मनोरंजन

झुंबर ढगांचे

झुंबर ढगांचे
झुलते तालात
गाणे पावसाचे
पेरते वनात

सावळे सावळे
घन आभाळात
सल उकलवी
भुईचे अल्लाद

थेंब पावसाचे
येती आवेशात
मुग्ध रान सारे
बेहोशी उरात

दाटला कल्लोळ
गगनी अवनी
जलरुप घेई
स्वये नारायणी

नागराजचा सिनेमा रिलीज झाला आणि मायबोलीवरचे सगळे सैराट झालेत. नागराजच्या सिनेमाला एवढी प्रसिद्धी मिळाली /तो अगदी धो धो चालला त्यात नागराजच्या दिग्दर्शनाच जितकं कौशल्य आहे ते आणि तितकंच त्या सिनेमाची जी काही प्रसिद्धी झाली ( झी मराठी ने केलेली) त्याच बरोबर अजय- अतुलने जे काही सैराट संगीत दिलंय /जी काही सैराट गाणी दिलेली आहेत त्याचा पण जबरदस्त वाटा आहे. गाण्याचे बोल पण अजय -अतुल यांचेच आहेत आणि सिनेमॅटोग्राफर रेडडी यांना कसं विसरून चालेल ?

काया बेशुद्ध पडुन अजुनही शुद्धीवर आलेली नसते. चैतन्य वल्हव मारत होडीला पुढे नेत होता. आता रात्रीचे दोन वाजले होते. थोड्याच तासांनी सकाळ होणार होती. चैतन्यला त्याच मन खात होत की; त्याने जर विश्रांतीसाठी होडी काठावर नेली नसती तर कायाला ही दुखापत झालीच नसती. पण त्याच प्रसंगामुळे सुयुध्दला त्याची शक्ती जागृत करता आली. त्याने एवढ्या मोठ्या दानवाला सहज मारुन टाकले होते. आज पर्यंत त्याच्या वयाच्या कोणत्याही मुलाला हे अशक्यच होते. जी उडण्याची शक्ती अजुन मला प्राप्त नाही हे त्याने सहज करुन दाखवलं. ह्या सगळ्या गोष्टीला चमत्कारच म्हणावं लागेल. एवढा विचार करुन तो वल्हव मारत राहिला.

मुलाच्या शाळेतुन वर लिहिलेल्या कोर्सवर एक कार्यक्रम ठेवण्यात आला आहे. त्यांनी सांगितले की अंतर्मुख मुलांसाठी हा कोर्स फार उपयोगाचा आहे. त्यामुळे मुलांना इतरांशी सहजपणॅ मिसळणे शक्य होईल. कुणी हा कोर्स केला आहे का?
http://www.helenogrady.co.in/website/index.php/about

चिरंतरने सुयुध्दला जवळ बोलावल. काया ला घडलेले सगळं पाहुन तोंडी शब्द काही फुटत नव्हते. तिला सुचतच नव्हते काय बोलावे. सुयुध्द जसा चिरंतर जवळ गेला चिरंतरने त्याला पडलेल्या एका प्रश्नाच उत्तर दिलं.

' हे बघ सुयुध्द….मला माहीत आहे तुला खुप प्रश्न पडलेत पण एक नक्की सांगेन मला खरंच दिसत नाही. तरीही मी कसा लढू शकलो हे मी तुला आश्रमात गेल्यावरच सांगेन'

हे ऐकुन सुयुध्दने डोळे विस्फारले तो आश्चर्यात पडला. त्याच्या वडिलांना कस काय कळालं तो काय विचार करत आहे. आपल्या बापाकडे तसेच पाहात तो विचार करु लागला. काही मनाशी ठरवून तो पुन्हा चिरंतरला बोलला.

ऐशी वर्षांच्या आज्जीचे मनोगत
माझे आपले साधे एकाच म्हणण आहे. म्हातारपणी मुलाने व सुनेने आम्हा म्हातार्यांची नुसती सेवा करावी . मुलाने माझे औषधपाणी करावे व सुनेने जेवणाची टीप ठेवावी . हे खावू नका ते खावू नका हे नियम स्वत पाळावे आम्हाला लावायचे नाहीत. आता राहिलेत किती दिवस आमचे ? तरी बर मला ना diabitis ना blood pressure. असलंच जरी तर ते वयाप्रमाणे असणारच .

त्या दिवशी मी, माझा नवा मेकॅनीक व माझी लाडकी इंडिका तिघेहि काळजीयुक्त नजरेने एकमेकांकडे बघत होतो. काय करावे कसे करावे काहिहि सुचत नव्हते.
त्याला कारणहि तसेच होते. गेल्या दोन महिन्यांपासुन माझ्या लाडक्या इंडिकाच्या वायर उंदिर कूरतडत होते. उंदरांना मारण्यासाठी विवीध उपायहि करून झाले होते. पण काहि उपयोग होत नव्हता. तेव्हा हा नविन मेकँनीक म्हणाला ,“ मॅडम , आपण हि मागची सीट जरा खोलून बघूयात का?“
मी आतापर्यंत खूप प्रयत्न करून झाले होते. मनात म्हंटले हा आता उगाच मोठ काम काढून जास्त पैसे उकळण्यासाठी मला असे सांगत असावा. पण तो म्हणू लागला की ,“मॅडम मला एक शंका आहे म्हणून मी म्हणतोय. “

एकदा दोन मुलं शेजारच्या बागेतुन एक गोणीभर संत्री चोरतात.

त्याचे वाटप करायला एखाद्या निर्जन स्थानाच्या शोधात दोघे एका कब्रस्ताना जवळ येतात.

गेट वर चढून ओलांडून जाण्याच्या गडबडित गोणितून दोन संत्री खाली पडतात, पण त्या कड़े दुर्लक्ष करून दोघे आत जातात.

दरम्यान तिथून एक बेवड़ा टुन होऊन जात असतो, त्याच्या कानावर शब्द पडतात ... "एक तुझा ... एक माझा ... एक तुझा ... एक माझा ... एक तुझा ... एक माझा ..."

तो धावत चर्च मध्ये जातो व धापा टाकत टाकत फादऱला सांगतो, "फादर, लवकर चला कब्रिस्तानात, ईश्वर आणि शैतान शवांचे वाटप करीत आहेत ..."

सुयुध्द त्रिनेत्री आणि एक भयानक गुहा.
सुयुध्द त्रिनेत्री आणि एक भयानक गुहा. भाग- 2
सुयुध्द त्रिनेत्री आणि एक भयानक गुहा. भाग- 3

ह्या मागील तिन्ही भागात आपल्याला सुयुध्द त्रिनेत्री व त्याच्या भुतकाळाची माहिती कळाली. हे तिन्ही भाग मिळुन कथेचा पहिला चॅप्टर 'शोध' पुर्ण झाला आहे. मागील भाग- 3 मध्ये आजोबांनी सुयुध्दला त्यांच्या घराण्याचा खरा इतिहास सांगितला पण सर्वकाही सांगायच्या आत. त्यांच्या घरात दैत्य घुसले. काया ती पहिली व्यक्ती होती जी त्यांना दाराच्या फटीतून पाहते व प्रचंड घाबरते. तिला घाबरलेले पाहुन चिरंतर तिला विचारतो.

परशा मला तु लै आवडतो.........

बस नाम ही काफी है।

व्हा सुरू