चित्रपट

कोथरुडमधल्या 'सिटीप्राईड' येथे 'पाऊलवाट'चे संध्याकाळी सहा व सात वाजता- असे दोन प्रीमियर शो झाले. या दोन्ही खेळांना चित्रपटाचे निर्माते, दिग्दर्शक, संगीतकार, गीतकार, कलाकार असे सारे उपस्थित होते. या कीर्तीवंतांची मांदियाळी, रांगोळ्या, लाल गालिचे, सनईचे सूर, कॅमेर्‍यांचा क्लिकक्लिकाट अशा भारलेल्या वातावरणातल्या या प्रीमियरना १४ मायबोलीकरांना उपस्थित राहण्याची संधी मिळाली.

उपस्थित मायबोलीकरांनी इथे वृत्तांत व फोटो टाकावेत. तसेच चित्रपटाबद्दल काय वाटलं, ते लिहावं, ही विनंती.

One fine spring day... a disciple looked at some branches blowing in the wind. He asked his master...
"Master, are the branches moving or is it the wind?"
Not even glancing to where his pupil was pointing... the master smiled and said...
"That which moves is neither the branches nor the wind...

....It's your heart and mind!!"

या डायलॉगने सुरु होऊन सुरुवातीलाच पकड घेणारा हा जबरदस्त कोरियन अॅक्शनपट शेवटपर्यंत खिळवून ठेवतो!

प्रिय प्रेक्षक ,

सप्रेम नमस्कार .

पाऊलवाटच्या संपूर्ण टीमची आपणां सर्वांसोबत ओळख करून दिल्याबद्दल सर्वप्रथम मायबोलीचे अनंत आभार. परंतू केवळ आभार मानणे हा ह्या पत्राचा हेतू नसून आपल्यात निर्माण झालेला जिव्हाळा अधोरेखित करण्यासाठी हा प्रपंच .

आदित्यने दिग्दर्शित केलेला या पहिल्याच चित्रपटात मी नायकाची भूमिका करतो आहे, ही माझ्यासाठी आनंदाची आणि महत्त्वाची गोष्ट आहे. अनेक प्रोजेक्ट्स मध्यंतरी आले, त्यावर विचार झाला, पण काही ना काही कारणाने ते पूर्णत्वास गेले नाहीत. पण 'पाऊलवाट' त्याला अपवाद ठरला. ही नवी वाट आदित्यला मराठी चित्रपटसृष्टीतल्या एका महत्त्वाच्या मुक्कामावर घेऊन जाईल, असा मला विश्वास आहे.

'पाऊलवाट - एक संगीतप्रधान चित्रपट' अशी ओळख आत्तापर्यंत सादर केलेल्या मुलाखतींमधून आपल्याला एव्हाना झालेली आहे. आपल्या अस्तित्वाच्या शोधात सांगलीहून मुंबईला आलेल्या गायकाचा संघर्ष या चित्रपटात दाखवलेला आहे. आपले स्वप्न साकारायची त्याची धडपड, त्या दरम्यान त्याला भेटत गेलेल्या व्यक्ती आणि त्यांचा संघर्ष या सर्वांची वास्तववादी कथा म्हणजे 'पाऊलवाट' हा चित्रपट.

या चित्रपटात नायकाच्या मैत्रिणीची भूमिका साकारणार्‍या मधुरा वेलणकरचं मनोगत खास मायबोलीकरांसाठी :

(सदर लेख म्हणजे रॉकस्टार सिनेमाची समीक्षा अथवा चित्रपट परीक्षण नाही. 'अभिप्राय' म्हणता येईल, फार तर. जरा जास्त लांबला आहे, म्हणून जुन्या धाग्यात न टाकता नवीन लेख टाकला.
ज्यांनी सिनेमा पाहिलेला नाही, पण नक्की पाहणार आहेत- त्यांनी शक्यतो हा लेख वाचू नये. काही उल्लेखांमुळे रसभंग होण्याची शक्यता आहे.)
------------------------------------------------------

अकरा-अकरा-अकरा च्या मुहूर्ताची यंदा दोन प्रमुख आकर्षणे होती. ऐश्वर्याचे बाळ आणि रॉकस्टार.

The most awaited music drama of the year is finally released... "रॉकस्टार" हा म्युझिक ड्रामा तर झालाय पण ती एक प्रेमकथा आहे. आणि त्यात एका रॉकस्टारची कथा फार कमी आहे. एक कोणतीही जनरल लव्ह स्टोरी म्हणून खपून गेली असती (ज्यात हिरो पोटापाण्याचा उद्योग म्हणून गायक आहे.. ) फिल्मविषयी चांगली गोष्ट म्हणजे म्युझिक. गाणी पहिल्यांदा ऐकली तेव्हा अपेक्षाभंग झाल्यासारखा वाटलेला. अस वाटत होतं की Rockstar music is lacking of rock पण फिल्म पाहताना फक्त म्युझिकच रॉकचा फील देतं.

सुरू झाल्यावर थोड्या वेळातच लक्षात येते की आपण एक मनोरंजक, सहजसुंदर अभिनय असलेला चित्रपट पाहात आहोत. मराठी चित्रपटसृष्टीला पाठिंबा म्हणून किंवा सो-सो शॉट्स ना "मराठीच्या मानाने ठीक आहे" वगैरे म्हणत बघावा लागणार नाही अस्सल मराठी वातावरणातील कथा, ते खेडे, त्यातले लोक, त्यांच्या समस्या व्यवस्थित दाखवल्या आहेत. गावातील राजकारण्यापासून ते भोळ्या नायकापर्यंत बहुतेक जण "नॉर्मल" वागतात.

प्राथमिक माहिती:
उज्जैन नामे एक आटपाट नगर असतं. तिथे एक राजा(प्राण) असतो. तो विसरभोळा असतो. तरी तो राज्य मस्त चालवत असतो. त्याला एक राणी(बिंदू) असते. ती दुसरी असते. पहिली राणी देवाघरी गेलेली असते. तिची मुलगी मोठी होऊन जयाप्रदा झालेली असते. दुसर्‍या राणीला एक भाचा असतो. तो का कोण जाणे, पण आत्येकडे/मावशीकडेच राहत असतो. तिथे त्याचे संगोपन व्यवस्थित झाल्याने तो गुटगुटीत अमजद खान झालेला असतो.

ढ्याण्ण्ण्ण्णण!