भाग १ : https://www.maayboli.com/node/79911
या खेळात प्रथमच भाग घेणाऱ्या लोकांनी भाग १ वर नजर टाकून आल्यास उपयुक्त ठरेल. म्हणजे गंमतगूढचा अर्थ नीट समजेल.
....................................................................................
पहिल्या भागाला मिळालेल्या उत्तम प्रतिसादामुळे हा भाग काढण्याची प्रेरणा मिळाली आहे. आता आपण अजून जरा वरच्या इयत्तेत जाऊ !
(परमस्नेही खासे अवरंगाबादकरियांनी सदर बैठकीचे
वर्तमान ल्हिवून काढणेसंबंधी विनंती केली ऐसीजे..
याप्रमाणे जाहली हकिकत लिहिली असें.)
ये समयी मौजे पुणे मुक्कामाचे दिवस मोठे मौजेचे.
रात्रीचा उद्योग रात्री करावा आणि दिवसाही रात्रीचाच उद्योग करावा, ऐसा सुवर्णकाळ प्राप्त जाहला असे.
ऐशाच येका दिवशी सूर्यास्त इत्यादी जालियानंतर दोन घटिका मौज करणें हेतूने आम्ही 'बैसलों'.
परंतु येकमेकांचे आणि आलम दुनियेचे गुणदोष काढितां
काढितां मोठीच मौज येऊ लागल्याने दोन घटिकांच्या चार-आठ घटिका कैशा होत गेल्या कळावयास मार्ग नाही..!
रस्त्यात अचानक खड्डा आल्यामुळे समजा आपण करकचून ब्रेक मारल्यानंतर पाठीमागचा एखादा आपल्यासारखाच मध्यमवर्गीय गाडीवाला आपल्यावर येऊन आदळला असता सदर घटनेमध्ये नेमकी चूक कुणाची हे निश्चित करण्याचा
प्रयत्न करण्यात काहीच अर्थ नसतो ह्याचं साधं कारण असं आहे की आपल्याकडे कोणत्याही रस्त्यावर गाडी चालवताना अचानकपणे फूटभर खोल खड्डा समोर येतच असतो, हा
सिद्धांत अगदी लहानपणापासूनच आपल्या सगळ्यांच्या
अंगवळणी पडत आल्यामुळे एव्हाना तो आपल्या एकूणच
जगण्याचा भाग झालेला असतो तरीही यामागचं खरं कारण
(या उपक्रमात दोनच लेख आले. तेव्हा यात लिहिण्याचा विचार केला. परंतु तो धागा पाहिला असता त्यात ठरावीक विषय दिला असल्याची आठवण झाली. दूरदर्शन मालिका, चित्रपट या विषयी माझे ज्ञान अगाध असल्याने, विषयांतर करुन लिहीत आहे, त्याबद्दल क्षमस्व. )
नमस्कार, मायबोली २४ तास वर आपले स्वागत आहे.
आजच्या ठळक बातम्या.
मायबोली व्यवस्थापन मंडळाची आज बैठक झाली. त्यात काही महत्वाचे निर्णय घेण्यात आले.
ते निर्णय असे आहेत.
शशक - निचरा
काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो.>>>
कोण ते? नवीन सूनबाई वाटतं .. सुंदर गोड चेहरा आहे..
कुकरशिवाय भात, पाट्यावर चटणी वाटणं, इडली, डोसे, इडिअप्पम्, सांभारे.. सगळं साग्रसंगीत लागतंय इथे.. विजार - लुंगीचा तंगड्या पसरून आराम /योग..
कामाचा ताण .. सततची बंधनं, वैचारिक मागासलेपण यांनी हिची घुसमट..
त्यातच सारखंच तुंबणारं ते खरकटं पाणी ; अस्वस्थतेचं शेवाळे मात्र हिच्या मनावर साचतंय..
मी मायबोलीवर येऊन एकोणीस वर्षं आणि सहा महिने झाले, म्हणजे ऑनलाइन गप्पांसाठी फक्तं याहु मेसेन्जर असलेल्या काळापासून ते ऑर्कुट, मायस्पेस, फेसबुक, इन्स्टाग्रॅम, स्नॅपचॅट असा भला मोट्ठा टेक्नो प्रवास, journey from my 20’s to 40’s !
तसं असलं तरीपण मायबोली वरचं माझं वय अजुन साडे एकोणीसच आहे, बोले तो ‘अजुनही टिनेज’ आहे 
असो , तर मायबोलीची ओळख अर्थातच माझ्या मोठ्या बहिणीने ‘मैत्रेयी’ ने करून दिली, त्यावेळी मी बे एरीआ मधे रहायचे.
सर्व्हे नंबर २५ - भाग ११
सिम्बा आणि सीमंतिनीला शोधता शोधता मी त्याच माती खोदलेल्या जागेजवळ येऊन पोहोचलो. मनामध्ये धडकी भरली होती. श्वास फुलला होता. भीतीने मनावर ताबा मिळवला आणि माझी वाणीसुद्धा बाधित झाली. आवाज फुटेनासा झाला. मनातल्या मनात देवभुबाबांचा धावा चालू केला. त्यांनी दिलेली जटा रुमालाने हाताला बांधली. काही होवो न होवो, मनाची समजूत निघाली होती. पुन्हा एकदा जोर एकवटून आवाज दिला. गार्डनमध्ये माझा आवाज घुमला आणि सीमंतिनीचाही प्रतिसाद ऐकू आला.
सर्व्हे नंबर २५ - भाग १०
सर्व्हे नंबर २५ - भाग ९
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.