अहंकार

दुर कुठंतरी अंधाराच्या पोकळीतून आवाज आला,
"कोण आहेस?"
"मी.. मी काळ." गडगडाटी हसत त्यानं उत्तर दिलं.
"कुणाचा?"
"ह्या सगळ्या सृष्टीचा."
"सगळंच तर हिरावलंस तू ह्या धरेचं. आणखी काय हवंय?"
"आता तुझा प्राण."
"मी निराकार आहे."
"असेल पण तुला मी घडवलंय, माझ्याच कल्पनेनं!"
"हा तुझा भ्रम आहे. मी स्वयंभू आहे."
"कसला स्वयंभू? ह्या धरेचा विनाश होताना कुठं होतास मग तू? का नाही त्याचवेळी मला थांबवलंस?"