सध्या मी US किंवा UK मध्ये नोकरी करण्याविषयी विचार करत आहे . Google वर search करून बऱ्यापैकी माहिती मिळाली . काही consultancy ला mail सुद्धा केला. पण तरीही अजून विचार करत आहे कारण निर्णय य्खुप मोठा आहे. इथे एवढ्यासाठी लिहितोय कि जेणेकरून तुम्ही तुमचे अनुभव सल्ले देवू शकता. मला काही प्रश्न आहेत ज्याची उत्तरे मिळाली तर निर्णय घ्यायला खूप मदत होईल.
प्रश्न :
१. साधारण सुरुवातीला किती खर्च येईल (VISA सकट)? म्हणजे मला किती hard cash बरोबर ठेवावी लागेल?
२. कमीतकमी किती पगार मिळाला तर फायद्याचं राहील US आणि UK दोन्ही देशात?
३. कोणत्या कोणत्या अडचणी येवू शकतात?
गणेशचतुर्थी दिवशी प्रतिष्ठापित केलेल्या मुर्तीचे ठरलेल्या दिवशी समुद्रात/ नदीत/ तळ्यात विसर्जन करणे गरजेचे असते का?
समजा धातुच्या मुर्तीची प्रतिष्ठापना केली आणि तिचे घरीच प्रतिकात्मक विसर्जन केले तर नाही चालत का? तिच मुर्ती पुढल्या वर्षि प्रतिष्ठापित करु शकतो का?
मुलीचा दुसरा वाढदिवस आहे.. अजुन १५-२० दिवस अहेत..
चंद्र फ्फार फार आवडतो ...
घरचेच लोक असणार आहोत..
इतर लहान मुल ई मोठा प्रोग्राम नाहिये...
तिच्या साठी चन्द्रा सारखी ऊशी (चंदेरी रंगाची , गोल), बेड्शीट तस ,मिळाल तर घ्यायचा प्लॅन आहे...
भिंतीवर चन्द्राबरोबर तिच नाव लिहुन लावु शकतो .. ठाण्यात असे भिंतीवर (लग्नात, बारश्याला बनवतात तसे) बॅनर कुठे बन्वुन मिळतिल .. फोटो वले बॅनर नाही.. थर्मॉकॉल टाईप पण जाड कार्डशीट वर चन्देरी चकमकी रंगाने लिहिलेले असे कुठे बनवुन मिळतिल? दुकानांचे रेफ. द्या ना प्लिज..
अजुन काही आयडिया असतिल तर प्लिज मदत...
माझ्या मनातले घर कोंदट..
अन तू अख्खे घर धडधाकट...!!
तुझ्या प्रितीचे औषध व्हावे...
मरणावरी उतारा दसपट..!!
मौन तुझे मज बोलत असते..
व्यर्थ कशाला आदळआपट..!!
वसतिगृहावर मला सोडुनी..
हळवा होतो 'बाबा' तापट..!!
सुगी संपली स्वप्नांमधली..
मागे आठवणींचे धसकट..!!
असे जगू की तसे जगू मी...
आयुष्याची नुसती फरपट..!!
विहिर मनाची भरली नाही..
यंदा झाला पाउस हलकट..!!
डोळ्यामधले कळते तुजला..
उगीच का तू म्हटली...'चावट.'.!!
सुखाचीच पडझड झाल्यावर..
डागडुजी दुख करते दणकट...!!
महाराष्ट्र चेंबर ऑफ कॉमर्समधलं काम दुपारीच संपलं. मित्राला फोन केला. त्याला संध्याकाळशिवाय ऑफिसातून निघणं शक्य नव्हतं. जवळजवळ ३ तास होते. लगेच बस पकडली आणि चर्चगेटला आलो. 'सुखसागर' मधला 'नीर डोसा' हादडला आणि जवळच असलेल्या मरीन ड्राईव्हला आलो. कट्ट्यावर चढून ओबेरॉय हॉटेलपर्यंत चालत गेलो आणि परत आलो. मोकळी जागा बघून बसलो. त्या अनंत जलाशयाच्या लाटा फेसाळत समोरच्या उभट, गोलसर, त्रिकोण वगैरे आकाराच्या सिमेंटच्या दगडांवर फुटत होत्या. मुंबईला येऊन, मरीन ड्राईव्हला बसून स्वत:शी, हवेशी, समुद्राशी गप्पा मारायची आजकाल अनेकांची एक काव्यात्म इच्छा असते. पण खरं तर इथे बसल्यावर मला काहीच सुचत नाही.
"त्याचं" येणं मला फारसं रुचलं नव्हतं ...काळ्या रंगाचा ,उंचापुरा , कुरळे केस, इनशर्ट... आणि त्यातून अडचणीचं म्हणजे तो चक्क बूट घालून घरात आला होता...
कोण गं तो? ...मी संगीताला विचारलं . संगीता ही म्हात्रेकाकांची एकुलती एक मुलगी .तसा मधूनमधून मुंबईला गेल्यावर मी म्हात्रेकाकांकडे उतरत असे. "तो" आला की म्हात्रेकाकांची वृद्ध आई त्याला शिव्या घालत असे . नशीब त्याला मराठी अजिबात कळत नव्हतं.... म्हात्रे आणि त्यांची मिसेस घरात असले की सतत "त्या"च्याविशयीच चर्चा सुरू असे.
हे विडंबन काव्य असून याच्याशी साधर्म्य असलेली कलाकृती आढळल्यास त्या चमत्कृतीस योगायोगा समजावे.
माझे रुमाल पुसण्या घेऊन लोक गेले !
नाकात जंत होते कोरून लोक गेले !!
मज एकट्यास उरल्या माबोतल्या जमीनी....
माझे शहर पुलांचे चोरून लोक गेले!
खोड्या कुणी कुणाच्या केल्या रडत कळेना....
तक्रार कालची का सांगून लोक गेले!
माझ्या कुचाळक्यांची आली रद्दीफ तेव्हा....
गझलेवरीच माझ्या नाचून लोक गेले!
मिसरे न ज्यात जमले ऐसे सडून होते.....
माझ्या अलामतीला सोडून लोक गेले!
तो एक शिमगोत्सव चालू कधीच झाला....
टोलावले तुम्हाला टाळून लोक गेले!
माझ्या अनेक नकला आहेत नेटवर ज्या....
मध्यंतरी एक दिवस मुलांच्या खोलीत रात्री झोपले होते. त्यांच्या रूममधला बेड खिडकीपाशी आहे. पहाटे तीन-एक वाजता अचानक जाग आली आणि खिडकीतून बाहेर नजर टाकली तर खिडकीला लागूनच असलेल्या चेरी ब्लॉसमच्या आडून शर्मिष्ठेचा 'M' नजरेस पडला. अहाहा! पहाटे ची ती सुंदर, शांत वेळ, पडल्या पडल्या खिडकीतून दिसणारे अगणित चमचमणारे तारे, त्या तारका प्रकाशात चमचणारे चेरी ब्लॉसम आणि त्यात उठून दिसणारी शर्मिष्ठा! मंत्रमुग्ध होऊन पहातच राहिले कितीतरी वेळ! मग शर्मिष्ठाचे दोन तारे जोडून धृव तार्याला जोडण्याचा खेळ खेळून झाला. मंद पणे लुकलुकणार्या ध्रृव तार्याचं दर्शन घेऊन झालं.