प्रवास

“हो ते तसं होणं स्वाभाविक आहे... पूर्ण आयुष्य आपण नाकाने श्वास घेण्यासाठी ट्रेन झालो आहोत. अचानक तुला कोणी सांगितलं तोंडाने श्वास घे आणि तेही पाण्याखाली तर थोडा त्रास होणारच!
हे बघ, स्कुबा डायविंग सर्वांसाठी नसतं...पण मी म्हणेन ते प्रत्येकाने आयुष्यात एकदा तरी करून बघावं...
आपण अजून १-२ दा ट्राय करू. नाही जमलं
तर you can always say no!”
माझा स्कुबा डायविंग ट्रेनिंग इंस्ट्रक्टर ऍशली मला सांगत होता. आम्ही जवळजवळ ५ फूट पाण्यात उभे होतो. आणि मला स्कुबा डायविंग च्या air regulator ने श्वास घ्यायला तो शिकवत होता.

ईमेल वाचल्या वाचल्या आधी जाऊन मम्मीच्या पाया पडलो. किती दिवस झाले वाट बघत होतो या न्यूज ची. मिळेल कि नाही हि धास्ती होतीच. म्हणजे किती तरी जणांना मिळत नाही. न मिळायला तसं काही कारण नव्हतं पण तरीही धाकधूक असतेच! पण शेवटी मिळालीच गुड न्यूज! खास काही नाही म्हणजे, ऑस्ट्रेलियाला जायचा व्हिसा मिळाला! ते झालं असं कि मार्को ने PhD करायला बोलवलं होतं म्हणून सगळे हे उपद्व्याप. मी छान मोकळा बसलेलं बघवलं नाही त्याला! व्हिसा मिळाल्यावर घरच्यांनी आता तयारी सुरु केली.... म्हणजे खरंतर कायच नाही केलं, उगीच दर तासाला फक्त जायची वेळ जवळ आली असं म्हणायचं आणि हाश हुश करत बसायचं असा उपक्रम आरंभला!

घरातली व्यक्ती (ज्ये.ना.) १ आठवड्यासाठी चीनला जाणार आहे. शाकाहारी असल्याने आणि ब्रेड/ बेकरी पदार्थांची अ‍ॅलर्जी असलयाने खाण्याचे प्रॉल्बेम आहेत. इथले चीनचे धागे वाचून बिजींगमधल्या २/३ हॉटेल्सची नावे लिहून घेतली आहेत.
बरोबर डाळ /तांदूळ, रेडिमेड उपमा देणार आहे. अजून काय चालेल? नेटवर कस्टम नियम वाचून कळाले नाही. डाळिंब, कच्ची पपई अशी फळे, सुकामेवा देता येईल का? रव्याचे लाडू, सातूचे पीठ, साजूक तूप चालते का? तिथे काही नाही मिळाले तर सातूचे पीठ दुधात कालवून/ तूप मेतकूट भात असे खाता येईल. बरोबर छोटा इलेक्ट्रीक कुकर देणार आहे.

भाग २: पर्वतात वसलेलं एक गांव- सद्गड

पिथौरागढ़मध्ये भ्रमण भाग १: प्रस्तावना

‘Once a year, go some place you have never been before.’

कधीतरी कुठेतरी दलाई लामा’ यांचं हे वाक्य वाचलं होतं आणि वाचल्या क्षणी ते मनात कोरलं गेलं…. मला मुळातच भटकंती करायला आवडते म्हणूनही असेल कदाचित !

शाळा कॉलेज मधे असताना महिन्यातून एकदा तरी मित्र मैत्रिणींबरोबर एखादा ट्रेक व्हायचाच. आणि लग्नानंतर तर माझ्यासाठी पर्वणीच होती.. दर दोन-तीन वर्षांनंतर नवीन जागा बघायची संधी मिळाली. Thankfully, माझ्या सारखीच नितीनला आणि आमच्या दोघी मुलींना ही प्रवासाची- भटकंती ची आवड आहे त्यामुळे आम्ही वर्षातून एकदा तरी सहकुटुंब सहपरिवार एखाद्या नवीन जागी फिरायला जातो.

पिथौरागढ़मध्ये भ्रमण भाग १: प्रस्तावना

भाग १:
https://www.maayboli.com/node/66716

पूर्वतयारी आणि पूर्वप्रवास

१.

ह्या प्रवासाच्या तयारीमध्ये अनेक गोष्टी होत्या. प्रत्यक्ष प्रवासाची बॅग भरणे, औषधपाणी घेणे, नवरा आणि मुलींना सोडून जात असल्याने त्यांच्याशी बोलणे, त्यांना घरात काही खायला-प्यायला लागेल त्याची तयारी करून ठेवणे.

प्रस्तावना:

१.

मे २०१८ च्या शेवटच्या आठवड्यात लेह, लडाखला जाऊन आले. ह्या प्रवासाचे वर्णन नक्की लिहून काढायचे असे ठरवले होते. मग नाव काय द्यायचे त्याचा विचार सूरु केला. आजकाल इंग्लिशमधेच बऱ्याचदा विचार करायची सवय झालेली असल्याने, सुरुवातीला नावसुद्धा इंग्लिशच सुचलं - Leh Ladakh Trip - A Journey Within! पण मग बाकीचे लेखन मराठीमध्ये करणार असल्याने हे नाव कसं चालणार, म्हणून मग पुन्हा विचार सुरु केला. ह्या इंग्लिश नावाचे मला वाटणारे 'लेह लडाख सहल - एक अंतर्मनातला प्रवास' असे भाषांतर सुचले. पण ते फारंच कृत्रिम वाटले. मग पुन्हा नावासाठीचा शोध आणि विचार सुरु झाला.