पुणे

मी पद्मा भडंग. पूर्वाश्रमीची पद्मा पाळेकर.
काही कामामुळे मध्ये जरा लिखाणात खंड पडला.

मी आज तुम्हाला माझ्या मोठ्या बहिणीची (सुधाची) गोष्ट सांगणार आहे. ती नागपूरला रहायची. तिने BA केले होते. जेव्हा तिला पाहायला आले तेव्हा तिच्या होणाऱ्या सासू बाईंनी तिला विचारले, "पुढे शिकणार आहे का?"
तेव्हा मुलींच्या शिक्षणाला जास्त महत्व दिले जायचे नाही. त्यामुळे तिने सावध उत्तर दिले. "विचार केला नाही."
तेव्हा त्या म्हणाल्या, "मुलींनी शिकायला पाहिजे जास्त. B Ed कर."

संघाच्या गोष्टी भाग (२)

मी पद्मा भडंग. पूर्वाश्रमीची पद्मा पाळेकर.
मी तुमचे सर्व प्रतिसाद वाचते. बरे वाटते. मागच्या गोष्टीच्या अभिप्रायात कोणी तरी ढेकूणाच्या औषधा बद्द्ल लिहिले म्हणून मला हि छोटीशी गोष्ट आठवली.

एकदा काय झाले. माझ्या डोक्याला चाई झाली. चाई म्हणजे डोक्याला काही ठिकाणी खाज येते आणि तिथले केस गळतात.
बरीच औषधे लावली पण काही फरक पडेना. आमची आवडा आत्याही तेव्हा गोंदियाला होती. त्यामुळे तिचेही औषध मिळाले नाही.

Namaskar,

मी पद्मा भडंग. पूर्वाश्रमीची पद्मा पाळेकर.
तुमच्या अभिप्रायांनी मला फार प्रोत्साहन मिळाले. सर्वांचे मनपुर्वक आभार.

ही गोष्ट तशी फार जुनी आहे. जवळजवळ पन्नास वर्षे जुनी. माझी मावशी एकदा माझ्या मामांकडे आली. त्याला भेटायला. तिचे मिस्टर हि बरोबर आले होते. ते डॉक्टर होते चांगले.

एक दिवशी काहीतरी झाले आणि त्यांना अस्वस्थ वाटू लागले. ते मामांना म्हणाले, मी जरा माझ्या मित्राकडे जाऊन येतो. त्यांचा मित्र तेव्हा इर्विन हॉस्पिटलमध्ये डॉक्टर होता. इर्विन मोठे हॉस्पिटल होते अमरावतीत.

मी पद्मा भडंग. पूर्वाश्रमीची पद्मा पाळेकर.
तुमच्या अभिप्रायांनी मला फार प्रोत्साहन मिळाले. सर्वांचे मनपुर्वक आभार.

ही गोष्ट तशी फार जुनी आहे. तेव्हा माझ्या सगळ्यात मोठ्या बहिणीच्या लग्नाचा विषय चालला होता. माझे वडील तिच्यासाठी स्थळे बघत होते. पण कुठे काही जमत नव्हते.

त्याच दरम्यान माझे मोठे काका, जे गोंदियाला जेठाभाई माणिकलाल शाळेचे मुख्याध्यापक होते ते संघाचे कार्यकर्ते असल्याने तुरुंगात गेले होते. फार कट्टर स्वयंसेवक होते. तेव्हा संघाचे कार्यकर्ते बऱ्याच वेळा तुरुंगात असायचे.

शाळेत Fancy Dress आहे तरि कहि सुचवा.
काही तरी नवीन वेगळे करायचे आहे.
थीम कही दिलेली नही आहे.
मोठ्या गटात आहे.

मी पद्मा भडंग. पूर्वाश्रमीची पद्मा पाळेकर.
तुमच्या अभिप्रायांनी मला फार प्रोत्साहन मिळाले. सर्वांचे मनपुर्वक आभार.

विजय ने 'तेल गेले पण वर्ष मिळाले' च्या प्रतिसादात भुताच्या गोष्टीची मागणी केली आणि तश्या काही गोष्टी आठवल्या. त्यातली एक.

गोष्ट आहे जुनी. मी शाळेत होते तेव्हा. तिसरी केव्हा चौथीत असेल. मी आणि माझ्या बहिणी मिळून आम्ही शाळेत जायचो. आमची शाळा होती तशी दूरच. चालत चालत जायचो दररोज.

आमचा नेहेमीचा रस्ता जाई बाजार पेठेतून. फिरत फिरत. बऱ्याच वेळा आई आम्हाला काही काही विकत पण आणायला सांगायची शाळेतून येताना.