उन्हाळा लागला आहे जरा सांभाळ आभाळा

नको बाहेर उंडारूस... पथ्ये पाळ आभाळा
उन्हाळा लागला आहे जरा सांभाळ आभाळा

ढगांच्या ओढणीने झाक काही पोरकी शिखरे
कसे येते तुला समजेल मग आभाळ आभाळा

तुला दिसतात आनंदात वरुनी...पण इथे सारे
जणू आभाळ फुटल्यासारखे घायाळ आभाळा

क्षितीजाच्याच का घेतोस कायम चोरट्या भेटी
कधी माझ्या खुज्या वृत्तीवरीही भाळ आभाळा

इथे नाजूक वळणांचा जमाना चालला आहे
जरा अलवार स्पर्शांनी ऋतू हाताळ आभाळा

नकोशी वाटते माध्यान्ह एकाकी प्रवासाची
मला आणून दे तू थेट संध्याकाळ आभाळा

तुला वाटेल मी घेतो भरार्‍या गाजण्यासाठी
धरा फेटाळते आहे मला कवटाळ आभाळा

तुझी निर्लज्ज तलखी सोसतो आहोत केव्हाची