किचन डेकोर. उत्कृष्ट मॉड्युलर किचन्ससाठी पुण्यातले अग्रगण्य नाव.
मिलिंद देशमुख हे 'किचन डेकोर' चे सर्वेसर्वा. सर्वोत्तमतेचा अविरत ध्यास, कामातली सततची शिस्त, प्रयोगशीलता आणि हेवा वाटेल अशी उद्यमशीलता यांच्या जोरावर अकरा वर्षापुर्वी डेक्कनच्या पुलाच्या वाडीत थाटलेल्या छोट्या ऑफिसपासून कोथरूड आणि औंध इथे मोक्याच्या जागेवर उभ्या केलेल्या प्रशस्त आणि आधुनिक शोरूम्सपर्यंतचा केलेला प्रवास आपल्याला थक्क करून सोडतो. आणि त्यांच्याशी बोलताना चिकाटी, आत्मविश्वास आणि 'एंडलेस जर्नी फॉर द एक्स्लन्स इज माय डेस्टिनेशन' या उक्तीचा प्रत्ययही येतो.
आंबेविक्री हा अवधूत काळ्यांचा वडिलोपार्जित व्यवसाय! घरच्याच आंब्याच्या बागा आहेत. त्यामुळं कलम कसं लावायचं, आंबा कसा पिकवायचा ह्याची माहिती त्यांना होती. पण पहिल्यापासूनचा ट्रेन्ड असा की पिकवलेला साधारण ४०० ते ५०० पेटी कच्चा आंबा वाशी मार्केटमध्ये विकायला आणायचा. ९२ सालापासून अवधूत काळे "काळे बंधू आंबेवाले - देवगड" ह्या नावाने आंबेविक्रीचा व्यवसाय करतात. त्यांच्याशी झालेल्या बातचितीतून त्यांच्या व्यवसायाचा थोडक्यात घेतलेला हा आढावा.
व्यवसायात सुरू करताना -
आजच्या Wall Street Journal मधे १५० डॉलरपेक्षा कमी भांडवलात सुरु केलेल्या उद्योगांबद्दल (आणि त्याच्या उद्योजकांबद्दल) एक स्फूर्तीदायक लेख आहे.
जे उद्योग consulting प्रकारात मोडतात त्यांचा यात मुद्दाम समावेश नाही. आणि ज्या उद्योगातून उद्योजकाला पोटापाण्यासाठी नफ्यावर अवलंबून राहता येईल असेच उद्योग यात निवडले आहेत.
यातला Food Tour Operator चा उद्योग कुणी सुरु केला तर मी ग्राहक व्हायला एका पायावर तयार आहे. !
http://online.wsj.com/article/SB1000142405274870372050457537666428551093...
''असावा सुंदर चॉकलेटचा बंगला'' असं स्वप्न लहानपणी सगळेच बघतात. पण त्यातली एखादीच निकिता असते, जी वयाच्या पंधराव्या वर्षापासून ह्या स्वप्नातल्या चॉकलेट्सना मूर्त स्वरूप देऊ लागते, छंद म्हणून चॉकलेट्स बनवता बनवता केवळ सतरा वर्षे वय असताना चॉकलेट्सचे आणि फक्त चॉकलेट्सचे दुकानही सुरू करते! ज्या वयात इतर मुले-मुली कॉलेजला बुट्ट्या मारून स्वच्छंद जगणे, पार्ट्या, मित्रमैत्रिणी यांच्यात मश्गुल असतात त्या वयात अवघ्या एकोणिसाव्या वर्षी निकिता आपल्या तिसऱ्या ''चॉकलेट स्टोरी''च्या दुकानाचे मोठ्या दिमाखात अनावरण करते!!
तीन वर्ष झाली असावीत त्या गोष्टीला. जपानमधून सुट्टीसाठी पुण्यात आलेला मिहीर म्हणाला, 'बिझनेस सुरू करायचा आहे.'
'अरे वा ! कसला ?'
'हॉटेल !'
आता हॉटेल हे उत्तर ऐकून आश्चर्य वाटल नाही आणि वाटलं पण.
आश्चर्य वाटल नाही कारण माझ्या माहितीच्या पन्नास टक्के मंडळींच्या मनात कधी ना कधी हॉटेल सुरू करण्याची सुप्त इच्छा आहे. अगदी माझ्या सुद्धा.
आश्चर्य वाटलं, कारण मिहीरला ते खरच सुरू करायच होतं. मिहीर पुण्यातल्या एका आयटी कंपनीतला ऑनसाईट जपानी भाषातज्ञ आणि प्रकल्प व्यवस्थापक. आमच्या मायबोलीवरच्या ट्रेकिंग ग्रुपचा धडाडीचा सदस्य. तसा त्याचा हॉटेल व्यवसायाशी काही संबंध नव्हता.
'कशा प्रकारचे हॉटेल ?'
मी nri आहे. पुण्यात flat घेण्याचा विचार आहे. पण इथुन एक महिन्याच्या सुट्टित जागा बघणे , बूक करणे इ. कामे करण्याचा कोणाला अनुभव आहे का ? जरा मदत मिळेल का?
प्रसंग -१
तो: मला काहितरी करायचंय.
मी: वा. छान. कुठल्या विषयात काय करायचंय?
तो: अमूक तमूक..
मी: मग थांबलायस कशाला?
तो: पाहतोय जरा सध्या.....
प्रसंग -२
ती: मी नेटवर्कींग सुरू करावं म्हणतेय.
मी: जरूर. मग काय केलंय त्यासाठी.
ती: अमुक तमुक ग्रूपची मेंबर झालेय.
मी: वा. छान. कुणाकुणाला भेटलीयस ग्रूपमधे? कुणाचा सल्ला विचारलास.
ती: नाही पाहतेय जरा सध्या.....
प्रसंग -३
तो: मला नवीन संकेतस्थळ चालू करायचंय. अमूक अमूक प्रकारचं.
मी: जरूर. आता संकेतस्थळ चालू करणं खूप स्वस्त आणि सोपं झालंय. आणि आता फु़कट जागा मिळते ती घेऊन सुरु करता येईल.
तो: फुकटच घ्यायचीय. पण पाहतोय मी जरा....
१९८७: फ्लॅशबॅक
१९८७ साली नववीत होतो तेंव्हा प्रथम संगणक म्हणजे काय ते शाळेत बीबीसीच्या एका प्रकल्पामुळे बघायला मिळालं. तेंव्हा भारतात पिसी हा प्रकार जेमतेम येऊ घातला होता. मुलांना संगणकाची गोडी लागावी म्हणून आमच्या शाळेला तब्बल ३२के एवढी मेमरी असलेले दोन मायक्रोसंगणक भेट मिळाले होते. कलर मॉनिटर होता, स्पिकर्स होते, पण हार्ड डिस्क असा काही प्रकार नव्हता. जे काही साठवायचे ते फ्लॉपीवर. आम्हा मुलांना गोडी लागावी म्हणून बीबीसीतर्फे एक वेलकम फ्लॉपी मिळाली होती त्यात दहा वेगवेगळे शैक्षणिक गेम्स होते. बेसिक वापरून प्रोग्रॅमिंग !!
उद्योजकांसाठी/व्यावसायिकांसाठी : जरूर वाचावी अशी पुस्तके.