Movie Review: फर्जंद (मराठी) - निमिष सोनार, पुणे
काल रात्री "फर्जंद" बघितला. तिसरा आठवडा सुरु असूनसुद्धा हाऊसफुल होता. स्टोरी (कथा), स्क्रीनप्ले (पटकथा), लिरिक्स (गीत लेखन)आणि डायलॉग (संवाद)अशा चार गोष्टी आणि त्यासुद्धा पहिल्याच चित्रपटात दिग्पाल लांजेकर याने समर्थपणे हाताळल्या आहेत.
अमितराजचे संगीत आणि केदार दिवेकरचे पार्श्वसंगीत (बॅगराउंड म्युझिक) दोन्ही छान आणि समर्पक आहेत. त्यात नाविन्य आहे त्यामुळे ऐकायला छान रीफ्रेशिंग (ताजेतवाने) वाटतं. दोन गाणी मस्त आहेत: शिवबा आमचा मल्हारी आणि अंबे जगदंबे.
आज घरी कोणीच नसणार. ह्या एकटेपणाचा पुरेपूर फायदा घेण्यासाठी त्याने सर्वांच्या नजरा चुकवत हळूच तिला संध्याकाळी घरी आणली. दरवाजाच्या सर्व कड्या नीट लागल्या आहेत ह्याची पुनः एकवार खात्री केली. आल्याआल्याच उतावीळपणाने त्याने तिला आपल्या दोन्ही हातात धरले. ते सौंदर्य अन् माधुर्य चाखण्यासाठी त्याचे हात शिवशिवत होते. तिच्या सर्वांगावरून त्याची अधाशी नजर फिरत राहिली. तिला जवळ ओढुन् घेत त्याने स्वर्गीय सुख देणारा गंध आपल्या श्वासात भरभरुन घेतला. त्याच्या अधिरतेने आता परमोच्च क्षण गाठलेला. पुढल्याच क्षणी
नीरव शांत दुपार अन् कलती उनं.. त्या हॉल मधले सर्वजणच थोडं पेंगुळलेले. ह्या संधीचा फायदा घेण्यासाठी त्याने चोरपावलाने सावकाश दबकत यायचा खुप प्रयत्न केला. मुद्दामहुन कोणी लक्ष दिलेही नसते पण आवाजच शेवटी एवढा मोठ्ठा झाला की सगळ्यांना मान वर करून त्याच्या दिशेने बघायला भाग पाडले.
सर्वच नजरांनी त्याला चहुबाजूंनी घेरले. आता त्याची सुटका निव्वळ अशक्य होती. तो रंगेहाथ पकडला गेला होता.
अनेक कुजबुजणारे आवाज अन् मिश्किल खसखस ऐकून त्याचा चेहरा शरमेने पार गोरामोरा झाला होता. पुटपुटत मान खाली घालत तो स्वत:शी एवढंच म्हणाला ―
उन्हाळा म्हणजे chilled बिअर आणि संध्याकाळी पेग.
प्रकार 1 - नीट . म्हणजे काहीही न मिसळता. याची मजा वेगळीच आहे. पण हळू हळू प्यावी नाहीतर हालत खराब.
प्रकार 2 - ऑन the रॉक्स. बर्फाचे तुकडे आणि स्कॉच.
प्रकार 3 - सोडा किंवा पाणी आणि स्कॉच.
चला तर मग, येताय ना वीकएंड जवळ आलाय !
पुन्हा तीच आळवणी
थेंब पहिले वहिले
धरेवर कोसळले
अंकुरती आशा थोर
मनमन थरारले
रान होईल हिरवे
दाणे अमूप टपोरे
उजाडशा झोपडीत
डोळे लकाके गहिरे
सुखावेल गाईगुरां
चारा गोजिरा हिरवा
वेली रोपट्यांना येई
धुमारून तो फुटवा
भाजी भाकरी इवली
पडे ओंजळीत का रे ?
दिस येतील सुखाचे
परजेना (पर्जन्या) सांग ना रे !!!
ज्येष्ठ
ऋतूचक्राच्या आर्‍यात
ज्येष्ठ संधीकाली उभा
आग ओकूनी थकला
झाकोळती मेघ नभा
रानावनात पालवी
हिरवाई किती छटा
सुगंधात लपेटूनी
अनवट रानवाटा
लख्ख मोकळ्या आकाशी
वावटळ उठे दूर
त्याच्या आठवांनी दाटे
मनी काहूर काहूर
मेघ उमटती नभी
गहिरेसे भले मोठे
झुंजी घेती एकमेका
आभाळाचा पट फाटे
ज्येष्ठ तापता तापता
मन काहिली काहिली
येता वळवाची सर
मरगळ दूर झाली...
पेरना: https://www.maayboli.com/node/66236
तुझ्या खिडकीत झाले जरी युनूस वकाराय माझे,
तसे पिऊनही होणार होते काय माझे?
नको पाहुस स्वप्ने तू 5 स्टार मद्यपानाची
उद्या गुत्त्याकडेच वळतील असेही पाय माझे
टगेगिरी म्हणू वा डाका की शुद्ध उचलेगिरी ही,
कुणी पळवले इथले चिकन फ्राय माझे?
अशीच पितो कधी कधी, उगाच विनाकारण मी,
दारूत बुडवण्याइतके छोटे दु:ख न्हाय माझे
तुला देतो नवी पिंट अर्धी, घे मित्रा पिऊन घे,
पण ठेव उलट्या बाटलीतले प्रेमबिंदूपेय माझे!
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
