मित्रांनो ऐन दिवाळीतील या प्रसंगाचे गांभीर्य लक्षात घ्या. सर जॉनी इंग्लिश, सर ऑस्टिन पॉवर्स आणि माननीय जेम्स बाँड यांना दिवाळीच्या फराळाला आपला लाडका भारतीय गुप्तहेर बबन बोंडे यांनी अर्थातच अत्यंत गुप्तपणे बोलावलेलं नसेल तरच नवल होतं. बबनची माजी गर्लफ्रेंड प्रियांका मस्का, जीने जणू काही भारतात वीर पुरूष नाहीतच अशा अविर्भावात एका बुटक्या अमेरिकन माणसाशी लग्न केले हे तर तुम्हाला माहितीच आहे. असो. तिने आपल्या बबनशी जरी लग्न नाही केलं तरी ती आजही बबनला दिवाळीचे फराळाचे पदार्थ पाठवते याचं कारण म्हणजे तिच्यावर असलेले संस्कार. मुख्य म्हणजे ती स्वतःच्या हातांनी करून पाठवते.
मला लहाणपणी पिक्चर पहायला खूप आवडायचं! टिव्ही समोरून मी हलत नसे. खेडेगावातलं बालपण माझं! मी आजूबाजूला पहायची ती दुनिया अन् टिव्हीतली दुनिया यांत जमिनअस्मानाचा फरक. माझा इवला जीव त्यांत फार रमायचा. घरीदारी या वेडाची फार चेष्टा केली जाई. मला वाटे, आपल्या आयुष्यातपण काहितरी पिक्चरसारखं व्हावं! उन्हात पाऊस पडावा, आपल्याकडे बोलणारा पोपट असावा, पळत असताना आपले केस हिरोईनसारखे उडावे, विस्कटू नयेत, शाळेत वर्गात बसले असताना, वारा आला तरी नेमकी एकच बट गालावर यावी, सगळे केस पिंजारू नयेत, नंतर मोठी झाल्यावर ओढणी वार्याने उडून गेली तर वाटे, आता एखाद्या मुलाच्या तोंडावर जाऊन अडकते की काय?
जराशी नटली जराशी थाटली
लोक विचारत कलाकार कुठली
दिसते सुंदर पायी घुंगर
मोरपंखी कपड्यात तर एकच नंबर
डोळे नेहमी लपलपणारे
केस तीचे मऊमऊ
आम्ही दोघी उनाड थोड्या
आणी थोड्या चॉकलेट खाऊ
न दिसता बाहुली माझी
मी थोडी रुसून बसते
खेळ खेळत लग्नाचा तीच्या
बाहुली बघा लाजुन हसते
लहान तोंडी मोठा घास
आई म्हणते गप्प बास
न बोलणारी बाहुली मात्र
आजही माझ सगळं ऐकते
भाग ४२ ची लिंक: https://www.maayboli.com/node/77150
शेवटचा भाग ४३ - वादळ शांत
खंडाळ्याला घाटात सिग्नल नव्हतं म्हणून एका ट्रेनला थांबावं लागलं. खिडकीतून लहान मुलांना झुडुपांवर माकडं दिसत होती. खाली खोल दरी होती. एका लहान मुलीने आपल्या हातातले केळ देण्यासाठी खिडकीतून हात बाहेर काढण्याचा प्रयत्न केला तेवढ्यात तिच्या वडिलांनी तिला रागावून थांबवलं.
"ए हात बाहेर नको काढूस! दुरून फेक केळ त्याच्याकडे!"
"ठीक आहे पप्पा!"
भाग ४१ ची लिंक: https://www.maayboli.com/node/77149
भाग ४२ - महायुद्ध
राऊटरन आणि वायफायर सुनिलकडे परत आले. इतर सगळे हेलिकॉप्टर्स तिथून परत पुणे शहराकडे घेण्याचे आदेश सुनिलने दिले. हाडवैरी पण पुन्हा शहरात आला. कारण वेगवेगळे प्राणी ठिकठिकाणी हल्ला करतच होते.
भाग ४० ची लिंक: https://www.maayboli.com/node/77148
भाग ४१ - गीता आणि नीता
स्मृतिकाने दिलेल्या गीता आणि नीता या दोन्ही मेमरी डॉल्स म्हणजे स्मृती बाहुल्यांमध्ये सायलीने बराच वेळ तिथल्या कॉम्पुटर तज्ज्ञांच्या मदतीने प्रयोग केला. त्यांच्यात वेगवेगळ्या मानवी डेटाबेस संबंधित कमांड टाकल्या. तो प्रयोग यशस्वी झाल्याचे सुनिलला कळवले. त्या बाहुल्या केसांद्वारे माणसांच्या डोक्याला जोडून त्यांच्यातील ठराविक मेमरी किंवा संपूर्ण मेमरी विशिष्ट कमांड (आज्ञावली) देऊन काढून टाकू शकत होत्या.
भाग ३९ ची लिंक: https://www.maayboli.com/node/77147
भाग ४० - अपहरण
आणि तेवढ्यात बहिरी ससाण्यासारखे शरीर, सेल फिश या माशासारखी शेपटी, डाव्या आणि उजव्या बाजूला प्रत्येकी दोन वेगवेगळे प्रचंड मोठे पंख, चित्त्यासारखे चार पाय आणि चित्त्यासारखे तोंड पण त्याला ससाण्यासारखी चोच असा भव्य पक्षी प्रचंड वेगाने उडत उडत डिटेक्टिव्ह निगेटिव्हकडे आला आणि पुलावर येऊन त्याच्याजवळ विसावला.
"चला, डिटेक्टिव्हजी बसा माझ्यावर!", अँटिक्लिप म्हणाला.
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
