लेखन

आगपेटीतील काडी पेट घेताना

Submitted by सुप्रिया जाधव. on 6 August, 2017 - 15:33

कोंबली हातात होती नोट येताना
आश्रमामध्ये तिला सोडून देताना

काल बाजारात होता पाहिला वेडा
लावला होता तगादा... प्रेम घेता ना ?

पाहिले आहे तिचा मी धूर होताना
आगपेटीतील काडी पेट घेताना

ह्यातला प्रत्येकजण रस्त्यास चुकलेला
त्यातला निर्ढावलेला तोच नेता ना ?

घुटमळत पायात होती कोडगी इच्छा
ठोकरीसरशी उडवली मीच येताना

ही नकोशी वाटते जवळीक तुमच्याशी
जवळच्यान्नो दूरच्या दुनियेत नेता ना ?

सुप्रिया

विषय: 

तेंव्हा तुमची आठवण येते

Submitted by वृन्दा१ on 6 August, 2017 - 13:54

तेंव्हा तुमची आठवण येते
जेंव्हा उन्ह निर्दयपणे भाजून काढतं
जमीन सोसते मुकाट पोळणारे वार
जीव तडफडतो पाण्याच्या एका थेंबासाठी
आतल्या काहिलीला सोसणं असह्य होतं
तेंव्हा तुमची आठवण येते

जेंव्हा लहानपणीच्या ओळखीचा आभाळातला राक्षस गडबडा लोळतो
नुसताच गडगडाट, नुसतीच हूल
न संपणारी प्रतीक्षा आणि फसवी चाहूल
आतला पाऊस आत आणि वरचा पाऊस वर गोठलेलाच राहतो
तेंव्हा तुमची आठवण येते

विषय: 
शब्दखुणा: 

सिद्धांत?...........(शतशब्दकथा)

Submitted by पद्म on 5 August, 2017 - 05:25

"सर आत्ता तुम्ही जी थेअरी सांगितली, त्याला आपण सिद्धांत म्हणू शकत नाही; कारण मॅथेमॅटिकली आपण हे सिद्ध करूच शकत नाही."

सरांनी हसत हसत माझ्याकडे पाहिलं आणि म्हणाले, "अरे, भरपूर थेअरीज् या अनुमानावर अवलंबून असतात. आता डार्विन काकांचीच थेअरी बघ, ती तर चुकीची सिद्धसुद्धा झालीये, आणि भरपूर महाविद्यालयांनी नाकारल्यावरही भरपूर लोक विश्वास ठेवतातच ना?"

"ठीक आहे सर, पण........."

विषय: 

सोनेरी गवत भाग ६

Submitted by निर्झरा on 4 August, 2017 - 03:19
विषय: 

ती सध्या काय करते

Submitted by अनाहुत on 3 August, 2017 - 23:05

संद्याकाळी मनाला अनामिक हुरहूर लागून राहिली होती आणि मन भूतकाळाच्या रेशमी पडद्यामागं पोहोचल होत. का कुणास ठाऊक पण कधी नाही ती तिची आठवण येत होती . म्हणजे अगदी प्रेमबिम नव्हतं..... का होत ? माहित नाही पण एक हुरहूर होती तिच्या बद्दल . आज राहून राहून तिची आठवण येत होती, खरंच कशी असेल ती ? आणि काय करत असेल.. कुठे असेल .. ती सध्या काय करते ?
*********************************************************************************

"द सर्कल" (The Circle) च्या निमित्ताने

Submitted by चौकट राजा on 3 August, 2017 - 15:54

काल मी "द सर्कल" (The Circle) चित्रपट पाहिला. भारतात हा चित्रपट प्रदर्शित झाला आहे कि नाही ते मला माहिती नाही. पण अमेरिकेत थिएटरांमधे येऊन गेला आणि आता नेटफ्लिकस इ. ठिकाणी उपलब्ध झाला आहे. हा चित्रपट आहे "द सर्कल" ह्या सोशल नेटवर्किंग कंपनी / वेबसाईट बद्दल आणि चित्रपटाचा विषय आहे अशा वेबसाईट्स नी घेतलेला आपल्या जीवनाचा ताबा. समाजात डोळे (आणि बुद्धी) उघडी ठेऊन वावरणार्‍या अनेकांच्या डोक्यात हा विचार चाललेला असेलच! "द सर्कल" फक्त तो विचार विस्तृतपणे दाखवतो आणि आपले डोळे अजून उघडतात. फेसबूक, व्हॉट्स अ‍ॅप चे नाव न घेता हा चित्रपट त्याबद्दल थेट भाष्य करतो.

चॅलेंज भाग २

Submitted by आनन्दिनी on 2 August, 2017 - 11:49

पुन्हा महिन्याचा शेवटचा शनिवार. सहाला अजून पाच मिनिटं होती. पण शौनक आणि दिगंत वेळेआधीच पोहोचले होते. “कधी वेळेवर येणार रे या मुली?” शौनकने म्हटलं. “अजून सहा वाजायचे आहेत. त्या बघ त्या दोघी रिक्षातून उतरतायत.” दिगंतने कॅफेच्या मोठ्या काचेच्या खिडकीकडे हात करत शौनकला दाखवलं. अवनी आणि मीरा रस्त्याच्या दुसर्या बाजूला रिक्षातून उतरत होत्या. बोलत बोलत रस्ता ओलांडून दोघी कॅफेच्या दिशेने चालत होत्या. त्यांचे चेहरे बघून त्या काहीतरी महत्त्वाचं बोलतायत असं वाटत होतं. मीराचा चेहरा तर फारच ओढलेला दिसत होता. त्या दोघी कॅफेच्या आत शिरल्या.

चकवा.........आयुष्याच्या वाटेवर!(भाग ३)

Submitted by पद्म on 2 August, 2017 - 07:38

भाग १
भाग २

कितीतरी वेळ मी त्या मेसेजकडेच पाहत होतो. काय रिप्लाय करावा याचाच विचार करताना परत मेसेज आला, "ओळखलं नाही का?"

आता लगेच रिप्लाय करावा लागणार होता, "ओळखलं. पण तुला माझा नंबर कसा मिळाला?"

"तू मुग्धाला दिला होता, आणि मी तिच्या मोबाईलमधून घेतला. तुला राग तर नाही ना आला, तुला न विचारता तुझा नंबर घेतला म्हणून?"

"नाही.. उलट नंबर घेतल्याबद्दल थँक्स."

"ए पण तिला सांगू नको, तिच्या मोबाईलमधून मी नंबर घेतला म्हणून."

विषय: 

शब्द

Submitted by कायानीव on 2 August, 2017 - 00:49

ते जगीं भासे, असे जे आपल्याची अंतरी
दर्शनी जे भूत आहे, मानसीं भासे 'परी'

शब्द आहे खड्ग मित्रा, पारखोनी सांड रे
धार याची दोन बाजू ,गोष्ट ही आहे खरी

शब्द जे काही विषारी, साखरीं पेरून दे
ऐकता ते शब्द, वाटो ऐकणाऱ्या शायरी

अर्थ मी लावून शब्दा, मज हवा तो पाहतो
मालकी येथे मनाची, शब्द करतो चाकरी

शब्द माझे स्वामी असता, नित्य राही मी मुका
शब्द व्हावे दास आता, श्वास व्हावा वैखरी

शर्यती हा भाग आता, आपल्या जगण्यातला
जिंकता सोडू नको तू, आपली पण पायरी

©मनीष पटवर्धन
मो. ९८२२३२५५८१

Pages

Subscribe to RSS - लेखन