पैसे तर मारू दे. १०/२० रुपयांनी काय नुकसान होते आपले ? मुळात रद्दीचा भाव - १० रु / किलो . जेव्हा ते हा भाव आपल्याला देतात तेव्हा त्यना नक्कीच १२ ते १३ रु / किलो कमीत कमी मिळत असणार. कदाचित १५ रु पण.

मला गॅस कार्ड पत्ता बदलण्या बद्दल माहिती हवी आहे..
माझ्या कडे असलेला रेग्युलेटर माझ्या साबां च्या नावे पुणे कोथरुड या पत्त्या वरील आहे तर तो [पत्ता] मला नेरुळ नवी मुंबई येथील hp सेंटर मधे करण्या साठी काय काय करावे लागेल

गुढगे वाईट्ट्ट्ट्ट् दुखत होते, वाईट वाटत होते की आज आपल्याला धावता येणार नाही.
थोडेसेच अंतर धावलो रेसकोर्सवर. आज रेसकोर्सवर जास्तकरून फक्त चाललो.

धुक्याच्या दाट पट्ट्यातून चाललो....धुके हाताला लागतंय का ते पाह्यलं, ओलसर दमट हवेचे संथ खोल श्वास घेतले, सिगारेटच्या धुरासारख्या तोंडातून वाफा काढल्या.

गारठल्यामुळे जाडजूड झालेल्या साळुंक्या एकमेकांना चिकटून बसलेल्या पहिल्या, जोडीने उडणारे धनेश पाहिले. घोड्यांच्या टापांबरोबरच त्यांच्या श्वासाचेही आवाज ऐकले.

आज पृथ्वीराज चव्हाण ठाण्यात आले होते. कोपरी उड्डाण पुलाचे उदघाटन करण्यासाठी. मी लांबून पहात होतो, तर लोकं त्यांना कांद्याच्या माळा घालत होते. तरी बरं चपलेच्या किमती वाढलेल्या नाहीत.
मी उगाच म्हटलं "माळा कसल्या घालता उडवा त्याला"…. तर एका पोलिसाने मला बाजूला घेतलं आणि उगाच नसत्या चौकश्या करायला लागला. 'नाव काय?' 'गाव काय?' 'फुल काय?' 'फळ काय?'…
तेथून चक्क मला पोलिस स्टेशन मध्ये घेऊन गेला. आता हा त्याचा वरचा अधिकारी असेल, त्याने मला 'उडवायचा' प्लॅन काय असे विचारले. मी खुश होऊन लगेच एक झ्याक पैकी प्लॅन बनवला आणि सांगून टाकला. आता तर हे सगळे एकमेकां कडे पाहून नेत्र संकेत करू लागले.

माझी मुलगी १ वर्ष , ४ महिन्यांची आहे...
खुप दंगा मस्ती करते .. त्या बाबत काही प्रश्न नाही उलट मजाच येते..
पण खेळायच्या नादात भुके कडे अजिबात लक्ष नसते..
भुक लागली कळाले तरी खेळातच इंटरेस्ट असतो...
दाढा आल्या नाहियेत... दात मिळुन ८ आलेत...
खाण्याची आवडच नसल्याने उपमा शिरा सारख थोड काही घातल तर टाकुन देते वा खुप उशिर तोंडातच ठेवते...
सध्या तिला अम्ही.. दुध-बिस्किट, तांदुळ आणि डाळ भाजुन बारिक करुन केलेलि पुड शिजवुन, रव्याचा शिरा-उपमा,गव्हाची पोळी दुधात अगदी मऊ करुन कुस्करुन देतो...
आहारात अजुन काही मिसिंग आहे काय?

मोठ्या उत्साहाने पुण्यात आले. तिथल्या अनेक आठवणी होत्याच पण स्वत:चं घरही होतं. पंधरा-वीस दिवस झाले आणि मला शिकागोची आठवण येऊ लागली. तिथल्या सगळ्याच गोष्टींची, घर, गाडी , ऑफिस, फ्रेंडस, हॉटेल्स, आवडत्या खायच्या गोष्टी, कपड्यांची दुकानं आणि पुणं आपलं वाटेनासं झालं. कारणं बरीच होती, संदीपला यायला होणारा उशीर , मग एकट्याने संध्याकाळी केलेली धावपळ, इथे बरेच मित्र असले तरी गाडीअभावी शून्य झालेलं 'सोशल लाईफ'.

ह्या विषयावर दुसर्‍या बीबीवर बोललं नाही गेलं म्हणून नीधप ह्यांनी दिलेल्या सजेशन नुसार हा बी बी काढला आहे.

<<इथल्या सर्व सुजाण पालकांनी आपापले नोकरी व्यवसाय आणि मूल वाढवणे हे दोन्ही करताना आई व वडिल दोघांनी काय प्रकारच्या तडजोडी केल्या, सपोर्ट सिस्टीम निवडताना/उभारताना काय विचार केला, कश्या प्रकारे कामाची आणि जबाबदार्‍यांची विभागणी केली इत्यादी गोष्टींबद्दल सांगितले तर जे अजून सुपात आहेत त्यांना मार्गदर्शन होईल. तसेच काय गोष्टींची उणीव जाणवली, त्यातून मार्ग कसा काढला, ती उणीव कश्या प्रकारे भरून निघू शकते इत्यादी गोष्टींची चर्चा झाल्यास अजून बरे.>>

. - . -- . -- . -- .. ----
.... -- .. ---- ..... -- .. --- ... ------

.. ---- . -- .... ------- .. --- ...... ----- ... -- .......
. -- .... -- ......... -- . -- .. ----
....... --- ---- ..... ----

....... -- .. ----- .. ---- .. -

- -
........

... -- -- ..... --- ---- ...... --- ..... -------
... -- - ..... ---- ....

त्याने सिग्नल मोडला. तो जोशात आणि वेगात पुढे सरकला. तेवढ्यात त्याच्या कानावर पोलिसाची शिट्टी पडली. तो थांबणार नव्हताच; पण पोलिसाने त्याच्याही पुढे आपली गाडी घातली आणि त्याला थांबणे भाग पाडले. तो नाखुशीतच थांबला. तेवढ्या काळात त्याने खिसाही चाचपला. पोलिसाला शंभराची नोट द्यायची तयारी झाली होती त्याची. पोलीस जवळ आला. त्याच्या हातात त्याने कोर्टाच्या आणि दंडाच्या पावतीऐवजी एक पत्र ठेवलं. त्या पत्रातील मजकूर असा होता...