अवांतर

सुंदर, आलिशान राजवाडे, मंदिरं, अन्य ऐतिहासिक वास्तू आणि अभयारण्य असलेल्या राजस्थानात देश-विदेशातून लाखो पर्यटक येत असतात. राजस्थान म्हटलं की आपल्या नजरेसमोर येतं थरचं वाळवंट आणि त्यात संचार करणारे उंट. कला, संस्कृती, अनेकविध रंगांची उधळण करणारे उत्सव यामुळंही राजस्थानची ख्याती जगभर पसरलेली आहे. अशाच सुंदर राजस्थानामधलं एक सुंदर शहर आहे बीकानेर. वायव्य राजस्थानात वसलेलं बीकानेर शहर राजस्थानामधलं एक महत्वाचं पर्यटन केंद्र आहे.

सन‌ १९८४(असावं):
आठवणीतली पहिली कोकण सहल. गणपतीपुळे, रत्नागिरी असं करत आमच्या गावाला पोहोचलो होतो. ते दिवस असे होते की पुण्यात राहूनही कोकणातली नातेवाईक वा गावकरी मंडळी फारशी परिचित नव्हती. खरं तर, माझ्या वडिलांचा जन्म कोकणातला! पण आजोबा व्यापारउद्योगासाठी गाव सोडून घाटावर आले आणि पार दूर तिकडे मध्य भारतात वस्ती करून राहिले. त्यामुळे अंतरं वाढलेली, वर्षावर्षांत भेटीगाठी नाहीत. शिक्षण-नोकरीसाठी माझे वडील पुण्यात आले खरे. पण त्यावेळी सगळ्यांची आर्थिक परिस्थिती बेताची. ट्रीपा काढणं सोपंही नाही, आणि परवडणारंही नव्हतं. तर सांगायचं काय की... कोकणात मला सगळंच नवीन!

विमानतळाच्या रस्त्यावर एक मोठा सिग्नल आहे. तिथे दोन्ही बाजूंनी भरपूर ट्रॅफिक असतं. गेल्या वेळेपासून मी तिथे तृतीयपंथी लोकं बघतोय. पैसे मागत असतात. त्याला भीक मागणं म्हणवत नाही. ते काय असतं, तो जोगवा असतो का, त्याच्या मागचं कारण काय, लोकं का पैसे देतात मला काहीच माहिती नाही. तो एक नकोसा प्रसंग असतो एवढं खरं. कोरोनाच्या काळानंतर यांची संख्या फार वाढली आहे. म्हणजे, चौकाचौकात पैसे मागताना दिसतात. ही लोकं दिसली की माझी सर्वसाधारणपणे चिडचीड होते, कशाला खोटं बोलू?

टीव्हीवर बातम्या पाहात होतो. मध्ये मोटारीची जाहिरातही आली. तिच्यातल्या सुंदर मोटारी पाहून मी मुलाला म्हणालो, “काय सुंदर चकचकीत दिसतात ह्या मोटारी.! “ नव्या मोटारीच असतात जाहिरातीत बाबा.” तो म्हणाला.

त्यावर मी माझी एक आठवण सांगत म्हणालो,” आमचा एक दोस्त होता. त्याचे नाव मधु. मधु त्याच्या सायकलची अशीच, इतकी देखभाल करायचा! हा कंटाळत कसा नाही वाटण्या इतकी तो रोज घासून घासून पुसायचा. तेलाची धार एकाच ठिकाणी पण चेन गरगर फिरवित सगळ्या चेनला व्यवस्थित तेल पाजायचा. मग लहान बाळाचे तोंड पुसावे तितक्याच काळजीने चेन वरच्यावर पुसुन घ्यायचा.

मला HDFC ERGO विरुद्ध ग्राहक पंचायतीमध्ये अपील करण्यासाठी मदत हवी आहे.

लेख वाचायचा आळस असेल तर आधी विडिओ बघू शकता,

विडिओ लिंक - Incredible INDIA - I AM A SOLDIER BORN TO DIE..! !!

पण विडिओची खरी मजा नंतरच. जेणेकरून दर्दी वाचकांना पुस्तकाची मजा चित्रपटात नाही, तसे लेखाची मजा विडिओत नाही असे मत मांडता येते

तर गोष्ट तशी जुनीच आहे. साधारण तीन वर्षांपूर्वीची. कोविडकाळाच्याही आधीची. जेव्हा आमचे कन्यारत्न मोठ्या शिशुवर्गात होते.

निघालो होतो कोकणात. रातराणीचा प्रवास चांगला चालला होता. दिवस पावसाचे असले तरी पाऊस पडत नव्हता. गाडी वेळेला धरुन चालली होती. मोजकेच प्रवासी होते. बंगळूर रस्ता सोडून गाडी कोकणवाटेला लागली कधी पत्ताही लागला नाही. हा टप्पा गेलाबाजार मी साताठ वर्षं तरी बघतोय. ना कधी गर्दी, ना कधी काम चालू ना रस्ता बंद. तरीही गुळगुळीत! खड्डे असलेच तर एखाद्या सुकांत चंद्राननेच्या गालावर मोहक स्मिताने खुलणाऱ्या खळीएवढेच!

सध्या तुम्ही काय मिस करता?

उदा.
मायबोलीवर

साजिराच्या चित्रपटविषयक पोस्टी,
नीधप यांचे चित्रपटाचे रसग्रहण कसे करायचे याबाबत चिमटे काढत दिलेले प्रतिसाद
मामीचे हजरजबाबी विनोद
स्त्री विरुद्ध पुरुष धाग्यावर बोचकाऱ्यांनी जखमी होऊनही पुन्हा पुन्हा येणारे पुरूष

काल आमच्या बिल्डींगमध्ये एका दाक्षिणात्य कुटुंबाकडे एक कार्यक्रम होता. कार्यक्रमाचे नाव हाफसारी. म्हणजे अर्धी सारी. मुलगी अकरा वर्षे वयाची होण्याआधी हा कार्यक्रम त्यांच्याकडे साजरा केला जातो. तर त्यानंतर वयात आल्यावर अजून एक कार्यक्रम होतो. त्याचे नाव बहुधा फुल्लसारी. आपल्याच मुंज, बोरन्हाण सारखे काहीतरी असावे. पण हे काय हाफ फुल ईंग्लिश नाव ठेवले म्हणून मी आधी हसलो. पण नंतर खजीलही झालो. कारण कार्यक्रम पाहिला तर पुर्ण पारंपारीक पद्धतीने साजरा होत होता. तो हाफसारीचा जो ठराविक पारंपारीक पोषाख त्या मुलीला घातला होता त्याची किंमत तब्बल पस्तीस हजार रुपये होती. हे ऐकून मी चक्राऊन गेलो.

त्या प्राचीन मंदिराच्या प्रचंड गोपुराखालून प्रवेश‌ घेतानाच मनावर एक गारूड घडतं. आपण देवाच्या सान्निध्यात प्रवेश करतोय हे तर जाणवतंच, पण ते देवत्व गगनचुंबी आहे हे समजतं. विस्तीर्ण पसरलेली ही दाक्षिणात्य मंदिरं प्राचीनता, आकार, सौंदर्य, समृद्धी, महत्ता या कोणत्याच अर्थांनी खुजी नाहीत. मी एका चौकस, उत्सुक प्रेक्षक या भावनेने इथे दाखल झालेलो असतो. एका पुस्तकातल्या या मंदिरांच्या वर्णनानं प्रभावित होऊन, अचानक आलेली संधी साधून आलेलो असतो.