पुनर्जन्माचं तसं काय फिक्स नसतंय. किती टाईम
लागेल काय सांगता येत नाय..!
म्हणजे असं बघा की जुनी गोष्ट आहे..! साधारण दोनेक हजार
वर्षें झाली असतील...! तेव्हा आपल्या भागात सातवाहन
वगैरेंचं राज्य होतं..
त्यांची एक राजकन्या होती.. आणि मला ती आवडायची.
अर्थात, माझ्यासारख्या हजारो फाटक्या मनुष्यांना
ती आवडत असणार हे साहजिकच आहे..
आणि हे तिच्या खिजगणतीतही नसणार, हे ही स्वाभाविकच
म्हणावे लागेल.!
नॉर्मली ते तसेच असते..!
धक्का बसला ना ऐकून ?
असाच धक्का बसला होता जेव्हां पहिल्यांदा फेसबुकवर एकाच्या वॉलवर बातमीची लिंक पाहिली. आनंद तसा उशिराच पाहिला. एक तर जन्माच्या आधीचा पिक्चर. त्यात टीव्हीवर पण कधीच आलेला नाही. थिएटर मधे लागलेला आठवत नाही. त्यामुळं जेव्हां युट्यूबवर बघायला मिळाला तेव्हांच पाहिला.
मी कबूल करतो कि शाहरूख खान सोडला तर दुसर्या नटाचा हा पहिलाच पिक्चर असेल जो खूप आवडला. यात अमिताभ बच्चन दिसायला एकदमच खप्पड आहे. त्याची अँग्री यंग मॅन इमेज त्याला या पिक्चरमधे सूट झालेली नाही. तो उगीच रागावलेला वाटतो. अँग्री अमोल पालेकर वाटला होता. पण पिक्चर मधे चालून गेला.
इथून निघून जाताना...
होतील पाय जड, का जाईन तरंगत
धरुन ठेवीन सारे, का निघेन वार्यागत !
आठवतील का क्षण सुखद आणि स्वर्गवत
राहील काही मनात दुःख तेच खदखदत !
तोच द्वेष, तीच माया तीच ती साथसंगत
ठेवीन सारे ह्रदयात का वाटेल विसंगत !
साखळ्यांचे ओझे मनात खळखळत
निघेन का मी तेव्हा जरा अडखळत ?
कोडेच सारे काही, का वाटेल स्वप्नवत
क्षणात होईन पार, का जरा थांबत थांबत !
दृष्य सारे मावळेल, विचार सारे अस्तंगत
अदृष्यही असेल का ते असेच काही क्षणासोबत !
कृपया मागच्या भागाकडे जाण्यासाठी इथे टिचकी मारा.
'पुष्पक' असे पौराणिक नाव धारण केलेल्या
शववाहिनीतून ती अंत्ययात्रा चाललेलीय.
पुष्पकचे गंजके पत्रे ठिकठिकाणी बाहेर आलेत.
आणि पुष्पकचा वैमानिक वारंवार खिडकीतून
बाहेर पिचकाऱ्या मारण्याचं स्वातंत्र्य उपभोगतोय.
काही अडचण नाही.
सगळी जमीन देवाचीच आहे. हगा कुठेही.
माझी काही तक्रार नाहीये.
शेवटी असंय की काही अधिकार थेट
राज्यघटनेतूनच नागरिकांपर्यंत प्रवाहित झालेले
असतात. त्यात आक्षेप घेण्यासारखं काय असतं?
आणि तसा घेणारे आपण कोण?
आणि तुमच्या आक्षेपांना विचारतो कोण ?
माणूस पहिलं पहिलं पण काही विसरत नाही.
जसं कि पैली शाळा, पैल्या टीचर, कॉलेजचा पैला दिवस, पैला क्रश
पैला पिक्चर, पैली डेट, पैला पैला प्यार.
पैली नोकरी, पैला पगार, पैल्या पगारात केलेली मज्जा
पैली बायको, पैलं मूल
पैला सोशल मीडीया, पैला ड्युआयडी, पैला धागा, पैला प्रतिसाद. पैला लाईक.
पैलं गटग, पैला ववि अजून काय काय.
हे जे पहिलं पहिलं असतं ते झोपेतून उठवून विचारलं तरी मी सांगू शकतो. तुमचं असं काही आहे का ? पहिलं वहिलं ?
येऊ द्या मग.
खेळ अनेक कारणांसाठी भारी असतात. काही गेम खेळायच्या पद्धतीसाठी भारी वाटतात- उदा मॉरधाऊ हा तलवारी/धनुष्य/भाले यांचा द्वंद्व खेळ त्याच्या स्वतःच्या अश्या द्वंद्व पद्धतीसाठी प्रसिद्ध आहे.
काही गेम्स अवर्णनीय ग्राफिक्स आणि भलीमोठी अद्भुतरम्य कथा असल्यामुळे भारी वाटतात. उदा.- प्रिन्स ऑफ पर्शिया मालिका, गॉड ऑफ वॉर मालिका इत्यादी. हे गेम्स हेवी ड्युटी असतात, संगणकांवर बहुदा चालत नाहीत. चालले तरी भारीतलं ग्राफिक कार्ड असेल तरच.
कृपया मागच्या भागाकडे जाण्यासाठी इथे टिचकी मारा.
आश्रमाच्या गेटवर एण्ट्री करून सर्वजण आत शिरले. चौकशीच्या खिडकीत येण्याचे प्रयोजन सांगितल्यावर त्याने ओळखपत्रं मागितले. आत कुणाला तरी फोन लावून मग कसे आत जायचे, कुठे जायचे याचे व्यवस्थित मार्गदर्शन केले त्याच्या पाठीमागे आश्रमाचा नकाशा होता. त्यावर त्याने नीट समजावून आंगितले.
टाळ्यांचा प्रचंड कडकडाट !! तिचं आजचं भाषण अतिशय गाजलं. कायक्रमाचा समारोप करताना आयोजकांनी अगदी भरभरून कौतुक केलं तिचं. त्या ठिकाणी आलेल्या प्रत्येकाच्या तोंडी तिचंच नाव! ती स्वतःवरच जाम खूश झाली. एक धडाडीची फेमिनिस्ट म्हणून ती ओळखली जात होती. अतिशय धीट विचारांची होती ती. अल्पावधीतच तिने नाव कमावले होते.
आधीच्या भागाकडे जाण्यासाठी कृपया इथे टिचकी मारा.
"ए फटिग, अँकर नीट इन्स्टॉल कर "
" गप रे उन्मेष. कळतंय मला "
" हूक टाक. चार कॅराबिनर जोड आणि रोप सोड खाली"
" ऊं .. हूं हूं .. घे. झालं. जरा थांब आता. रोप सोडतोय"