लेखन

पुस्तक
माझी वाचनाची आवड सगळ्यांनाच माहित होती.
दिसेल ते पुस्तक मी वाचत सुटायचो. मला वाचनाचा भस्म्या रोगच झाला होता असं म्हणाना.
त्याच त्या विनोदी कथा आणि ललित कथा वाचून मी कंटाळलो होतो.
माझा कल आता गूढ वाचनाकडे जास्त होता.
मंत्रतंत्र, विविध साधनं, वशीकरण, संमोहन अशा विषयांचा भरणा माझ्या वाचनात वाढू लागला. किंबहुना फक्त याच विषयात माझे वाचन सुरु झाले.
मध्य आशियात कमावलेला भरपूर पैसा आणि कुणाची ही जबाबदारी नसणं यामुळे मला भरपूर वेळ आणि पुस्तकांकरिता भरपूर पैसा होता.

काही दिवसांपूर्वी चवळी काढली आणि लक्षात आलं, चवळीला भुंगा लागलाय. कडधान्यं मी शक्यतो फ्रिजरमध्ये टाकते म्हणजे किडे-भुंग्यांचा त्रास होत नाही. नेमकी ही नवी आणलेली चवळी गडबडीत बाहेर राहून गेली. संपवायच्या दृष्टीने मग मी ती सगळीच भिजवली. ‘रोजच्या व्यस्त वेळापत्रकात विसरघोळ घातला की हे असं पुढे काम वाढतं’… डोक्यातल्या विचार भुंग्यासोबत भिजलेली चवळी पटापट निवडायला घेतली. नेहमीसारखा खराब भाग बाजूला काढून उरलेलं दल घेण्याची काटकसर बाजूला ठेवत मी भुंगा लागलेल्या सगळ्या आख्या चवळ्याच बाजूला काढल्या आणि पुढच्या स्वयंपाकाला लागले.

इडली, डोसा म्हटलं की बरोबर ‘सांबार’ आलंच! चेन्नईला राहून तर मी पक्की दक्षिणात्य सांबारची चाहती बनलेय. गोडं वरण, फोडणीचं वरण, आमटी यावर पोसलेल्या आपल्यासारख्या मराठी माणसांना, अस्सल तिकडच्या लोकांसारखं सांबार आणि ते ही दरवेळी बिनचूक घरीच करता आलं तर वेगळं काय हवं?

सुमित्रा भावे - सुनीक सुकथनकर यांनी दिग्दर्शन केलेला 'कासव' येत्या ६ ऑक्टोबरला प्रदर्शित होतोय.

सुमित्रा भावे यांच्या कारकिर्दीच्या सुरुवातीच्या काळाबद्दल सांगणारा हा लेख.

भाग २:- https://www.maayboli.com/node/64003

"चल रे पटकन जेऊन घे."

"आई, मला त्या राउंड राउंड मध्ये भाजी दे."

"अरे, ती वाटी आहे ना राउंड, ताट पण राउंडच आहे, त्यातच जेवायचं असतं."

"अगं, ती नाही, ते मोठं राउंड राउंड!"

बायकोने घाई घाईत त्याला भांड्यांच्या ट्रे मधून एक बाउल काढून त्यात भाजी दिली

"अगं, हे नाही ते मोठ्ठं राउंड, सुपुत्र परत भांड्यांच्या ट्रे कडे बोट दाखवत"

"कशाssssत?"

"अगं, हे मोठं राउंड." मुलाने शेवटी ट्रे कडे स्वतः जाऊन बोट दाखवलं.

नमस्कार. योग- ध्यान ही थीम घेऊन एक सायकल मोहीम करणार आहे. सायकलिंगचा योगाशी व ध्यानाशीही जवळचा संबंध आहे. किंबहुना सायकलिंग, रनिंग, वेगवेगळे क्रीडा प्रकार किंवा नृत्य ह्या सगळ्यांचा संबंध योग व ध्यानाशी आहे. पश्चिमोत्तानासनासारखी काही आसन करणं कठीण असतं. किंवा सूर्य नमस्काराच्या तिस-या स्थितीत काही जणांचे हात जमिनीला स्पर्श करू शकत नाही. पण सायकलिंग- रनिंगमुळे अशी आसनं करता येतात. शिवाय एंड्युरन्सच्या एक्टिव्हिटीमध्ये हृदय जास्त हवा पंप करतं, त्यामुळे सायकलिंगसारख्या व्यायामानंतर भस्त्रिकासारखं प्राणायामसुद्धा जास्त तीव्रतेने करता येतं.

निमाची बाहुली
निमा एक छोटी मुलगी होती. म्हणजे दहा बारा वर्षाची असेल .
आई वडील दोघेही व्यवसायानिमित्त घराबाहेर. त्यामुळे शाळा सुटल्यावर त्यांच्या दहाव्या मजल्यावरच्या प्लॅट वर ती एकटीच असायची. तशी काम करणारी संध्या पण असायची, पण तिच्या बरोबरीचं कोणीच नसायचं.निमाला बाहुल्या फारच आवडायच्या.
तिची खोली वेगवेगळ्या प्रकारच्या बाहुल्यांची भरून गेली होती. तरी सुद्धा नवीन बाहुली बघितली तर तिला ती हवी असायची.
वडीलही कुठे परदेशी गेले कि तिच्या करिता येताना बाहुली घेऊन यायचे.

आस

चित्ती असो द्यावा येक
बरवा वैकुंठनायक ।।

नाम मुखी वसो सदा
लोपो ऐहिक सर्वदा ।

संतसंगती लाभावी
बुद्धी गोविंदी वसावी ।

हरीरूप व्हावे सारे
नयो मागुते अंधारे ।।

अास हीच जागो चित्ती
दान द्यावे रखुमापती ।।

........................................

आस = इच्छा

रविवारी देवळात जायचं आहे..' काकांनी आधीच आम्हाला बजावून ठेवलं होतं. आम्ही फार नियमितपणे देवळात जात नाही. पण काकांनी सांगितलं होतं म्हणून सगळी गँगच निघाली. नन्तर सगळे एकत्रच जेवणारही होतो. रविवारी देवळात पोचलो, गाड्या पार्क करून देवळात प्रवेश केला. सुटीचा दिवस असल्याने भारतीय भाविकांची एकच गर्दी देवळात झाली होती. लोक खास भारतीय पोशाख करून आले होते. देवळात प्रवेश करणे व दर्शन घेणे यासाठी काही चार्ज नव्हता. पण काही स्पेशल पूजाअर्चा करायची असल्यास पैसे लागत होते. काही प्रसाद मोफत होते. काही स्पेशल प्रसाद विकत घ्यायचे होते. एकूण काहीतरी transaction चालू असल्याचे फीलिंग वातावरणात येत होते.

कुटुंब / फॅमिली

काळोखी नकारात्मक रात्र पार करून मिळणारी सुखाची रम्य पहाट
म्हणजे फॅमिली
रणरणत्या उन्हातून परतून प्रेमाच्या सावलीत मिळणारा निवांतपणा
म्हणजे फॅमिली
तहानलेल्या घश्याला गोड थंडगार पाण्याने मिळणारी शांती
म्हणजे फॅमिली
थंड हवेच्या झोकात कधी तरी हवी असणारी मऊ ऊबदार जाणीव
म्हणजे फॅमिली
बाहेरच्या कटकटीतून सुटल्यावर मनाचा आवडता विरंगुळा
म्हणजे फॅमिली
पैश्याच्या मागे धावून दमल्यावर पाहिजे असणारा एकमेव निवारा
म्हणजे फॅमिली
काहीही न मागता सगळे मिळणारे खात्रीचे हक्काचे ठिकाण
म्हणजे फॅमिली