भाषा

जादू हवीहवीशी..

परीराणी नाजुकशी
हातात छडी जादूची

मुकुट छान सोनेरी
गालावरती गोड खळी

छडी लावे झाडाला
"जेम्स"चा पाऊस आला

छडी फिरे वरती खाली
रंगीत फुगे भोवताली

सोनू झाली चकित फार
आईस्क्रीम हवे गारेगार

उडता येईल का मला
ढगांवरुन भटकायला

छडी फिरली भराभर
सोनू उडते हवेत वर

वॉव, कस्ली मज्जाए
जादू तुझी भारीए

हे काय गार गार गालावर
आईस्क्रीम इथे सांडले तर

आई म्हणते सोनाला
उठा उठा लौकर बाळा

हात अस्सा गालावर
अज्जून जर्रा ठेवतर

तगमग

देणे पावसाचे कसे
वेडे ओलावले मन
पान पान आठवांचे
गेले पार बिथरून

मेघ गर्जती बाहेर,
आत विजेचा थरार
वारा फोफावला स्वैर,
उर धपापला पार

पडे पाऊस जोरात,
आत उसळे आकांत
झाकोळले सारे काही,
मन काळोखी नहात

पडे पाऊस पाऊस
जरा शांत स्थिरावला
थेंब थेंब रुते आत,
डोह पुरा डहुळला........

नुकताच आपण मभादि २०१३ साजरा केला. खूप मजा आली. यावेळचा मभादि अगदी मनापासून आवडला.
संयोजकांचे आभार मानावे आणि कौतुक करावे तितके कमीच.

डॉ. आसावरी संत या इंदिराबाईंच्या नातसून. आपल्या आक्कांच्या आठवणी त्यांनी खास मायबोलीसाठी लिहून पाठवल्या आहेत.

टा़क मिटवून प्यास डोळ्यांनी
तू पुन्हा गोड हास डोळ्यांनी

मी तुला काय , पाहतो आहे?
पाह , घेतोय श्वास डोळ्यांनी !

मी मनानेच पाहतो आता
फक्त दिसलेत भास डोळ्यांनी

हा पहाराय सख्त दुनियेचा
येच , खेळूत रास डोळ्यांनी

स्वप्न विरते तुझे ..बघू जाता
आज धरलाय ध्यास डोळ्यांनी

निर्मल निर्भर वातावरणी
धुके तरंगे धूसर धूसर,
झगमगते अन् नक्षी त्यावर
सोनेरी किरणांची सुंदर...

किंवा

तिचे स्वप्न दहा जणींसारखे
चविष्ट भरल्या ताटाचे. दोन वेळच्या बेतांचे.
इस्त्रीच्या कपड्यांचे. सजलेल्या घराचे.
कधी नाटक, कधी मैफिलीचे– शेवटच्या रांगेचे.
थट्टामस्करीचे. गप्पा गोष्टींचे.
तिचे स्वप्न दहा जणींसारखें.

पण ते पडण्यापूर्वीच तिला जाग आली
आणि मग कधी झोप लागलीच नाही.

किंवा

तुला विसरण्यासाठी

दोनदा कशी काय प्रकाशित झालीये ??? कृपया याच शीर्षकाखालील दुसरी कविता पहा.

म्मं म्मं, म्मं म्मं

वरण-भाताची शिट्टी झाली
बाळाची कळी खुलली खुलली

फोडणी खमंग तडतडली
आणा आणा सोनूची ताटली

आमटी-भात तुपाची धार
मधून आंबट टमाटु सार

चिऊचे घास काऊचे घास
म्मं म्मं होईल खासम खास

पापा थोडा घुटुक घुटुक
चूळ भरा खुळुक खुळुक

एक येता ढेकर मस्त
ढाराढुर्र गुडुप सुस्त....

आज युनेस्कोने जाहीर केलेला 'आंतरराष्ट्रीय मातृभाषा दिवस'. बांगलादेशी विद्यार्थ्यांनी उर्दूसोबत बांग्ला भाषेलाही राष्ट्रीय भाषेचा दर्जा मिळावा म्हणून १९५२ साली निदर्शने केली होती. त्यांच्यावर पोलिसांनी केलेल्या गोळीबारात काही विद्यार्थ्यांचा मृत्यू झाला. त्या स्मृतीप्रीत्यर्थ हा दिवस मातृभाषा दिवस म्हणून ओळखला जाऊ लागला.

***
आमचें गोंय- प्रास्तविक(१)
आमचें गोंय- प्रास्तविक(२)
आमचें गोंय- भाग १ - प्राचीन इतिहास