पाचोळा

कधी बहराचं अंग
आज झडून गेलंय
वा-याच्या झोतावर
तरी छान थिरकतयं

हिरवीगार सळसळ
उफानलं रानोमाळ
पेरापेरात दाटली
चांदण्यांची वर्दळ

अशी रंगली मैफील
सूर असे लागले
अन गात्रा गात्रात
गाणे हिरवे जागले

झुळूक थांबताना
भैरवी दाटे गळा
मिळाला मातीला
गात गात पाचोळा

© दत्तात्रय साळुंके

पाचोळा

अशी अद्भुत कशी उगवली
फांदीच्या कुशीत प्रसवली
वाऱ्यासंगे सळसळून हसली
तांबूस नाजूक पाने झळकली

तरुणाई होऊन गर्द हिरवी
अंगी चमकत मिरवी ही रवी
प्रेमाने हसती गाती डोलती
पुष्पकळ्यांना मिठीत घेती

शिशिराचा अन् येता फेरा
हिरवा होई जीर्ण पिवळा
वार्‍यासंगे निरोप सोहळा
तरूतळी पडे मृत पाचोळा

भवरा येऊन कधी वाऱ्याचा
नेई पाचोळा उंच आकाशी
आला कोठून जाईल कोठे
कोडे अवघ्या जना मनाशी